Beatles of Stones : de muziekvete die iedereen tot op het bot verdeelde
John McMillian (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Boekerij, 2013 |
VERDIEPING 3 : FEESTPALEIS : OVER MUZIEK-FILM : 785.72 MACM |
Besprekingen
30/09/2014
Beatles of Stones? Het is een vraag die nog altijd emotionele discussies oproept — zoveel zelfs dat historicus John MacMillian er een boek aan heeft gewijd. In de jaren zestig, en nog lang daarna, outte je je als Beatlesfan of als Stonesfan. Er was geen weg tussenin.
The Beatles waren aaibare, brave en beleefde jongens die vriendelijke en vrolijke muziek maakten voor jong en oud. The Rolling Stones waren vies, vuilgebekt en ongemanierd schorem dat duivels en gevaarlijk kabaal produceerde, tot afschuw van de ouders. Zo leert het cliché ons toch. In Beatles of Stones toont MacMillian echter aan dat een en ander niet zo zwart-wit was. The Beatles kwamen immers uit de arbeidersklasse, uit het verpauperde Liverpool en speelden voor hun doorbraak in de goorste clubs in de hoerenbuurt van Hamburg. The Rolling Stones daarentegen kwamen uit nette middenklassefamilies in de Londense suburbs. Maar MacMillian gaat verder. Stonden Beatles en Stones als vijanden en concurrenten tegenover elkaar? Of waren ze fans en vrienden van elkaar? Beide, zo blijkt uit het boek. De rivaliteit tussen beide bands was volgens MacMillian niet alleen een mythe, publiciteitsstunt en stemmingmakerij van de pers, maar vooral het gevolg van de tegengestelde persoonlijkheden van Brian Epstein en Andrew Loog Oldham, de managers van de bands.
MacMillian volgt beide bands vanaf het prille begin eind jaren vijftig, begin jaren zestig. We lezen mee hoe The Beatles met een aantal jaar voorsprong aan hun verovering van de wereld beginnen en The Rolling Stones zelfs op weg zetten door heen een song cadeau te doen. De auteur maakt duidelijk dat The Beatles en The Rolling Stones in de jaren zestig eigenlijk nooit in dezelfde categorie hebben gespeeld. Terwijl The Beatles alle verkooprecords lieten sneuvelen, zijn The Rolling Stones nooit zo'n grootverkopers geweest. Bovendien lag het creatieve hoogtepunt van The Beatles noodzakelijkerwijze in de jaren zestig, terwijl The Rolling pas echt piekten in de vroege jaren zeventig met Sticky Fingers en Exile on Main St. Interessant is ook om te lezen hoe The Beatles door hun song Revolution de steun van de tegencultuur verloren, terwijl The Stones net door Street Fighting Man tot hun eigen verbazing politiek gerecupereerd werden door (extreem)links – iets waarvan de linkse activisten nog spijt kregen toen The Rolling Stones zich al in de jaren zeventig manifesteerden als hongerige geldwolven. Verder focust MacMillian ook op het verschil in publiek: terwijl The Beatles vooral meisjesharten vlugger deden slaan, konden The Rolling Stones met hun machismo vooral de mannen bekoren.
MacMillian slaagt erin de parallelle geschiedenissen van The Beatles en The Stones haarscherp naast elkaar te zetten en zowel verbanden als verschillen aan te tonen en te duiden. Hij blijft te allen tijde de historicus die feiten van fictie onderscheidt, nergens een voorkeur laat doorschemeren, maar wel op basis van de beschikbare bronnen zijn verhaal onderbouwt en vertelt. Dat het een meeslepend verhaal is geworden, ondanks het afgekloven onderwerp, pleit alleen maar voor de auteur.
[Wouter Bulckaert]
R.J.L. Verhoek
In de jaren zestig was je voor the Beatles of voor the Stones. Wellicht een door de muziekpers opgeklopte oorlog, maar de Amerikaanse historicus John McMillian heeft er een aardig boek over weten te schrijven. Op slimme wijze weet hij het vele dat over beide wegbereiders van de moderne populaire muziekcultuur is geschreven, tot een coherent verhaal aaneen te smeden. Voor wie al veel gelezen heeft over zowel de Beatles als de Stones, zal het boek weinig nieuws bevatten, nog het minst wellicht dat de heren het onderling juist dikwijls goed met elkaar konden vinden. Amusant is hooguit dat het imago van de Stones (ruig) en de Beatles (minder ruig) in de periode voor hun roem precies omgekeerd was. Geen opzienbarend boek, maar wel leuke lectuur voor hen die het meegemaakt hebben of lezers die willen inhalen wat zij hebben gemist. Het boek is geïllustreerd met een katern zwart-witfoto's en bevat eindnoten en een register.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.