Kalme chaos
Sandro Veronesi
Sandro Veronesi (Auteur), Rob Gerritsen (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Prometheus, 2014 |
VERDIEPING 3 : SIBERIË : REISVERHALEN : VERO |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Prometheus, 2014 |
VOLWASSENEN : ROMANS : VERO |
Fleur Speet
rt/aa/19 m
Sandro Veronesi is een van de interessantere Italiaanse auteurs. Gelauwerd met de Premio Strega en Prix Fémina maakte hij faam met onder meer Kalme chaos (2008) en XY (2012), breekbare en tegelijk ruwe verhalen over verlies en geloof.
Veronesi zoomt in al zijn werk in op het detail en ontwaart daarin grote maatschappelijke ontwikkelingen. In Kalme chaos verliest Pietro Paladini zijn echtgenote en blijft vervolgens iedere dag rond de school van zijn dochter dolen. Door zijn stilte trekt het leven weer naar hem toe: buitenstaander zijn is een begeerlijke positie. Het raakt aan de huidige hype om rust te zoeken, in plaats van mee te hollen in de dagelijkse hectiek.
In XY legt Veronesi zijn loep op een dorpje waar zich een bloedbad voltrok: elf doden worden gevonden onder een boom. Een psychiater en een pastoor reflecteren over het verlies aan geloof en de nieuwe rol van religie.
Knipoog
In de nieuwe verhalenbundel van Veronesi tref je dezelfde geëngageerde nieuwsgierigheid aan. Het zijn reisverhalen met een knipoog naar Kurt Vonnegut: "Wonderlijke reizen zijn als danslessen van God [...] leer te dansen totdat je hart geheel vervuld is."
Meestal reist Veronesi met zijn gezin of met collega-schrijvers en al wandelend schudt hij door zijn natuurlijke voorliefde voor architectuur en literatuur jaloersmakend makkelijk kennis uit zijn mouw. Hij doet dat zo geestdriftig dat hij zichzelf soms moet intomen. Schrijvershuizen zijn uiteraard heel geliefd, net als kerkhoven.
Zelfs wanneer hij alleen op stap is, voelt hij zich als een vis in het water van zijn nieuwe omgeving. Dat heeft alles te maken met zijn energieke en positieve inborst. Hij is van veel vervuld. 'Prachtig' en 'mooi' komen vaak voor (22 en 100 keer) en geregeld bekent hij een stad een van de mooiste van de hele wereld te vinden.
Antwerpen loopt daarbij op kop: "alles is er mooi". Hij noemt de stad "licht, elegant, funky, modern maar ook antiek, harmonieus, open, sober, avant-gardistisch". Veronesi bezoekt ook Amsterdam, New York, Moskou, Lissabon, Parijs, Sardinië, Serifos en nam twee fictieve reizen op naar Mexico en het dorpje uit XY.
De schrijver legt een voorkeur aan de dag voor steden, vooral die steden die veel uiteenlopende culturen hebben gekend. Juist daar is het grondpatroon natuurlijk het ingewikkeldst en het uitpluizen waard.
Uitdagend
Het merendeel van de reisverslagen zijn opdrachten voor het tijdschrift Traveller, waardoor restaurants, hotels, straten en wijken precies zijn aangeduid. Dat verandert het boek soms in een reisgids, het enige wat ontbreekt zijn stadskaartjes. Echter, voor Veronesi vormen realiteit en fictie het surrealisme van een nieuwe wereld. Net als in zijn romans daagt hij uit en graaft dieper.
Zelfs in de structuur die hij voor de verhalen kiest is hij een frivole ontdekkingsreiziger: een verhaal als dialoog tussen vader en zoon, een pro en contra-stuk over Moskou, Amerika dat hem aantrekt en afstoot, waarbij vooral het voortdurende snaaien hem afkeer inboezemt en het eten een thema op zich wordt. Maar eerlijk is eerlijk: het zijn zoethoudertjes tot zijn volgende roman zich aandient.
Sandro Veronesi, Grote reizen, kleine reizen, Prometheus, 208 p., 17,50 euro.
Vertaling: Rob Gerritsen
FLEUR SPEET ■
Michaël Bellon
il/pr/18 a
G rote reizen, kleine reizen is eigenlijk een misleidende titel. Op 200 bladzijden komen twintig reizen aan bod die meestal niet veel meer dan een week geduurd hebben. Sandro Veronesi maakte ze tussen 2007 en 2012, schreef de reisverslagen hoofdzakelijk voor het Italiaanse reismagazineTraveller en bundelde ze in chronologische volgorde.
Het begint alvast goed met een reis van vijf dagen naar Peru. Hoewel dat land al jarenlang op Veronesi's verlanglijstje staat, is de schrijver niet echt in de stemming om zich te houden aan de afspraak die hij met de boekenbeurs van Lima heeft gemaakt. Zijn moeder is namelijk nog niet lang geleden overleden. Op sleeptouw genomen door zijn vriendin Manuela maakt Veronesi er dan maar een 'rouwreis' van. Ter plekke stelt de schrijver tevreden vast dat hij weer blijkt te kunnen genieten. Van het weerzien met Miraflores, bijvoorbeeld, het stadsdeel in Lima dat hij kende uit het werk van Mario Vargas Llosa. Daarna gaat het in zeven haasten - Veronesi verheelt niet dat zijn reisritme niet is aangepast aan het levensritme in Peru - naar Machu Picchu. Hij aanschouwt de ruïnes van de Inca's, maar als hij dan van 2.400 meter hoogte van het panoramische uitzicht wil genieten, spreekt hij een blasfemische gedachte uit: '"Alles goed en wel", fluister ik tegen Manuela met de omzichtige uitdrukking van iemand die in de kerk vloekt, "maar toen Pachacútec deze plek begon te bouwen was de koepel van de Santa Maria del Fiore al vijftien jaar af."'
Als het goed is, levert een reisverhaal uitdagende bedenkingen op, en deze 'ontmaskering' van '"de grote leugen" van de Andesbeschaving' is zo'n gedachte. Veronesi blijft de resterende uren in Peru worstelen met zijn vervelende westerse trekje om beschavingen te vergelijken, en slechts ontzag te kunnen voelen voor wat het grootste, het mooiste of het oudste is. Het is een uitstekende kwestie om een reisboek mee te beginnen, maar bedenkingen met vergelijkbare impact komen in het boek helaas niet meer voor.
Beschavingsoorlogjes en cultuurkritiek anders nog wel. Sommige lezers zullen grote ogen trekken als ze zien wat Veronesi allemaal schrijft over Amerika. Het land vindt hij oké. Alleen jammer van die Amerikanen die er wonen, want voor hen heeft Veronesi op zijn reis in 2008 van Chicago over Key West tot in New Orleans geen goed woord over.
Uit het feit dat hij niet eens de moeite doet om aan te geven dat hij generaliseert, zou je kunnen afleiden dat het hem om de provocatie te doen is. Maar als hij in zijn verslag van een bezoek aan New York dezelfde toon aanslaat, kun je niet anders dan intellectuele luiheid zien in zijn eenzijdige kijk op de Amerikanen. Ei zo na diskwalificeert Veronesi zichzelf als reisschrijver.
Eerlijkheid
Ik weet ook niet of we zo blij moeten zijn dat de schrijver België en Nederland wel een warm hart toedraagt. Zo is naar verluidt 'alles mooi' in Antwerpen. 'Ook de voorsteden', weet Veronesi; hij heeft immers de Cogels-Osylei bezocht. Verder kan ik me niet herinneren iets beklijvends over de Lage Landen te hebben gelezen.
Wat je Veronesi moet nageven, is zijn eerlijkheid. Hij doet niet alsof hij de erudiete reiziger is die de geheimen van de vreemde bodem gaat doorgronden. Hij verbergt niet dat zijn reizen werkbezoeken zijn die hij uitbreidt met een toeristische rondgang, of uitstapjes die dikwijls met de kinderwagen worden afgelegd.Traveller heeft hem ook gevraagd concrete tips te geven, want de stukken bevatten besprekingen van hotels, restaurants en cafés. Aangezien je kunt vertrouwen op Veronesi's smaak, kunnen die tips je misschien tot de aanschaf vanGrote reizen, kleine reizen verleiden. De uitweidingen over luchthavenbeslommeringen, koppige taxichauffeurs en prijzige rekeningen moet je er dan maar bijnemen.
SANDRO VERONESI
Grote reizen, kleine reizen.
Vertaald door Rob Gerritsen, Prometheus, 17,50 ? (e-boek 10,95 ?).
De auteur: Italiaan die imponeerde en charmeerde met zijn romansKalme chaos enXY.
Het boek: een bundeling van twintig reisverslagen die de schrijver maakte tussen 2007 en 2012.
ONS OORDEEL: reisverslagen zijn nog geen reisverhalen. Veronesi vertelt meer over hotels en restaurants dan over land en volk.
¨¨èèè
Michaël Bellon ■
Jan Stevens
rt/aa/26 m
GROTE REIZEN, KLEINE REIZEN *
Sandro Veronesi , Prometheus (originele titel: Viaggi e viaggetti), 208 blz., ? 17,50.
Sandro Veronesi schrijft wonderlijke romans die vaak zware thema's behandelen en toch altijd licht uitstralen. Maar uitstekende reisverhalen met voldoende diepgang vloeien er niet uit zijn pen. Dat bewijst Grote reizen, kleine reizen , waarin hij zijn artikelen voor het reistijdschrift Traveller bundelt, aangevuld met een paar niet eerder verschenen reisverhalen. Veel verder dan een droge opsomming van plaatsen waar hij geweest is, restaurants die hij bezocht heeft en rekeningen die hij betaald heeft, komt hij meestal niet. Misschien omdat hij op zijn vele 'reizen' niet veel te zien krijgt, want vaak gaat het om door uitgevers georganiseerde promotournees. Zo belandde hij in februari 2011 ook in Antwerpen. Hoe lang hij daar toen was, wordt niet duidelijk, maar veel langer dan een halve dag kan het niet geweest zijn. De Luchtbal heeft hij zeker links laten liggen, want dan had hij een zin als 'ook de buitenwijken zijn mooi, ook de voorsteden, waar de moderne architectuur zich van zijn beste kant heeft laten zien' niet op papier durven te zetten. Wie hoopt iets meer te weten te komen over interessante ontmoetingen met collega's en lezers komt bedrogen uit. Enige lichtpunt is het verhaal Verzonnen Trentino , waarin hij terugkeert naar de vallei die hij verzon voor zijn roman XY . Vier bladzijden en een half lang transformeert de ongeïnspireerde verzamelaar van straatnamen in de meesterverteller die hij in werkelijkheid is.
JAN STEVENS ■
Ria Warmerdam
Gebundelde reisverhalen van de bekroonde Italiaanse auteur (1959). Zijn succesboeken waaronder 'Kalme chaos' en 'In de ban van mijn vader' bezorgen hem wereldwijd uitnodigingen voor boekenbeurzen, seminars en voorleessessies. Zo bezoekt hij onder andere: Moskou, Londen, Santiago de Compostela, Lissabon Mexico en Nederland. Het zijn vooral dit soort reizen en reisjes waarvan de auteur verslag doet. Het merendeel werd geschreven voor de Italiaanse versie van het reistijdschrift Traveller. De artikelen geven de indruk van haastwerk. De bestemmingen zijn overwegend niet zijn eigen keuze, maar de bijzaak van de uitnodiging. Daardoor krijgen de impressies iets willekeurigs en vrijblijvends. Ze graven ook niet diep. Veronesi was hier, maar had hier net zo goed niet kunnen zijn. Compleet ander werk dus, dan zijn romans. Dit gezegd hebbende, zijn enthousiasme voor de lokale gastronomie (bitterballen!), architectuur en cultuur stemt de lezer vrolijk en op zijn vaardige pen valt niets af te dingen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.