Het kind van Noach
Eric-Emmanuel Schmitt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Atlas Contact, 2013 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : SCHM |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Atlas, 2007 |
VOLWASSENEN : ROMANS : SCHM |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : SCHM |
31/12/2005
Derde -- maar ook apart te lezen -- deel van het drieluik 'Trilogie van het onzichtbare', waarvan het eerste deel Milarepa gewijd was aan het boeddhisme en het tweede deel Meneer Ibrahim en de bloemen van de koran de ideeën van het soefisme behandelde. Oscar et la dame Rose, zoals de titel in het Frans luidt, gaat over inzicht, aanvaarding en vergiffenis en heeft ongetwijfeld het christendom tot onderwerp. Onder de vorm van brieven aan God vertelt het tienjarige jongetje Oscar over zijn laatste dagen in het ziekenhuis vooraleer hij het tijdelijke met het eeuwige zal verwisselen. Dat eeuwige wordt hem aangepraat door een oudere dame die als vrijwilligster terminale kinderen begeleidt en Oscar langzamerhand kan verzoenen met het leven zoals het is, met zijn ouders, die hem door hun angstige reacties mateloos irriteren, en uiteindelijk ook met de dood, want er is immers een God die aan alles zin geeft.
Eric-Emmanuel Schmitt is geen groot stilist en zijn aanpak -- makkelijk leesbare boekjes van amper honderd bladzijden en op het sentiment werkende onderwerpen -- valt niet geheel vrij te pleiten van literair opportunisme en zelfs commerciële bijbedoelingen. Toch zijn er hier, meer dan in de twee vorige boekjes, aantrekkelijke aspecten, die te maken hebben met de verbeeldingskracht die eruit straalt en die vooral hun uitdrukking vinden in het sympathieke en eigenzinnige personage dat oma Rozerood heet.
Deze christelijke fabel over het taboe met betrekking tot de dood, is in feite inhoudelijk zowel als naar vorm zeer geschikt als lectuur voor de jeugd, ik zou zeggen voor kinderen vanaf tien jaar. Het vormt immers, zoals ik inmiddels heb ervaren, een mooie aanleiding voor wat diepzinniger gesprekken met oudere kinderen en aankomende adolescenten. [Jan Baes]
Matthieu Kockelkoren
Als de tienjarige Oscar na een beenmergtransplantatie afleest van de gezichten van zijn ouders en artsen dat de operatie mislukt is, raakt hij in een diep isolement, vooral omdat de grote mensen niet met dit probleem blijken om te kunnen gaan. Een van de dames in rozerode jasschorten die naar het ziekenhuis komen om met de zieke kinderen te spelen, ontfermt zich dan over hem. Oma Rozerood zoals hij haar noemt, doet hem het idee aan de hand brieven naar God te schrijven om zo zijn meest intieme gedachten kwijt te kunnen en zich minder eenzaam te voelen. Hij vertelt God, na enige aarzeling over diens bestaan, over de kleine avonturen met grote gevoelswaarde die hij nog zal beleven: de opstand tegen zijn ouders die met hun verdriet geen raad weten, de opbloeiende kortstondige liefde voor een medepatiëntje en de vroegwijze gedachten waarmee hij de volwassenen beschaamd doet staan en een stuk wijzer maakt. Het prachtige verhaal is geschreven in een eenvoudige, pure taal en is ontroerend zonder enig spoor van valse sentimentaliteit. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.