Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ambo, cop. 2013 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : KUNST : 700 AI WEIWEI |
Besprekingen
30/09/2014
De hedendaagse Chinese dissident en kunstenaar Ai Weiwei verwierf faam als de schepper van het Vogelnest station, waarin Beijing de meest spraakmakende Olympische Spelen hield. Maar hij is ook een van de internationaal bekendste aanklagers van het Chinese beleid, zoals naar aanleiding van de enorme aardbeving in de lente van 2008, waarbij uitzonderlijk veel kinderen stierven in het puin van (door corruptie) ondermaatse schoolgebouwen. Dit boek is de vertaling van Hanging Man: The Arrest of Ai Weiwei. De oorspronkelijke titel verwijst enerzijds naar een kunstwerk van Ai zelf (Hanging Man, een ijzeren kleerhanger verwrongen tot een menselijk gezicht), en anderzijds naar zijn arrestatie in de lente van 2011.
Na Ai’s mysterieuze vrijlating — na 81 zware dagen van ondervraging, onzekerheid en bewaking — werd hij door de politie thuis afgeleverd. Het beeld van een totaal uit zijn lood geslagen Ai die prompt liet weten dat hij de pers niet te woord mocht staan, is toen via de media heel de wereld rondgegaan. Daarna is hij thuis even tot bedaren gekomen, tot hij gecontacteerd werd door een kunstcriticus die hij al een paar jaar kende, Barnaby Martin. Die laatste trotseerde op uitnodiging van Ai de voortdurende politiebewaking aan Ai Weiwei’s compound, om hem thuis twee opeenvolgende dagen te interviewen voor een boek over dissidentie in China. Ai’s wedervaren was de aanleiding, het intellectuele en artistieke klimaat in China de ruimere topic. Zoals gepland vertelt Martin afwisselend over Ai’s arrestatie, gevangenisperiode en vrijlating enerzijds en over de Chinese geschiedenis, het hedendaagse beleid, en de situatie van andere kunstenaars in China anderzijds. Onder meer de dichter Mang Ke, de schrijver Chan Koonchung (bekend van De vette jaren, Utrecht: Signatuur, 2011), en de dissidente kunstenaar Liao Yiwu (Gevangenisliederen. China achter tralies, Atlas Contact, 2012) komen aan bod.
De opzet is geslaagd: je komt veel te weten over het leven en de figuur van Ai Weiwei, maar ook over zijn artistieke groei van schilder naar conceptueel kunstenaar met alledaagse materialen. Ai Weiwei was de zoon van de dichter Ai Qing (1910-96), die eerst door Mao verheerlijkt en daarna verguisd werd, wat een geen uitzonderlijke lotsbestemming was tijdens de hoogdagen van het communistisch regime. Ai Weiwei deelde met het hele gezin in de klappen, maar dankt er nu misschien wel zijn relatieve onschendbaarheid aan: de opmerkelijke vrijlating heeft hij wellicht aan enkele contacten in hoge milieus te danken.
Martin kan als kunstcriticus die jaren in China gewoond heeft (onder meer om Chinees te leren in Shenzhen) ook een ruimer artistiek kader schetsen van Ai’s kunst, van het intellectuele klimaat in het China sinds de opendeurpolitiek (1978), en interessante verbanden leggen met andere kunstenaars, zoals Marcel Duchamp, Vladimir Tatlin, Giorgio Morandi, en Gabriel Orozco. Dit verslag van een gesprek tussen twee mensen die elkaar genegen zijn, straalt bovendien een sfeer van intimiteit, voorzichtigheid en bekommernis uit. Martin is vooral pessimistisch over het huidige Chinese beleid, ook al geeft hij, een beetje schoorvoetend, de mening weer van collega’s en sinologen die de situatie ter plaatse menen te zien verbeteren.
[Carine Defoort]
Drs. Jef Abbeel
Ai Weiwei (1957) is een Chinees kunstenaar en criticus van het totalitaire Chinese systeem. Hij wordt geregeld gevangen gezet en permanent gevolgd door de politie. Toch kon Martin hem enkele keren interviewen. Dit boek beschrijft zijn persoonlijkheid, zijn conceptuele kunst, de invloed van de repressie op de kunstenaar en zijn inzet voor meer intellectuele en artistieke vrijheid. Martin vertelt eerst over het pijnlijke verleden van zijn ouders: zijn vader Ai Qing (1910-1996) hoorde tot de vriendenkring van Mao, maar viel in ongenade. Hij schrijft ook over de dramatische ‘Grote Sprong’ met zijn veertig miljoen doden en de Culturele Revolutie. We krijgen ook een beeld van de ondervraagtechnieken: een keer duurde de ondervraging 81 dagen. Martin schreef geen gemakkelijk boek: de gesprekken gaan heel diep en zijn vaak erg filosofisch. Soms zijn ze ook langdradig. De dateringen zijn meermaals vaag en verwarrend. Maar het boek geeft een goed beeld van China in de 20e en 21e-eeuw en van de manier waarop de leiding omgaat met dissidenten: een van de minder fraaie kanten van het Chinese succesverhaal.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.