In mijn armen
Émile Jadoul
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2014 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : mens - lichaam
Zindelijk zijn |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2014 |
Kleuter : mens - lichaam
Zindelijk zijn |
31/05/2014
Met Plasje doen! is uitgeverij De Eenhoorn weer op het goede spoor voor wat betreft het uitgeven van het werk van de Belgische illustrator Émile Jadoul. Het oeuvre van deze creatieve Waal wordt slechts mondjesmaat vertaald naar het Nederlands en is versnipperd over verschillende Nederlandstalige uitgevershuizen verkrijgbaar, met een nog te grote onbekendheid van de auteur in onze contreien tot gevolg. Plasje doen! heeft echter alles in zijn mars om een publiekslieveling te worden: innemende personages, een aansprekende setting en een eenvoudige, maar grappige en herkenbare verhaallijn. Die gaat als volgt: pinguïn Leon roept 's nachts steeds zijn ouders wakker. Een versufte mama of papa neemt hem mee naar het toilet en stopt Leon weer in. Soms moet Leon wel twee keer plassen gedurende de nacht. De vermoeidheid van vader en moeder druipt van de prenten af. Met behulp van slechts enkele getekende bolletjes slaagt Jadoul erin duidelijk te maken dat de ouders nog half in dromenland vertoeven. De gevolgen 's morgens smeert hij uit over een dubbele bladzijde: een verdoofd ouderpaar met wallen onder de ogen dat zich zieltogend vastklampt aan een kop koffie en daarbij zichzelf wat zout inschenkt. Zo kan het niet langer blijven duren: mama neemt Leon 's avonds op schoot en nodigt hem uit om, zoals alle grote pinguïns, helemaal zelf naar de wc te gaan. Leon neemt het advies ter harte…
Jadoul weet hoe hij jong en oud kan laten lachen. Leon zet hij schattig, cartoonesk en volledig eigen neer als een zacht en bol getekende, nogal onbeholpen vogel op stokvoetjes, maar het zijn de mimiek en de houding van de ouders die echt boekdelen spreken en naar de hilariteit van het slotbeeld opbouwen. Jadoul zorgt voor een compositie die, geheel in lijn met het eenvoudige verhaal, niet te druk is. Veel heeft hij niet nodig om sfeer en situatie te schetsen: een heldere maan aan een duistere hemel, een iglo met een raampje, een pinguïn onder de lakens met zijn knuffelbeer. De achtergronden zijn doorgaans leeg, het kleurenpalet beperkt zich hoofdzakelijk tot zwart, wit en ijsblauw, op de rode konen en de oranje snavels van de dieren na. De vertaling van Siska Goeminne bevat fijne vondsten (‘Elke nacht, hetzelfde liedje’ tegen de Franse versie: ‘Chaque nuit, c'est pareil’), maar loopt af en toe mis. Zo lijkt het me sterk dat Leon wakker wordt en ‘zin’ heeft in een plasje doen (wie heeft er ooit zin in een plasje doen?). In het Frans staat er evengoed ‘Il a envie de faire pipi’, maar dat lijkt me eerder omwille van het rijm te zijn. Dit niet te na gesproken is Plasje doen! een geslaagd boek, dat zelfredzaamheid op een ludiekere manier in de kijker brengt dan het gebruikelijke aanbod voor jonge kinderen doet. [An-Sofie Bessemans]
F.P. Blauwhoff
Het is iedere nacht hetzelfde liedje: de kleine pinguïn Leon wordt wakker om een plasje te doen. Eerst roept hij hard om mama en als hij later zin heeft om nog een plasje te doen roept hij om papa. De volgende ochtend zijn papa en mama pinguïn heel erg moe. Op een avond neemt mama Leon op schoot en vraagt of hij niet groot genoeg is om zelf naar de wc te gaan. Zal het Leon lukken? Een aandoenlijk en grappig verhaal van de Belgische schrijver/illustrator. De eenvoudige tekst in combinatie met de vrij sobere maar karaktervolle, humoristische illustraties zullen jonge kinderen zeker aanspreken. Voor opvoeders is het boek een mooi middel om kinderen dat laatste zetje naar echte zindelijkheid te geven. Het is bijzonder knap dat de auteur erin geslaagd is om met weinig tekst en kleur een zeer aansprekend verhaal af te leveren. De expressieve figuren stelen daarbij de show: de vermoeide papa en mama van Leon die hun zoon met gesloten ogen naar de wc brengen en de triomfantelijke blik van de kleine Leon toveren vast een glimlach op het gezicht van de lezer. Vanaf ca. 3 jaar.
Ilse Verhulst
ua/an/22 j
Tot grote spijt van mama en papa moet Leon ’s nachts vaak naar het toilet. Mama en papa pinguïn worden er zo moe van. Ze moeten er iets op verzinnen. Mama neemt kleine Leon op schoot. Weet je, mijn lieve Leon, ’s nacht gaan grote pinguïns zoals jij helemaal zelf naar de wc. Wil jij het ook eens proberen? En ja hoor, kleine Leon gaat helemaal alleen naar de grote wc. Iedereen gelukkig nu?
Een grappig boek over een heel herkenbaar thema. Vooral voor de ouders zit er naar het einde toe een leuke wending in het verhaal. Misschien wel voorspelbaar, maar toch leuk.
De figuren zijn net waggelende barbapapa’s of eitjes. Maar, het zijn pinguïns! Leuk en vrolijk getekend! Het kleurgebruik is eenvoudig en miniem maar past bij het verhaal.
Of het verhaal kinderen zal stimuleren om ’s nacht alleen naar het toilet te gaan is nog maar de vraag. Maar dat is niet het belangrijkste. Ze hebben er alvast een fijn knuffelmoment met mama of papa op zitten na het lezen van dit boek!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.