Lies en Sep zijn vrienden
Brigitte Van Aken
Brigitte Van Aken (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds /Infodok, 2013 |
THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST ROUW : AD: VANA |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds /Infodok, 2013 |
YOUNG ADULT : VANA |
31/01/2014
Sinds haar vader ziek werd en stierf, leeft Tess in haar eigen wereldje. Ze legt zichzelf een maximum van duizend woorden op die ze nog luidop mag spreken — 3,3 woorden voor elke dag van het schooljaar — vooraleer ze voor altijd zal zwijgen. Vrienden heeft ze toch niet meer en haar moeder begrijpt haar niet. Haar verdriet eet ze weg. Maar alle woorden die Tess niet luidop kan spreken, schrijft ze neer in een verhaal over een meisje en een reiziger. Tess sluit zich op in een ingebeelde wereld waarin haar vader nog niet dood is, waarin ze een vriendin heeft die haar vertelt dat ze wél waardevol is, waarin ze weg kan vluchten van de hel die school en zelfs haar thuis voor haar geworden zijn. En op die manier is haar papa nog dagelijks bij haar.
Brigitte Van Aken combineert brieven van Tess aan haar overleden vader met hoofdstukken uit het verhaal dat Tess aan het schrijven is. De lezer wordt zo volledig ondergedompeld in de leefwereld van de ongelukkige tiener. De altijd aanwezige teller bovenaan elke brief is een barometer van de depressie van Tess. Het verhaal van het meisje en de reiziger is een metafoor voor de relatie van Tess met haar papa en de situatie waarin ze zich bevindt. Zo probeert ze haar eenzaamheid weg te werken.
Terwijl Tess denkt dat ze zichzelf aan het weggommen is uit het leven van anderen, wordt haar gedrag meer en meer opgemerkt. Haar zwijgzaamheid en haar eetstoornis trekken de aandacht. Het is herkenbaar hoe vrienden en familie Tess proberen te helpen en hoe dat het meisje nog meer in haar schulp drijft. Van Aken weeft heel wat complexe thema’s tot een coherent geheel, waarin verschillende factoren elkaar beïnvloeden en de problemen van Tess op de spits drijven. Tess is verdrietig, verliefd, eenzaam, mensenschuw, te dik, altijd maar hongerig, kwaad op haar mama, verloren zonder haar papa. Zo is het ook in het echte leven. De rijkdom van het boek zit precies in de beschrijving van de vele facetten van het rouwproces en van een problematische puberteit.
Wie actie of avontuur wil, zal in Uitgeteld zijn gading niet vinden. De puzzelstukjes vallen maar langzaam in elkaar en af en toe raakt de lezer gefrustreerd door het dwarse en dwaze gedrag van het hoofdpersonage. Nochtans is het boek meeslepend en leest het erg vlot. De saaie stukjes ben je snel vergeten: wat het meeste bijblijft, is de warmte die van dit verhaal afstraalt. [Robin Reul]
Gonny Smeulders-Veltman
Aangrijpend verhaal over Tess (12, ik-figuur) die de dood van haar vader niet kan verwerken. Ze krijgt last van overgewicht, is verliefd op haar sportleraar en neemt zich voor om nog maar duizend woorden te spreken. Het knap geconstrueerde verhaal speelt zich enerzijds af in de werkelijke wereld, beschreven door Tess in haar dagboek, waarin contacten met haar moeder en klasgenoten verslechteren, anderzijds binnen de wereld van Tess' fantasie, waarin 'de reiziger' en 'het meisje' alsnog de geplande atlaswereldreizen maken. Vlotte, warmmenselijke, boeiende schrijfstijl met respectvolle aandacht voor levensbeschouwingen. Net zoals de Aboriginals, die in de Droomtijd reizen, hoopt Tess eigenhandig de nachtmerrie te kunnen omzetten in een mooie droom. Goede identificatiemogelijkheden, omdat gedachten en gevoelens van het tienermeisje inleefbaar en realistisch zijn verwoord in de taal van jongeren. De gehanteerde tegenwoordige tijdsvorm verhoogt de betrokkenheid. De afwisseling van hoofdstukken over de reiziger en het meisje op witte pagina's en Tess' dagboekfragmenten op grijze pagina's ondersteunen de leesbaarheid. Voor jongeren vanaf ca. 13 jaar.
Elke Verhulst
ua/an/22 j
Wat doe je als pubermeisje wanneer je papa sterft en je kan met niemand over je gevoelens praten? Dan zwijg je. Tess praat nog, maar telt haar woorden. Ze neemt zich voor om vanaf september nog maar 1000 woorden te spreken in het schooljaar. Dat zijn er 3,3 per dag. Daarna ... We volgen Tess de volgende tien maanden terwijl ze haar verdriet probeert te verwerken.
Als hulpmiddel bij dit verwerkingsproces start ze met een zelfgeschreven boek: Atlasverhalen. Twee hoofdpersonages: een reiziger en een meisje van twaalf met overgewicht. Een duidelijke metafoor voor Tess en haar vader. In de verhalen worden de gevoelens en vragen van Tess duidelijk. Haar onzekerheden, angsten, ... verwerkt ze in haar verhalen. Het geeft de lezer een duidelijk inzicht in Tess' innerlijke wereld: haar onmacht omdat ze papa niet kon redden, haar woede op haar moeder omdat deze er niet was op de moment dat papa stierf, ... Deze verhalen zijn op lichtgrijze pagina’s gedrukt en wisselen af met het ‘echte’ verhaal van Tess.
We voelen welk einde er aan komt, maar toch blijft het meeslepend en warm. Tess ziet maar één uitweg meer. Maar haar familie en vrienden blijven volhouden en om haar geven. Dit is een heel mooi, écht boek, waar je als lezer ook sprakeloos van wordt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.