Het scheve kind
Benoît Peeters
Francois Kind (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Halewyck, 2013 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : RECHT : 395.74 KIND |
31/05/2014
De sensationale ondertitel van dit boek zet meteen de toon, net als de boude citaten van de 'superflik' op de binnenflap voor- en achteraan: François Kind wordt in het voorwoord niet voor niets omschreven als ‘een van de meest notoire moordspeurders van de federale gerechtelijke politie die bijna de status van een levende legende heeft’. Hij zette zijn ervaringen van 41 jaar als politieman en rechercheur op papier: een loopbaan tekenend voor de evolutie die de politie in België de jongste decennia doormaakte.
Kind begon bij de rijkswacht en volgde zijn opleiding aan de toenmalige Koninklijke Rijkswachtschool, waar zijn rebels karakter al gauw botste met de heersende discipline en hiërarchie. Na het bloedbad op de Olympische Spelen in München vervoegde hij ‘een bende cowboys’: de toen net opgerichte elite-eenheid ‘Groep Diane’ (nu het Speciale Interventie Eskadron).
Daarna ging hij aan de slag bij de gemeentelijke politie in Borgerhout, waar hij meteen werd geconfronteerd met het toen heersende cultuurverschil tussen rijkswacht en politie: agenten maakten er een sport van om een pintje te pakken tijdens de dienst en bij te klussen in de vrije uren. Kind werd er op de jacht naar illegalen en gezochte personen gezet.
Na dik vijf jaar maakte Kind de overstap naar de gerechtelijke politie, waar hij zijn beste jaren kende, tot die in 1998 opging in de federale politie. De vele (moord)onderzoeken verfijnden zijn verhoortechniek: met de verdachte praten zoals met een vriend op café; vriendelijk, onnozel, af en toe met een vuile mop (vandaar de bijnaam ‘vettige Swa’).
Kind trad tijdens zijn loopbaan ook op tegen corruptie en profitariaat binnen het korps, wat hem naast vrienden ook vijanden opleverde. Voor de hervorming van de politie, die er kwam als rechtstreeks gevolg van de affaire-Dutroux, heeft hij weinig goede woorden: na de fusie werd de politie naar zijn aanvoelen een ‘koele, empathieloze organisatie, waar tucht, leiding procedure en administratieve rompslomp de bovenhand kregen op het eigenlijke onderzoek’. De politie is volgens Kind een ‘checklistpolitie’ geworden, die nodeloos veel tijd moet besteden aan het opstellen van lijstjes en het verifiëren van informatie. Er zou te weinig belang worden gehecht aan goede, ouderwetse ondervraging omdat er onder invloed van verbeterde onderzoeksmethoden te veel aandacht gaat naar de zoektocht naar materiële bewijzen. Ook is hij een pleitbezorger voor een wettelijke regeling voor spijtoptanten, zoals die in het buitenland bestaat.
Kind schrijft zijn ervaringen van zich af en kaart meteen ook de problemen aan waarmee zijn collega’s te kampen hebben. Onthullingen van een politiecommissaris geeft dan ook een waarheidsgetrouw beeld van het dagdagelijks speurwerk door de arm der wet, maar is vooral openhartige en amusante lectuur van een politieman met het hart op de juiste plaats, die zijn beroep al die jaren vol overgave uitoefende.
[Pitou Van Hissenhoven]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.