De uitverkoop van Zuid-Amerika : grondstoffen, burgers en big business
Raf Custers
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
EPO, 2013 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : ECONOMIE : 380 CUST |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
EPO, 2013 |
Thema: duurzame ontwikkeling 9.8.DO |
31/05/2013
Transnationals, die op diverse plaatsen in de wereld grondstoffen weghalen, hebben een cruciale rol in de mondiaal erg verweven economie. Privébelangen en doorgedreven commercialisering beheersen de handel in basisgoederen. In verschillende hoofdstukken brengt Raf Custers rapport uit over de vaststellingen die hij doet tijdens zijn bezoek aan verschillende landen. Marokko bezit de rijkste fosfaatmijnen in de bezette Westelijke Sahara. Deze grondstof is erg belangrijk voor de landbouw, maar wordt hoofdzakelijk uitgevoerd. Mali deelt zijn goudmijnen uit aan transnationale ondernemingen. Hetzelfde ziet Custers gebeuren in Congo met de goudmijnen en in Zuid-Afrika met aluminiumsmelterijen. Dat heronderhandelen van nadelige contracten mogelijk maar niet gemakkelijk is illustreert de auteur aan de hand van de evolutie in Congo, Liberia, Zambia, Guinee Conakry en Bolivië. Een apart hoofdstuk is gewijd aan China, dat de grootste invoerder van grondstoffen is. Custers besluit dat transnationale ondernemingen de ontwikkeling van armere (Afrikaanse) landen in de weg staan doordat ze verkregen concessies veranderen in privédomeinen. Een positieve evolutie naar grondstoffensoevereiniteit tekent zich af, maar botst op weerstand.
De auteur bezocht winplaatsen van niet-hernieuwbare minerale grondstoffen die onmisbaar zijn voor de industrie en stelt vast dat de uitbating van mijnen zelden ten goede komt van de plaatselijke bevolking. Hij ontmoet plaatselijke activisten die protesteren tegen het exclusief produceren voor de export, wat ten nadele is van het ter plaatse verwerken, en dus van de plaatselijke tewerkstelling. Vaak is hij getuige van weinig respect voor de bevolking.
In dit mooie staaltje van onderzoeksjournalistiek ontrafelt de auteur de erg ingewikkelde aandelenstructuren van de verschillende ondernemingen die de mijnen beheren. Telkens gaat het om ondernemingen met lucratieve opbrengsten. Hij stelt aan de kaak dat er vaak slechte afspraken zijn tussen de uitbaters van de mijnen en de regeringsverantwoordelijken, met negatieve gevolgen voor het milieu, de gezondheid en de veiligheid van de arbeiders.
Grondstoffenjagers leest vlot, zowel door de soms verhalende schrijfstijl als door de inhoudelijke duidelijkheid en de sprekende voorbeelden. De uiteenzettingen zijn goed gedocumenteerd en waar gepast wordt een stuk geschiedenis verteld. Het boek beperkt het aantal statistische gegevens en overstijgt daardoor het momentum. Mogelijk zien sommigen Grondstoffenjagers als pessimistisch of té activistisch. Het is in ieder geval een boek dat aanzet tot reflecteren over de beschikbaarheid en het eigendomsrecht van specifieke basisgrondstoffen in de wereld, hoe die ten koste van de inheemse bevolking worden ontgonnen en vooral ten goede komen aan investeerders en aandeelhouders. [Karlo Keersmaekers]
C.M. Manni
Dit boek gaat over de mondiale belangen die met metalen en niet-hernieuwbare mineralen gemoeid zijn. De jacht van het Westen naar grondstoffen, de belangen van transnationale mijnbouwbedrijven, het onvermogen van Afrika en Zuid-Amerika om de eigen bevolking en economie ervan te laten profiteren. Kortom: een relaas over een grondstoffeneconomie die geen ontwikkeling brengt, maar parasiteert op arbeid en het zuiden. De Belgisch auteur is onderzoeksjournalist en schreef over volken die hun eigen lot in handen nemen. In dit boek staat de grondstoffenjacht in met name Congo en Mali centraal. De auteur maakt de grote belangen duidelijk, schetst de wurgcontracten en gaat in op pogingen van Afrikaanse regeringen om te breken met de exportgerichte mijnbouw. De gedrevenheid van de auteur om wat er achter de schermen speelt te delen met de lezer is opvallend, maar heeft ook het risico dat de lezer verzandt in de details. Het boek eindigt met een oproep tot verandering: de ontwikkeling en de behoeften van de lokale bevolking moeten eerste prioriteit gaan krijgen. Voorzien van literatuurverwijzingen in eindnoten en een register.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.