Engelenmoord
Wendy Stroobant
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Davidsfonds /Infodok, 2014 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : AVONTUUR : VERHALEN : STRO |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds /Infodok, 2014 |
JEUGD : VERHALEN BLAUW (12-14 J.) : STRO |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds /Infodok, 2014 |
JEUGD : VERHALEN BLAUW (12-14 J.) : STRO |
31/05/2014
Stella, Jelle, Dizzy, Arne en de rest van hun klas wachten op vrijdag tijdens het laatste lesuur op hun nieuwe leerkracht geschiedenis. Groot is hun verbazing als een oud vrouwtje vol rimpels en met troebele ogen hun klas binnenwandelt. Al snel blijkt dat mevrouw Goedhart als geen ander verhalen uit het verleden kan vertellen. Zo boeiend dat de tieners in een soort trance de gruwelijke en gewelddadige taferelen letterlijk beleven in hun klaslokaal. En daar blijft het niet bij: week na week verdwijnen klasgenoten om terug te keren als personages uit de verhalen van mevrouw Goedhart, en hun ouders lijken hun verstand kwijt en veranderen in apathische, haast boosaardige wezens die er alles aan doen om de in hun ogen ‘abnormale’ tieners in het gareel te houden. Ook de schooldirecteur en de andere leraren doen alsof hun neus bloedt. Enkel Stella, Jelle, Dizzy en Arne lijken zich bewust van alle onverklaarbare, vreemde gebeurtenissen. Ze bundelen hun krachten en proberen wanhopig uit te zoeken wie die akelige Goedhart is en hoe ze hun normale leven terug kunnen krijgen.
Wendy Stroobant schreef voor het eerst een boek dat zich afspeelt in het hier en nu, maar de hedendaagse gebeurtenissen blijken vervlochten te zijn met een middeleeuwse heksenverbranding. Met die historische setting begeeft Stroobant zich op bekend terrein. Ze bouwt haar verhaal zorgvuldig op: pagina na pagina vertelt ze over nieuwe, onverklaarbare en onheilspellende gebeurtenissen, net voldoende tot je als lezer samen met de vier personages kan voorspellen wat er tijdens een nieuwe les van mevrouw Goedhart op vrijdag zal gebeuren. Dan volgt het uitgelezen moment om beetje bij beetje te onthullen waarom Goedhart hen het leven zuur maakt en hoe ze haar kunnen stoppen. En daar gaat het jammerlijk mis. Het einde wordt veel te snel afgehaspeld en de spanning, die zo sterk aanwezig was, valt helemaal weg. De gebeurtenissen krijgen een vergezochte verklaring: een ongeloofwaardige mengeling van reïncarnatie, jezelf verjongen door de levenskracht uit anderen te halen en een extreme vorm van ‘doen alsof je neus bloedt’ eenmaal alles is opgelost.
Ook de personages blijven wat te hard op de oppervlakte en zijn te stereotiep: het buitenbeentje dat zelf haar kleren pimpt, de stille jongen in een rolstoel, de balletdanser die nog in de kast zit en de populaire, knappe hunk die alle meisjesharten doet smelten. De vertelperspectieven wisselen elkaar af, zodat de verschillende gezinnen en hun evoluerende situaties aan bod komen. Stroobant laat daarbij echter de kans liggen om elk personage een duidelijke, eigen stem te geven. Bovendien ontwikkelen hun onderlinge verhoudingen zich wel erg clichématig. Toch blijft De vloek zeker een spannend, origineel verhaal met de nodige verrassende wendingen.
[Tine Verachten]
W. van der Pennen-Schleicher
De nieuwe lerares geschiedenis op de school van Jelle, Stella, Dizzy en Arne weet met haar verhalen over vroeger de klas te hypnotiseren. Het gaat zelfs zo ver, dat leerlingen compleet veranderen, en handelen alsof ze een van de verhaalfiguren uit het verleden zijn. Ook enkele ouders en leraren vertonen vreemd gedrag. Al snel blijkt dat een heks uit de zeventiende eeuw wraak wil nemen, omdat ze toen verbrand is. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de vier jongeren. Zij weten aan de macht van de lerares te ontkomen, maar zijn wel het mikpunt van haar agressie, omdat zij allen in haar ogen ‘afwijkend’ zijn: Jelle is gehandicapt, Dizzy en Arne zijn homoseksueel en Stella kleedt zich heel apart. Het wisselende perspectief maakt dat de lezer soms meer weet dan de personages, wat extra spanning geeft. Voor de Nederlandse lezer kan de Vlaamse manier van uitdrukken mogelijk een belemmering zijn. Een fijn griezelverhaal, waarin de geschiedenis het decor vormt. Vanaf ca. 13 jaar.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
Wendy Stroobant heeft al heel wat historische romans op haar palmares staan. Meestal werkt ze met één centraal personage tegen een bijzondere historische achtergrond. Zo schreef ze o.a. al een boek over een gevangenis in de negentiende eeuw (Engelenmoord), eentje over de Franse revolutie (Het beest) en eentje over een Franse castraatzanger uit de achttiende eeuw (Orfeo). Sommige van haar verhalen kennen al eens een minder moment, en hoewel haar research niet de allures van een Floortje Zwigtman heeft, zijn haar jeugdromans toch steeds stevig gedocumenteerd.
In haar nieuwste boek, 'De vloek', speelt het grootste deel van het verhaal zich af in het heden. De leerlingen van 5B worden op een blauwe vrijdag geconfronteerd met een nieuwe lerares geschiedenis. Ze vertelt een verhaal over Hendrikje, een vermeende heks die op de brandstapel gegooid werd. Voor Stella, Jelle, Dizzy en Arne is het net of ze er echt bij zijn. Na de les ontwaken ze, als uit een heel erg realistische dagdroom. De vrijdag erna gaat de les over de Vikingen en weer is het net echt. Jelle, die in een rolstoel zit, wordt van de boot gegooid door een paar medeleerlingen en is er helemaal ondersteboven van. Het gaat van kwaad naar erger met de jongeren van 5B. Zeker wanneer een aantal van hen gewoon verdwijnen, of in een andere gedaante naar school komen, met een andere naam. En wat is er aan de hand met hun ouders?
Het hele verhaal hier neerpennen zou onrecht doen aan de ware complexiteit ervan. Stroobant slaagde erin om het verhaal zo te structereren dat je er geen letter van wil missen. Het begint al in het eerste hoofdstuk, waar de overgang tussen realiteit (in de les zitten) en fictie (een heksenverbranding bijwonen) zo subtiel is dat je het bijna niet merkt, ook niet als lezer. De beleving van de personages wordt zo op een bijna meesterlijke wijze ook op de lezer geprojecteerd.
Een extra pluim wil ik graag geven omwille van het personage Jelle. Eindelijk durft een auteur het aan om een rolstoelgebruiker een volwaardige rol te geven. En nog belangrijker: ze slaagt erin om dit op een geloofwaardige manier te doen, zonder het onderwerp handicap op te dringen aan het lezerspubliek.
Een ongemeen spannend boek dat je aan het blad gekluisterd houdt tot het eind.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.