Zelensky : de oorlogspresident
Steven Derix
Steven Derix (Auteur), Dolf De Groot (Auteur)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Uitgeverij Thomas Rap, 2013 |
Leeszaal : 443DERI |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Uitgeverij Thomas Rap, 2013 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 617.3 DERI |
30/11/2013
In de afgelopen jaren verschenen heel wat wielerboeken waarin doping een hoofdrol vervult. Boeken als De wielermaffia, Koersen in het duister, God of duivel en Zero dope maken duidelijk dat topwielrennen en doping onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. De recente dopingbiecht van Lance Armstrong, in Nederland onder meer gevolgd door soortgelijke bekentenissen van bekende oud-renners als Danny Nelissen en Michael Boogerd, onderstreept nog eens extra dat wie mee vooraan wilde rijden, moest meedoen.
Het USADA-rapport dat Armstrong ten val bracht, bevatte ook belastende verklaringen over de Nederlandse Rabobankploeg. Voor de Rabobank — waar men altijd duidelijk heeft verwoord niet met doping te willen worden geassocieerd — was dit de spreekwoordelijke druppel. In het najaar van 2012 besloot de bank na dik vijftien jaar per direct te stoppen met het sponsoren van haar profploeg. Geruchten over dopinggebruik binnen de Rabobankploeg deden echter al langer de ronde. Zeker na het rampjaar 2007 — het jaar waarin Raborenner Michael Rasmussen in het geel door zijn eigen ploegleiding uit de Tour werd genomen — bleken ze onuitroeibaar en uiteindelijk ook (deels) waar.
In Bloedbroeders: de ondergang van de Rabobankploeg beschrijven NRC-journalisten Steven Derix en Dolf de Groot het proces van hoe men binnen de Rabobankploeg op zoek gaat naar middelen om (weer) mee te kunnen strijden voor overwinningen in de belangrijke koersen. Centraal staan gezichtsbepalende renners als Michael Boogerd, Thomas Dekker en vooral Michael Rasmussen, die er veel, zo niet alles voor over hebben om op de juiste momenten ‘goede benen’ te hebben. Hiervoor gingen ze heel ver. Hoewel Boogerd het zelf ontkent, schrijven de auteurs dat de renner, voorafgaand aan zijn overwinning in de loodzware bergrit naar La Plagne in 2002, een halve liter bloed van zijn broer Rini via infuus tot zich heeft genomen.
Derix en De Groot schetsen hoe binnen de Rabobankploeg keuzes worden gemaakt die voor wielrennen op niveau schijnbaar nodig zijn, maar waar de buitenwereld niets van mag weten. Een zoektocht naar goede benen, waarbij niet alleen de renners zelf betrokken zijn, maar ook de artsen van de ploeg en de ploegleiding. De belangrijkste pijler in het verhaal zijn de bloedtransfusies die plaatsvinden met behulp van de Oostenrijkse bloedbank Humanplasma en haar ‘opvolger’ onder leiding van Stefan Matschiner. De auteurs beschrijven hoe dit netwerk tot ontwikkeling komt en vervolgens hoe er langzaam verdenkingen ontstaan, totdat de zaak uiteindelijk ‘klapt’ en de geheimen van verschillende Raborenners op straat komen liggen.
Helemaal nieuw is dit verhaal niet — veel heeft de afgelopen jaren al in de kranten gestaan —, maar de auteurs hebben de feiten opnieuw op een rijtje gezet en aangevuld met wat het laatste jaar allemaal bekend is geraakt. Wie echt het naadje van de kous wilt weten, komt echter bedrogen uit. De auteurs geven achterin het boek weliswaar weer aan de hand van welke documenten en gesprekken het verhaal is samengesteld, maar ondanks de verzekering dat ook informatie uit anonieme bronnen is getoetst aan onafhankelijke bronnen, is de verantwoording achter het verhaal mager. ‘We willen onze bronnen zo goed mogelijk beschermen’ en het verhaal ‘integraal, zonder onderbrekingen, vertellen,’ schrijven Derix en De Groot. Maar hoewel dit de leesbaarheid van het verhaal ten goede komt — het leest als een spannend boek, inclusief pageturners — roept het ook de vraag op naar een preciezere waarheid. Zijn dit de feiten, of toch ook weer slechts een interpretatie ervan en hebben hoofdrolspelers eigenlijk wel het achterste van hun tong laten zien in bekentenissen, biechten en verhoren? En wat deed de rest van de ploeg? De verhalen van Dekker, Boogerd en Rasmussen zijn ondertussen genoegzaam bekend, maar al die andere renners? Zij blijven nu grotendeels buiten beeld. Gebruikten zij ook of juist niet, en wat wist de leiding van de Rabobank eigenlijk? Juist doordat hier niet op ingegaan wordt, blijft de vraag bestaan of de jonge renners van de voormalige Rabobankploeg nu wel of niet het schone, ‘nieuwe’ wielrennen vertegenwoordigen.
Om precies uit te zoeken wat zich binnen de wielerformatie heeft afgespeeld, is noodzakelijkerwijze meer afstand en tijd nodig. Dit is de schrijvers niet aan te rekenen. Zij hebben een goed leesbaar verhaal geschreven dat laat zien dat doping net als elders in het wielerwereldje ook bij de Rabobankploeg een belangrijke rol speelde. [Fedor de Beer]
L. van der Hulst
NRC Handelsblad journalisten Dolf de Groot en Steven Derix reconstrueerden nauwgezet het dopinggebruik binnen de wielerploeg van de Rabobank. De ploeg domineerde een decennium lang het Nederlandse wielrennen. Tijdens de Tour de France van 2007 beheerste de Raboploeg de koers, de Deen Michael Rasmussen was in de gele trui op weg naar Parijs. Het kaartenhuis valt in elkaar als Rasmussen door de ploegleiding uit de tour wordt gezet omdat hij dopingcontroles had ontlopen. Rasmussen was een klant van de Oostenrijker Stefan Matschiner, die EPO en bloedtransfusies leverde. Ook andere belangrijke Raborenners als Michael Boogerd, Thomas Dekker en Dennis Mensjov gebruikten de diensten van Matschiner. Onthutsend is de rol van de ploegleiding: ploegartsen faciliteerden dopinggebruik, manager Theo de Rooij gedoogde het. De ploeg schaft analyse apparatuur aan om bloedcontroles te omzeilen. De leiding van de Rabobank is naïef. Het boek leest als een thriller en geeft overtuigend een ontluisterend beeld van structureel dopinggebruik in de eens zo respectabele wielerploeg.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.