Het land van de angst
Isaac Rosa
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Wereldbibliotheek, cop. 2013 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 10675 |
15/06/2013
Werk als schouwspel. Het toneel: een verlaten fabriekshal waar men gratis een aantal beroepsuitoefenaars (mechanisch) aan het werk kan zien. Een regelrechte publiekstrekker waar ook de media en allerhande deskundigen volop aandacht aan besteden. Blijkbaar is het zien verrichten van arbeid in Spanje — waar het werkloosheidspercentage richting de dertig procent gaat en waar bijna zes op de tien jongeren geen baan hebben — een curiositeit, of een invulling van de eigen ledige tijd. Althans in deze roman van Isaac Rosa (Sevilla, 1974).
Ten tonele voert Rosa onder meer een metselaar die muurtjes optrekt en weer neerslaat, een slager die allerhande dieren verwerkt tot kipfilets, karbonaadjes etcetera, producten die vervolgens in de afvalbak belanden, een callcentermedewerkster wier interviews in het niets verdwijnen, een lopendebandarbeidster die aldoor dezelfde dozen vult en weer leeghaalt, een typiste die doelloos boeken overtypt... en zo kunnen we nog even doorgaan. In elk hoofdstuk wordt een ander beroep met de bijbehorende, doorgaans laaggeschoolde arbeid gepresenteerd, de hoogopgeleide programmeur even terzijde gelaten. Gedetailleerd maken de personages ons deelgenoot van de aspecten van hun arbeid, de invloed ervan op hun persoonlijke leven. Ze mijmeren over hun frustraties en soms ook over hun dromen en verlangens.
Uiteraard roept dit schijnbaar zinloze werk vragen op, niet alleen bij de toeschouwer op de tribune maar ook bij de ‘tentoongestelden’ zelf en, niet in de laatste plaats, bij de lezer. Aanvankelijk is het voor de arbeiders gewoon werk; ze krijgen betaald en in feite doen ze niets anders dan hun ‘normale’ werk, zij het dat het nu voor een onbekende opdrachtgever is en dat ze hun werkzaamheden in een ‘geëxposeerde’ setting moeten uitvoeren. Eerst is er dan ook niet veel aan de hand; de problemen volgen pas wanneer de werkdruk steeds verder wordt opgevoerd, de onderlinge verhoudingen verstoord raken en het Big-Brother-is-watching-you-aspect zichtbaar wordt op hun loonstrookje. Stilaan verlaat de een na de ander het podium; de exacte redenen daarvoor blijven in de lucht hangen en het wordt al evenmin duidelijk hoe het hen verder vergaat. Uiteindelijk is het project — welk project? het breekpunt van de werkende mens bepalen? — voorbij en laat de onzichtbare, leidende hand het doek over ‘zijn’ gerobotiseerde arbeiders vallen.
Bedreven toont Rosa ons het leven achter (en het werk van) de doorgaans onzichtbare handen van de mensen die op onopvallende wijze onze omgeving vormgeven, of het nu het biefstukje op ons bord, ons al dan niet schoongemaakte huis wanneer we na een drukke dag thuiskomen, de auto waar we in rijden, of wat dan ook is wat we min of meer als vanzelfsprekend beschouwen. En tegelijk met het visualiseren en invoelbaar maken van deze werkvloeren roept de schrijver prangende vragen op over de huidige, in hoge mate gecontroleerde samenleving. De onzichtbare hand is een sombere, beklemmende en, om bij Rosa’s thematiek te blijven, met vakmanschap geschreven roman.
[Jacqueline Visscher]
G. Boomsma
In een bedrijfshal zijn onder anderen een slager, een naaister, een typiste, een ober, een monteur, een metselaar, een loopjongen en een hoer aan het werk. Het publiek op de tribune kijkt naar hun werkzaamheden op het podium. Het gaat niet om de productie (de metselaar maakt zijn muurtje weer kapot) maar om de invloed van routineus werk op de geest. Wat betekent het? Theater, circus, kunst, experiment, grap? Wie zit erachter? Langzaam maar zeker ontdekt de lezer dat de onzichtbare regisseur niet ergens achter de coulissen zit maar onzichtbaar rondwaart in de arbeiders zelf, die een problematisch werkverleden hebben. Hoe gedisciplineerd zijn ze, hoe opstandig durven ze te worden, wie programmeert hen? Spannende vragen die de schrijver beantwoordt met een verrassende anti-climax, want wil de werker het wel weten? Een filosofische vertelling over wat werk doet met de geest en het gemoed. Als we uitgebuit worden, is opstand, onverschillgheid of meegaandheid het antwoord. Kleine druk, volle bladspiegel.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.