Kikker in de kou
Max Velthuijs
Max Velthuijs (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Leopold, 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : VERHALEN A - Z
Verhalen A-Z |
31/01/2014
Max Velthuijs, wereldberoemd geworden met zijn Kikker-boeken, maakte in de jaren tachtig en negentig vier boeken over Olifant en Krokodil in dezelfde stijl. Nog veel meer dan de verhalen over Kikker en zijn vrienden gaat het hier om fabels met een duidelijke boodschap. Tegelijk kon hij in deze verhalen zijn ‘ondeugende en speelse kant’ kwijt, zoals staat te lezen in het nawoord.
De typische Velthuijs-stijl, met de expressieve dieren en gestileerde decors, uitgevoerd in gouache, gecombineerd met krijt is direct herkenbaar. De meeste illustraties hebben een kader, waardoor ze op ingelijste schilderijtjes lijken. Vooral de manier waarop Velthuijs door houdingen en mimiek de emoties van de dieren typeert, maakt ze universeel herkenbaar. Af en toe voegt hij een speelse noot toe, bijvoorbeeld wanneer hij Olifant als muzikant een wild kapsel geeft en een knalgeel hemd met ‘Love’ erop.
‘Olifant en Krokodil’ veroordeelt expliciet hebzucht als grote ondeugd. Door een slinkse truc maakt Krokodil Olifant zijn gezellige huis afhandig. Maar zoals in zoveel fabels, wordt de ondeugd uiteindelijk bestraft en wordt Krokodil het slachtoffer van zijn eigen inhaligheid. Behalve de centrale les geeft het verhaal ook tussendoor nog wijsheden mee zoals ‘Als er twee ruilen, moet er één huilen’ of ‘Geld maakt niet gelukkig’.
‘Krokodil en het meesterwerk’ begint met een heel herkenbaar gevoel: ‘Een week duurt lang als je moet wachten’. Het verhaal gaat over de kracht van de verbeelding. Het bijzonderste schilderij van Krododil is een wit doek, al duurt het wel even voor Olifant dat echt goed snapt. Op dat moment wordt de boodschap opnieuw heel duidelijk meegegeven: ‘Nu begrijp ik dat jouw meesterwerk mijn leven heeft verrijkt’.
‘Olifant en de tijdmachine’ maakte Velthuijs in 1997 in opdracht van de stichting CPNB voor de Nederlandse Kinderboekenweek. Olifant krijgt van Krokodil een koekoeksklok cadeau. Aanvankelijk is hij er heel blij mee, want nu kan hij zijn leven beter regelen, denkt hij. Al gauw wordt de klok een obsessie en stampt Olifant het ding stuk: ‘Zonder de tijdmachine was ik veel gelukkiger. Ik had tijd in overvloed’. Toch is het laatste woord ook hier voor Krokodil. Die wijst erop dat je de tijd niet kan stoppen, de zon gaat elke avond weer onder. Olifant beseft dat hij anders altijd kind zou blijven, waarop Krokodil besluit: ‘Precies,’ zei Krokodil, ‘ouder en wijzer. En als je heel oud bent, ga je dood.’ Het thema krijgt een echo in het latere boek Kikker en het vogeltje
In het slotverhaal ‘Trompet voor Olifant’ krijgen de twee vrienden grote ruzie. Als Krokodil Olifant een depressie bezorgt met zijn vioolspel, gaat Olifant trompet spelen. Krokodil bedenkt telkens iets nieuws om zijn buur te overstemmen en uiteindelijk maken ze elkaar het leven zo zuur dat ze met boor en hamer de muur tussen hun huizen doen instorten. Dan pas komt de verzoening, met een kopje thee: ‘Waarom spelen we niet eens samen?’ Zo eenvoudig kunnen levenslessen zijn. [Jan Van Coillie]
Julienne van den Heuvel
Bundel met vier eerder uitgegeven en meerdere malen herdrukte verhalen (1987-1997) over de vrienden Olifant en Krokodil; lang niet altijd aardig voor elkaar, maar toch kunnen ze elkaar niet missen. Steeds is de een de ander te slim af en vice versa, zodat zij uiteindelijk altijd quitte staan. De verhalen zijn verbeeld in de voor Velthuijs karakteristieke, omkaderde illustraties als kleine schilderijen, in warme kleuren en met zwart dun omlijnde figuren. De eenvoudige, veelzeggende tekst is steeds onder de illustraties afgedrukt. De bundel is fraai uitgevoerd op glanzend papier, met achter in beknopte informatie over het werk van de auteur. Velthuijs overleed in 2005; in 2004 ontving hij de Hans Christian Andersenprijs. Klassiek te noemen, fijne uitgave om voor te lezen. Vanaf ca. 4 jaar.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
Ik ben niet zo tuk op de boeken die 'naar Max Velthuijs' verschenen, maar des te meer op heruitgaves of omnibussen van zijn hand. In 'Olifant en Krokodil' werden vier verhalen gebundeld rond de twee vrienden. Een aantal verhalen overlapt met de verhalen die in 'Het rode kippetje' zijn opgenomen. Zo is er 'Olifant en Krokodil' uit 1987, 'Krokodil en het meesterwerk' uit 1988, 'Olifant en de tijdmachine' uit 1990 en 'Een trompet voor Olifant' uit 1997. De verhalen zijn vrolijk en gebald geschreven, maar bevatten altijd een onderliggende boodschap (die je niet al te ver moet gaan zoeken). Zoals steeds ogen Velthuijs' prenten fris en spat de vriendschap ervan af. Ook de kenmerkende kaders - die hij overigens pas is gaan toevoegen toen hij op latere leeftijd dierenverhalen zou gaan schrijven - konden niet achterblijven. Max Velthuijs legde naar verluidt ook altijd een stukje van zichzelf in zijn dierenpersonages.Bbij 'Olifant en Krokodil' vind je zijn ondeugende en speelse kant terug.
Een leuk boek dat soms doet denken aan de verhalen van 'Kikker en Pad', ook al twee bovenstebeste vrienden.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.