Een korte geschiedenis van de eeuwige liefde
Szilárd Rubin
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Gennep, cop. 2014 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 10831 |
Arjan Peters
em/ov/26 n
Roman. Iedereen die in Boedapest is geweest, kent het genoegen van de oude badhuizen en golfbaden, vaak met wisselende temperaturen. Veel zwemmen komt er bij de meeste bezoekers niet bij; het is vooral dobberen wat je daar doet, en ontspannen waden tussen de bubbels.
Zonder twijfel heeft de Hongaarse schrijver Szila?rd Rubin (1927-2010) daar flink wat tijd doorgebracht, getuige de twee romans van zijn hand die dankzij uitgeverij Van Gennep in vertaling beschikbaar zijn gekomen: twee jaar geleden Een korte geschiedenis van de eeuwige liefde en onlangs Romeinse e?e?n. In beide boeken wordt in tobbes en baden gegleden, alsof het ook een onderdompeling is in een meer van herinneringen.
Van alles komt dan bovendrijven, pijnlijke ervaringen en glanzende. Rubins protagonisten zijn mislukte schrijvers die het in de liefde nooit heeft meegezeten. Genoeg om over na te denken, al dan niet in bad. Daar komt bij dat ze als Joden een gruwelijk verleden achter de rug hebben waarover ze maar mondjesmaat iets loslaten, vermoedelijk omdat de volle waarheid te rauw is.
Eenzame mannen, welbeschouwd, maar ze blijven de moed erin houden. Levente Rosta?s in het kleinood Romeinse e?e?n is zo'n man, die vanwege een hardnekkige psoriasis in een kuuroord verblijft. Hij droomt van een roman, en de omslag weet hij al: daar horen twee dolfijnen op, die tonen hoe het had moeten zijn, zijn leven met Piroska, de grillige minnares die hem even aan het lijntje heeft gehouden, wat Levente met liefde verwarde.
Rubin begon als dichter. De poe?tische verwoording is altijd zijn kenmerk gebleven en geeft zijn boeken een melancholieke pracht.
Als kind van zes mocht Levente even gaan kijken naar het circus, ook al was de voorstelling al afgelopen. 'Ook van dichtbij heerste een diepe stilte, alleen het zware zeildoek liet in de wind die vanaf de Donau waaide zo nu en dan een zwak gepuf horen, terwijl de kabels die de palen overeind hielden, ronkten en zongen. De tent zweefde, zonder van zijn plaats te komen, terwijl mijn ontzag toenam bij elk rondje dat ik om het zwijgende circus heen liep, een niet te stelpen vreugde, intenser dan de gelukkigste voorstelling van mijn leven.'
ARJAN PETERS ■
Edwin van Schie, Hongaarse School
Na 'Een korte geschiedenis van de eeuwige liefde' opnieuw een vertaling van dezelfde Hongaarse auteur (1927-2010) door dezelfde goede vertaler. In dit geval betreft het wederom, en nu echt, een kórte geschiedenis van een liefde. Het boekje is eigenlijk een grote flashback. De protagonist denkt vanuit één plek terug aan de dingen die voorbij zijn: een uiteindelijk mislukte relatie en een weinig succesvol schrijversbestaan. Het is een ietwat sombere terugblik op een leven waarin vrienden en een vrouw de hoofdrol speelden, maar ook een leven in een periode in Hongarije waarin het communisme nog een stempel zette op het maatschappelijke leven in Hongarije. Een liefhebber van Hongarije en de Hongaarse literatuur zal zich wel thuis voelen in dit boekje, maar het is de vraag waarom nu juist dit boek het 't meest verdiende om vertaald te worden. Bevat noten van de vertaler. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.