Goudlokje
Xavier Deneux
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Oogappel, 2013 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Dagelijks leven |
15/06/2014
Van Xavier Deneux verscheen eerder al Mijn kijkboek, waarin we uitgebreid konden kennismaken met de konijntjes Luuk en Lola. In Mijn verhalenboek beleeft Luuk opnieuw vier korte, zeer herkenbare avonturen. In het eerste verhaaltje krijgt Luuk van papa een potje, maar die vergeet erbij te zeggen waarvoor dat rare ding nu eigenlijk dient. Dan maar om speelgoed in te verzamelen? Of om zijn slakken in bad te doen? Of om heerlijk in te relaxen? Al snel heeft Luuk drie potjes verzameld. Het is niet zo duidelijk waarom zijn ouders hem maar potjes blijven geven zonder uit te leggen waarvoor hij ze moet gebruiken. Ook het einde is nogal abrupt. Het ene moment vertikt Luuk het om op het potje te gaan, het andere doet hij braaf pipi op het potje en heeft hij zijn luier niet meer nodig. Gelukkig hebben de andere verhalen een betere verhaalopbouw. Luuk gaat voor de eerste keer naar school en kan zich er aardig redden. Hij speelt, luistert naar een verhaaltje, gaat slapen, en is een beetje ontgoocheld omdat er bij het vieruurtje geen chocomelk geserveerd wordt. In het derde verhaaltje laat Luuk zich niet van zijn beste kant zien. Hij is boos omdat zijn toren telkens omvalt. Lola bekijkt het van op een afstandje en laat Luuk maar uitrazen. Als ze bellen begint te blazen, smelt Luuk zijn slechte humeur als sneeuw voor de zon. Ten slotte speelt Luuk heerlijk ‘kiekeboe’ met papa en mama. Tot hij zelf zijn knuffeltje kwijt is…
De prenten van Deneux zijn kleurrijk en eenvoudig. Door de achtergrond neutraal te houden komen de figuren mooi tot hun recht. Elk konijntje is op exact dezelfde manier getekend en enkel door de kleur van het vachtje, de neus of de blozende wangetjes kan je zien wie er wordt afgebeeld. Luuk is niet alleen sympathiek omdat hij een hoog knuffelgehalte heeft, maar ook omdat hij zo heerlijk herkenbaar is. Hij wordt groot en ontdekt stap voor stap de wereld om zich heen. Hij leert om op het potje te gaan, gaat voor de eerste keer naar school en speelt met Lola, mama of papa. Ook emoties horen bij het opgroeien, zoals boos, verdrietig of blij zijn. De verhaaltjes van Luuk en Lola passen dan ook perfect in de belevingswereld van jonge kinderen. [Nora Janssens]
Maike van der Velde-de Boer
Vier korte verhaaltje over het konijntje Luuk, een aandoenlijk en aansprekend grijs fantasiekonijntje, met zwarte oogjes en roze accenten op zijn snuit. Luuk leert op het potje plassen, gaat voor het eerst naar de peuterschool, is boos als zijn toren steeds omvalt en in het laatste verhaaltje verstopt hij zich keer op keer voor mama. Dit vierkante prentenboekje is opvoedkundig, herkenbaar en vooral grappig. Leuk om voor te lezen aan en samen te bekijken met peuters. De contourloze illustraties in grafische stijl, gedrukt op glanzend glad papier, zijn fraai en helder van kleur en hebben duidelijke, afgebakende vormen tegen een rustige witte, of soms egaal felgekleurde achtergrond. De eenvoudige tekst is gedrukt in een grote, schreefloze zwarte letter en staat soms in de tekeningen, maar meestal op een witte pagina tegenover de illustratie. Een aantrekkelijke uitgave; er is altijd behoefte aan dit soort boekjes. Over Luuk verschenen enkele hardkartonnen prentenboeken, o.a. 'Mijn kijkboek : Luuk kan al veel!'*. Vanaf ca. 2 jaar.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
Na het kijkboek over Luuk is er nu ook een verhalenboek verschenen met daarin vier korte verhaaltjes over Luuks dagelijkse leven. De thema's zijn aangepast aan de leeftijdsgroep en dus herkenbaar, voor de kleintjes, maar ongetwijfeld ook voor de volwassen meelezers. Hij gaat voor het eerst op het potje, ontdekt het schoolse leven, is boos tijdens het spelen en speelt verstoppertje. Dit boekje heeft niet veel talige sterkte; de teksten zijn redelijk stroef ('pot' wordt soms gebruikt in plaats van 'potje', combinaties als 'grote honger' ...), maar de illustraties zijn interessant. De figuren hebben een grafisch karakter, mede door het feit dat ze geen contouren hebben.
Maar toch ook een opmerking over het formaat: het is een redelijk dik en zwaar boekje voor de kleine handjes en je kan er dus niet zo makkelijk in bladeren. Maar die dikte staat natuurlijk wel voor lekker lang leesplezier.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.