Ontbijten met Lucian : een portret van de kunstenaar Lucian Freud
Geordie Greig (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Ludion, 2013 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 700 FREUD |
Besprekingen
15/02/2014
Als hoofdredacteur van The Mail on Sunday interviewde Geordie Greig ongeveer alle bekende kunstenaars van de twintigste eeuw. In het geval van Lucian Freud (1922-2011), grootmeester van de portretkunst, was het een huzarenstukje. Freud schermde immers zijn privéleven erg af. Toch is Greig er na jarenlange druk uiteindelijk in geslaagd om Freud te strikken en werd hij zijn biograaf.
Lucian Freud bracht zijn kinderjaren in Berlijn door. Hij was de kleinzoon van Sigmund Freud; zijn vader Ernst was architect. In 1933 week het gezin naar Engeland uit. Freud leidde een zeer promiscue leven, had tot op hoge leeftijd simultaan verschillende minnaressen en geliefden, vooral vrouwen, en minstens veertien wettige en een hele resem onwettige kinderen. Hij had lak aan de middelmatigheid van het bourgeoisleven, omringde zich het liefst met rapaille uit de lagere bevolkingsklassen en evenzeer met mensen uit de hoogste maatschappelijke adellijke echelons.
Voor Lucian Freud was de schilderkunst het centrum van zijn leven. Zijn schilderijen zijn altijd portretten van mensen die hem na waren. Het zijn stuk voor stuk indringende, alarmerende en verontrustende portretten. Velázquez, Rembrandt en Ingres waren zijn grote voorbeelden. Hij was bevriend met Frank Auerbach, Francis Bacon en David Hockney. In zijn kunst stonden huid en vlees centraal; met zijn schilderborstel streek hij als het ware langs de huid, schurkte hij tegen de oneffenheden aan, botste hij op de blauwe aders, de spieren en de botten en dronk hij de kleurschakeringen in.
Greig weet de crux van Freuds werk erg goed te vatten en het onuitspreekbare van zijn portretten te duiden. Geen van de beminde protagonisten is bij naam genoemd — de titels blijven altijd vaag — waardoor ze een universele menselijkheid en kwetsbaarheid uitstralen. In de biografie krijgen we, tot in den treure toe, de namen en korte biografieën te lezen van de geliefden. Het waren Freuds tijdelijke compagnons de route.
Waarschijnlijk ligt aan dat promiscue gedrag de obsessionele, kannibalistische liefde voor Lorna Wishart ten grondslag. Het was een jonge liefde, waarin hij zich volledig verloor. De breuk sloeg een gat in zijn bestaan, dat hij allicht nooit meer helemaal te boven is gekomen. Zijn latere liefdes en schilderijen zijn als het ware een gevecht met de dood die hij daar had ontmoet. Nooit nog heeft hij in zijn leven zijn onafhankelijkheid en autonomie verloren. Hij bewaarde afstand, maar gebruikte de herinnering aan die dodelijke ontmoeting om kunst te scheppen. Zijn carrière en leven sloot hij af met het overweldigende Portret van de hond (2011). Hoewel de titel het anders suggereert, is het een beeltenis van zijn medewerker David Dawson (met hond), die een vertrouwelijke en essentiële rol heeft gespeeld: ‘Het was een stille getuigenis van een magisch intiem en vertrouwelijk moment, en de band tussen de twee mannen was ongeprononceerd maar overweldigend duidelijk. Lucian keek, voelde en reageerde intuïtief, voegde een streekje toe, bracht een extra dot kleur aan. In wezen is het een liefdesbrief.’ ‘Het was in bepaalde opzichten net zo goed een portret van Lucian.’
(Dit is een abstract van een artikel van Brigitte Dekeyzer. Het is verschenen in De Leeswolf 9, 2013)
[Brigitte Dekeyzer]
Han Kobes
Geordie Greig, hoofdredacteur van de Britse krant The Mail on Sunday, voerde jarenlang ontbijtgesprekken met de beroemde schilder Lucian Freud (Berlijn, 1922-Londen, 2011) die toen al in zijn nadagen was. Ze troffen elkaar steevast op zaterdagochtend in het Londense Clarcke’s restaurant. In dit boek weet de auteur door het pantser van de als gesloten en notoir achterdochtig te boek staande schilder te breken. We leren Freud kennen als innemend en charmant, maar ook als een onhebbelijke non-conformist die voor niets of niemand bang is en verslaafd aan seks en gokken bovendien. De kracht van dit vlot geschreven boek is dat alle feiten en anekdotes zonder iets te verbloemen de drijfveren van de schilder blootleggen. Bovendien is het mooi uitgegeven, met doelmatige illustraties in kleur en zwart-wit (schilderijen en documentaire fotografie) en beschikt het over een familiestamboom (te beginnen bij opa Sigmund), eindnoten en een aanzienlijk namenregister. Dit smeuïg biografisch portret voegt beslist een dimensie toe aan reeds bestaande publicaties.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.