De Rotonde : Christel Van Dyck opent de deuren
Veerle Segers
Veerle Segers (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds, 2013 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : RECHT : 395.83 SEGE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds, 2013 |
VOLW. : NON FICTIE : 395.83 SEGE |
30/04/2014
In Burgemeester achter tralies van Veerle Segers lezen we het verhaal van Guido Verschueren, directeur van de gevangenis Leuven-Centraal. Noem het boek een afscheidscadeau ter ere van Verschuerens pensionering of een hommage aan zijn menselijke directeurschap. Of gewoon een eerbetoon aan de man zelf, al wil hij dat, getuige zijn voorwoord, zelf niet geweten hebben. Verschueren wordt gelauwerd en geloofd, opgehemeld en ‘bestoeft’. Of noem het een biografie van een gevangenis, want Verschueren, met zijn 34 jaar ononderbroken directeurschap, is onlosmakelijk verbonden met de gevangenis. Het verhaal begint in de studententijd en de sollicitatie voor het directeurschap en eindigt met Verschuerens testament. Uren en uren hebben hij en Segers met elkaar gesproken, wat geleid heeft tot dit boek. Het merendeel van de tekst is in de ik-persoon geschreven (vanuit Verschuerens standpunt dus), hier en daar gelardeerd met een woordje uitleg of een verklarende noot van de auteur.
De twee ontmoetten elkaar toen Radio 2 een uitzending wou verzorgen vanuit de gevangenis. Na veel aarzelen stemde Verschueren uiteindelijk in, vooral op aansporen van zijn zoon die een ‘nalatenschap’ voor zijn eigen jonge zoon van zijn grootvader wou. Het is een mooie en integere getuigenis geworden van een man van wie je wel voelt dat hij de beste bedoelingen had met ‘zijn’ gevangenen. Als een burgervader bestuurde hij zijn ‘dorp’, wat een gevangenis uiteindelijk toch wel is. Het hele verhaal ademt een sfeer van integriteit, oprechtheid en eerlijkheid. Het geeft een genuanceerder beeld van gevangenen (‘ze kunnen daar niet lang genoeg zitten’), cipiers (‘als het nieuwjaar wordt, beginnen ze te staken’) en de gevangenis zelf (‘het is daar een gratis hotel voor die gasten’). De gevangenis is evengoed een leefgemeenschap met wetten en regels, met good guys en bad guys. Maar bovenal leert het boek dat in iedereen wel iets goeds schuilt en dat het de taak is/was van een directeur die kanten naar boven te laten komen en de gevangenen mee te begeleiden naar het ultieme doel: de vrijlating.
Dat dit niet altijd over rozen gaat, getuigen de zelfmoordpogingen die ook in Leuven Centraal ondernomen werden. Want ‘opgesloten zijn komt vaak neer op overleven. Dat doen we in Leuven-Centraal: mensen te helpen overleven op een menswaardige manier’. En die indruk krijg je wel van Verschueren: had het aan hem gelegen, dan zouden gevangenissen wellicht afgeschaft worden. Maar daar bestaat geen maatschappelijk draagvlak voor, dus zijn ultieme doel moest zich beperken tot het zo dragelijk mogelijk maken van de gevangenschap. Burgemeester achter de tralies beschrijft vooral de (klein)menselijke kant van de wereld achter muren: de geboorte van je kind niet kunnen meemaken, moeders of echtgenotes die hun hart komen luchten, sinterklaasfeest voor gevangenen met kinderen enz. Dit boek zou verplichte lectuur moeten zijn voor iedereen die met het gevangeniswezen te maken krijgt, niet het minst de beleidsmensen. [Jurgen Demeester]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.