Mijn potje
Anita Bijsterbosch
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Clavis, 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : natuur
Dieren |
31/12/2013
Woesj! is een verhaal over de wind, een hoed en allerlei dieren. De wind blaast een felgekleurd roze hoedje door de lucht, maar niemand weet van wie het ding is. Een voor een worden verschillende dieren overwogen. Is de hoed van de kat, van de pauw of misschien zelfs van de ijsbeer?
Tekst en beeld, beiden van de hand van Anita Bijsterbosch, gaan al direct op het voorplat van dit fijne prentenboek mooi samen. De betekenis van de titel, een onomatopee die verwijst naar de waaiende wind, wordt overgebracht in de manier waarop de letters op de kaft zijn aangebracht: in een zwierige boog, omcirkeld door een stippellijn die een vloeiende, zwevende beweging suggereert.
Het verhaal nodigt uit tot hardop voorlezen, tot spel en leren door de manier waarop de stukjes tekst zijn opgebouwd: ieder dier laat zijn of haar kenmerkende geluid horen, waarna het zinnetje ‘De hoed is van mij. De hoed staat mij goed’ wordt uitgesproken. De wisselende dierengeluiden en de herhaling van de zinnetjes en het titelbegrip ‘woesj’ geven het verhaal een mooi voorleesritme en een fijne voorspelbaarheid voor jonge lezers. Het aantal dieren dat dezelfde vraag wordt gesteld en dat steeds weer hetzelfde antwoord geeft, is voor de volwassen voorlezer misschien net wat te veel, maar de toehorende peuter zal waarschijnlijk van deze ogenschijnlijk eindeloze herhaling van klank en ritme genieten.
Ook in de prenten, die vooral bestaan uit grote, hoekige vlakken in felle kleuren met een donkere ondertoon, zit een mooi ritme. Geheel links op de dubbele pagina’s is steeds een wit vlak te zien met het daarvoor aan bod gekomen dier, de rechterkant van dat blad en de gehele rechterpagina tonen het volgende dier dat wordt ondervraagd. Een zwarte stippellijn verbindt het vorige dier met het nieuwe, terwijl hij zwierig om de dieren heen lijkt te krullen en het hoedje van het ene dier naar het andere laat ‘vliegen’.
Gedurende het lezen treedt de vraag op hoe we als lezer uiteindelijk zullen weten van wie de hoed nu daadwerkelijk is. Het hoedje past het paard perfect, en ook qua kleurstelling kan het paard dit modeaccessoire best hebben. Maar het antwoord komt aan het eind van het boek: er verschijnt dan een meisje met een rok, sokken en een haarspeld in precies dezelfde print als het hoedje. Wanneer een hondje blaffend beaamt dat het inderdaad haar hoedje is, is de vertelcirkel rond: het verhaal begon met een ‘woesj’, en wordt besloten met een ‘woef’. [Saskia Kalter]
Carla Paijmans
De wind blaast een hoed door de lucht. Van wie zou die zijn? Van de kat, de haan, de koe, de slang...? De hoed waait over de paginagrote illustraties steeds naar een ander dier. Je ziet de hoed door de lucht vliegen, stippellijntjes tonen de ‘vliegroute’. Alle dieren vinden dat de hoed hen goed staat, maar uiteindelijk komt deze bij de werkelijke eigenaar terecht. Op elke linkerpagina, tegen een witte achtergrond, zie je waar de hoed vandaan komt. Op de illustratie ernaast, die begint op de linker- en doorloopt over de rechterbladzijde, zie je waar de hoed naartoe waait (bv. van de kat naar de haan). De vrolijke, grote, karikaturale tekeningen zijn opgebouwd uit egale kleurvlakken zonder contouren, in warme tinten. De dieren zijn meestal geheel afgebeeld, soms gedeeltelijk of sterk uitvergroot (bv. de kat). Veel herhaling, zowel in de illustraties (elk dier wordt een keer groot en een keer klein afgebeeld) als in de tekst. Links staat steeds in grote letters: ‘WOESJ Daar gaat de hoed. Van wie zou hij zijn?’ en rechts wordt in een eenvoudige, herhalende tekst o.a. beschreven welk geluid het dier maakt. De afwisselende typografie sluit aan bij de tekst. Verrassend en fraai vormgegeven prentenboek in oblong formaat om samen met peuters plezier aan te beleven. Vanaf ca. 3 jaar.
Gert Broeckx
ua/an/22 j
Opeens vliegt er een hoed door de lucht. Van wie zou hij zijn? Elk dier dat de hoed vindt, wil hem houden. De hoed is van mij. De hoed staat me goed. Dit wordt bij elk dier herhaald, voorafgegaan door het typische geluid van dit dier en gevolgd door: Daar gaat de hoed. Van wie zou hij zijn? Bekende dieren en dierengeluiden, weinig tekst, veel herhaling. Dus wel geschikt voor driejarigen, maar nogal saai voor de voorlezer. Alleen op het einde gebeurt er iets verrassends. De hond blaft: De hoed is van mij. De hoed smaakt erg goed. Hij geeft de hoed aan een meisje en jawel, haar jurkje heeft hetzelfde motief als de hoed. De collageprenten zijn niet onaardig. De weg die de hoed aflegt, kan je via een stippellijn volgen en telkens staat er in grote letters het geluid van de wind: WOESJ!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.