De rommelzolder van Wal
Brigitte Minne
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
De Eenhoorn, 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : GEVOELENS - GEDRAG
Jaloers zijn |
31/05/2013
Leeuw is een hond, maar hij heeft zijn naam niet gestolen: hij is groot, nogal lui en de koning van de huiselijke jungle waarin hij woont. Hij is gesteld op zijn baasje, maar doet alleen waar hij zelf zin in heeft, en dat is bij voorkeur de hele dag luieren op zijn baasjes bed. Op een dag wordt Leeuws gezapige leventje bruusk verstoord door een piepende harige bol met flaporen. Baasje blijkt het in haar hoofd gehaald te hebben om een puppy te kopen... En niet alleen valt die pup Leeuw de hele dag lastig met zijn overenthousiaste gekef, gelik, gehol en getrek, Baasje is ook nog eens gek op hem. Ze noemt hem Prins en plotseling lijkt het alsof Leeuw niet meer bestaat voor haar. Groen van jaloezie trekt Leeuw zich terug in zijn hok in de tuin. Tot Prins op een dag in de vijver belandt en Leeuw de enige is die hem kan redden...
Het verhaal van Leeuw doet denken aan de situatie van een kind dat geconfronteerd wordt met de komst van een nieuw broertje of zusje, een kleine prins of prinses die het gezinsleven op zijn kop zet, door iedereen aanbeden wordt en niets fout kan doen. De reactie van Leeuw — nu eens boos grommend tegen Prins, dan weer mokkend in een hoekje — zal voor veel ouders herkenbaar zijn. Gelukkig komt alles uiteindelijk goed: Leeuw redt Prins uit de vijver en likt hem zachtjes schoon. Vanaf dat moment accepteert Leeuw Prins als volwaardig lid van het gezin; Prins op zijn beurt luistert voortaan als Leeuw hem waarschuwt, en Baasje ziet Leeuw opnieuw staan.
De tekst van Brigitte Minne is strak en eenvoudig: korte zinnen, vaak zelfs zonder werkwoord, met heel af en toe een poëtische noot. Omdat Leeuw eerder zelf opmerkt dat hij weinig woorden in mensentaal kent — 'Kom. Zit. Lig. Braaf. Foei.' — komt het des te geloofwaardiger over dat we het verhaal door zijn ogen beleven.
Zo uitgepuurd als de tekst is, zo onstuimig en overdadig zijn de tekeningen van Nils Pieters. Zijn kleurrijke, schetsmatige stijl zal misschien niet door iedereen gesmaakt worden, maar de waaier aan gevoelens die zijn hoofdpersonages tot uitdrukking brengen, zijn wel raak geportretteerd en de massa grappige details die hij in zijn prenten verwerkt, dragen bij aan het verhaal. Zo blijkt de jungle van Leeuw bevolkt te worden door nog een massa andere diertjes (aapjes, poezen, een olifant...), die niet genoemd worden in de tekst, maar die de lezer duidelijk maken welke de aanbidding van Prins buitensporige proporties aanneemt: ze dragen geschenken aan, bouwen torenhoge ijsjes, zingen liedjes, schrijven liefdesbrieven... Eén aapje schildert zelfs zijn portret, vermomd als Andy Warhol. Een prentenboek om te blijven bekijken! [Lies Lavrijsen]
Inger Bos
Hond Leeuw heeft het al jaren goed naar zijn zin bij Baasje. Als zij hem vertelt dat er een pup bij komt, doet Leeuw net of hij het niet snapt. De pup Prins volgt Leeuw overal enthousiast, maar Leeuw wil niks van hem weten. Dan valt Prins in het water. Het onderwerp ‘gezinsuitbreiding’ is al op veel manieren beschreven, toch geeft Brigitte Minne (1962) er een nieuwe draai aan. De tekst bestaat uit korte zinnen, die precies vertellen hoe Prins doet en wat Leeuw daarvan vindt. En mooie zinnen als ‘Hij ligt lekker op zijn kussen vol geuren en verhalen’ en woorden als ‘wiebelwabbelongemakkelijk’ geven de tekst zeker nog iets extra’s. De tekst is gedrukt in een donkerrode, scheefloze letter op een witte ondergrond naast de paginagrote, kleurrijke en ietwat drukke illustraties van Nils Pieters (1986). De omgeving van Baasje en haar dieren is heel groen, vol bomen, planten en vijvers, alsof ze in een jungle wonen. Ook de aanwezigheid van andere dieren (o.a. apen, olifant) lijkt daarop te wijzen. De tekenaar gebruikt hen vaak voor grapjes, zoals een muis met een duikbril die overal opduikt. Het maakt de prenten speels, maar haalt ook de aandacht onnodig weg van het verhaal. Prentenboek in oblong formaat met een prima verhaal en vooral grappige illustraties. Vanaf ca. 4 jaar.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
Brigitte Minne schreef dit keer een verhaal over een hond met de typerende naam Leeuw, die gewend is aan zijn rustige leventje bij zijn baasje. Tot de pup Prins eraan komt. Niets wat Prins doet, is verkeerd, zodanig zelfs dat Leeuw er heel jaloers van wordt. Tot Prins op een dag in de vijver belandt en Leeuw beseft dat het zonder hem wel eens erg stil zou kunnen worden.
Leuk aan dit boek is hoe Brigitte Minne erin slaagt om een thema als gezinsuitbreiding bespreekbaar te maken bij jonge kinderen. Je eigen plekje kwijt zijn, aandacht moeten delen, het zijn dingen die bij kinderen soms toch erg moeilijk liggen.
Nils Pieters ging na 'De grote boze wolf is helemaal niet boos', ook weer voor een prentenboek. Zo enthousiast als ik bij het vorige boek was ben ik niet meer bij dit boek. Ik ken zijn stijl en verwachtte me dus aan redelijk wat chaos en drukte, maar het werd me dit keer een beetje te veel. Kleurrijk en gedetailleerd zijn de illustraties, en daarvoor een dikke pluim, alleen al omdat kinderen hierdoor kunnen blijven kijken en ontdekken. De prenten zitten vol nevenverhaaltjes met andere dieren en de personages zijn op een naïeve, maar karakteristieke manier weergegeven. Jammer alleen dat de boodschap soms wat verdwaalt in de chaos.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.