In elke vrouw schuilt haar moeder
Marnix Peeters
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
De Bezige Bij Antwerpen, 2013 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : PEET |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij Antwerpen, 2013 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 3104 |
31/10/2013
Een jaar na zijn verdorven sprookje voor volwassen kinderen, De dag dat we Andy zijn arm afzaagden, heeft Marnix Peeters al zijn tweede roman klaar: Natte dozen. Dat is zo mogelijk een nog smeriger boek dan het vorige. Het is de monoloog van Oscar Van Beuseghem, ex-baas van een wasserij en nu geïnterneerd in een psychiatrische instelling. Het is een woedende tirade tegen alles en iedereen: vreemdelingen, ouderen, de maatschappij, het systeem, maar vooral tegen vrouwen. Hij haat ze allemaal, een voor een neemt hij ze in het ootje. Het levert gore verhalen op en politiek incorrecte uitlatingen — dit is een boek dat bewust wil choqueren door telkens nog een stapje verder te gaan, niet alleen in de viezigheid, maar ook in de wijze waarop erover gepraat wordt.
Het is daarvan dat deze roman het moet hebben: zijn stijl, want psychologisch is het nogal doorzichtig. De enige verklaring die Peeters aanreikt voor het gedrag en de vuilbekkerij van zijn personage is de gruwelijke wijze waarop Oscar in zijn jeugd misbruikt werd door zijn moeder, een reeks vriendinnen en zijn oom. Dat trauma zorgt voor een cascade aan walgelijke ‘avonturen’: misleiding, bedrog, verkrachting, doodslag, moord. Die accumulatie van telkens ongeloofwaardigere gebeurtenissen wordt afgewisseld met brieven. Enerzijds stuurt Oscar naar krantenredacties opiniestukken met zijn radicale en reactionaire ideeën, anderzijds correspondeert hij met het meisje Fanta, een foster parents-kindje dat hij eerst niet wil, maar voor wie hij steeds meer sympathie opvat.
Het feit dat dit de alleenspraak is van een patiënt zorgt er natuurlijk voor dat dit een hoogst onbetrouwbare vertelling is. Sleutelpassage is die wanneer Oscar na een gruwelijke moord op een familie door de politie wordt verhoord: ‘Al gauw zag ik in de ogen van mijn ondervragers dat ze bepaald niet blij waren met mijn verhalenkermis. De ene begon te zuchten en de andere met zijn bloeddoorlopen ogen te rollen. Ze keken elkaar aan met een blik vol vermoeidheid en wanhoop, en dus deed ik er nog een schepje bovenop. Elke keer als men mij even rust had gegund om iets te drinken of, voor henzelf, om op adem te komen, en ze mij vroegen om mijn relaas voort te zetten, verzon ik iets nieuws waarvan ik gebaarde dat het aansloot op het voorgaande’. Dit is uiteraard meteen een poëticaal statement. Het gaat om vertelplezier en ongebreidelde — weliswaar zieke — fantasie. Natte dozen is een poging de grenzen van het toelaatbare in de ‘schone letteren’ te verleggen. En dat lukt, getuige het relletje dat naar aanleiding van dit boek ontstond over de vraag of dit nu al dan niet literatuur is. Niettemin krijg je als lezer snel hetzelfde gevoel als dat van de agenten die Oscar ondervragen. Na honderd pagina’s heb je je verzadigingspunt bereikt en vermoeien zowel stijl als inhoud.
[Carl De Strycker]
E. Meppelink
In 94 passages van zo'n twee tot vijf pagina's verhaalt hoofdpersoon Oscar Van Beuseghem over zijn leven en alles en iedereen wat hem dwars zit. Vaste elementen daarbij vormen vooral zijn weerzin jegens zwarte vluchtelingen uit Afrika en de eindeloze slechtheid van vrouwen die zich het leven vergemakkelijken door de andere sekse uit te kleden. Daar tussendoor verhaalt hij over misbruik door zijn moeder, tante en oom. Uiteindelijk brengt zijn verknipt leven hem tot het plegen van moorden, waarvoor hij in een psychiatrische inrichting belandt. De hoofdpersoon overschrijdt regelmatig alle fatsoensgrenzen en discrimineert er lustig op los. Zijn stijl is echter die van een cabaretier: door de overdrijving krijgt het gepresenteerde een waanzinnig humoristisch effect dat menig lezer niet onberoerd zal laten. De Vlaamse schrijver (1965), die in 2011 debuteerde met 'De dag dat we Andy zijn arm afzaagden', heeft een onmiskenbaar mooie schrijfstijl. De inhoud van dit boek zal echter menig lezer tegen de haren instrijken. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.