Piet en Riet hebben een geheim
Martine Letterie
Martine Letterie (Auteur), Leo Meijer (Andere)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Leopold, 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : LETT |
15/06/2013
Voor je Groeten van Leo begint te lezen moet je eigenlijk eerst de foto’s bekijken op het voor- en achterplat en de schutbladen. Foto’s van een jongetje van een jaar of zeven, een helder joch met een blik die openstaat voor de toekomst. Hij heet Leo Meijer, geboren op 25 juli 1935. Hij zou dus nu een oude man zijn — zou, want zijn leven eindigde al in 1944 in Auschwitz, waar hij werd vergast. Groeten van Leo beschrijft zijn korte leven. Het verhaal begint als op een vroege morgen de politie aanbelt. Die heeft als taak alle joodse inwoners van Zwijndrecht, een dorp aan de rivier tegenover Dordrecht, op te halen. Het kleine gezin, vader, moeder en Leo, krijgt net genoeg tijd om het allernodigste mee te nemen; voor Leo zijn dat zijn kleurpotloden en een tekenschrift. Dan begint de lijdensweg die hen van het gemeentehuis van Zwijndrecht via de Hollandse Schouwburg in Amsterdam naar Westerbork voert, naar een Durchgangslager in de provincie Drenthe. Het wordt voor Leo een aaneenschakeling van verbijsterende ervaringen. Alles wat tot nu toe zo gewoon en zo vanzelfsprekend was, verandert in een nachtmerrie. Een treinreis, maar nu in een goederenwagon; school, maar nu met meer dan honderd kinderen in een kale barak; slapen, maar nu op een bultige stromatras in een stapelbed in een propvolle zaal. Altijd lawaai, opwaaiend zand, nooit een eigen plekje. Kramachtig trachten de bewoners van het kamp toch nog iets van het normale leven vast te houden. Met bescheiden middelen wordt Leo’s verjaardag gevierd, voor de kinderen organiseert men een sinterklaasfeest, regelmatig wordt er een revue opgevoerd. Dan ontmoet Leo een kunstenaar met dezelfde voornaam, Grote Leo noemt hij hem. In hem vindt hij iemand die serieus naar hem luistert, die met hem praat over de nare ervaringen in het kamp, die hem aanzet zijn rottige herinneringen te tekenen. Maar altijd hangt de dreiging van het transport boven de hoofden van de kampbewoners: de wekelijkse lijst van mensen die aan de beurt zijn om weggevoerd te worden naar een concentratiekamp in Duitsland. Op 4 september 1944 staan ook Leo en zijn ouders op die lijst.
Door het verhaal over Leo’s verblijf in Westerbork heeft Martine Letterie zijn herinneringen aan vroeger gevlochten: aan zijn vriendinnetje Jeanne, de school van meester Rawijn, zijn speelgoedtrein, zijn eigen slaapkamertje. In het hoofdstuk ‘Over dit boek’ legt de auteur uit hoe ze uit het beperkte materiaal dat ze tot haar beschikking had het korte leven van Leo Meijer heeft kunnen beschrijven. Zonder vals effectbejag heeft ze met dit kinderleven op indringende wijze voor jeugdige lezers de waanzin van de Jodenvervolging invoelbaar gemaakt. Voor mij is het woord ‘vergast’ nog nooit zo heftig overgekomen. [Herman Kakebeeke]
S.E. van Zonneveld
Zwijndrecht, november 1942. In alle vroegte worden Leo (7) en zijn ouders door de politie opgehaald. Een vrachtwagen en een goederenwagon brengen hen en vele andere Joodse gezinnen naar Amsterdam. Leo begrijpt er niets van. Wanneer mogen zij weer naar huis? Papa zegt dat zij naar kamp Westerbork gaan in Drenthe. Kamp, denkt Leo, dat lijkt op kamperen. Gaan zij in een tent wonen? Dit verhaal is gebaseerd op gebeurtenissen uit het leven van Leo Meijer en zijn familie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is een verhaal over deportatie, kampleven en een onzekere toekomst, verteld vanuit het perspectief van de zevenjarige jongen die lang niet alles begrijpt wat er gebeurt. Zwart-witfoto’s van het gezin in gelukkiger tijden en ook tekeningen en briefjes van Leo in het kamp dragen bij aan de sfeer van authenticiteit. Eenvoudig taalgebruik met korte zinnen en veel dialogen. De auteur schreef dit boek in opdracht van Herinneringscentrum Kamp Westerbork. In het nawoord geeft zij informatie over de afloop van het verhaal en worden aanvullingen en kleine veranderingen toegelicht. Zij sluit af met een korte geschiedenis van Kamp Westerbork. Voor kinderen die net te jong zijn voor het verhaal van Anne Frank. Vanaf ca. 9 t/m 11 jaar.
Gonda Lesaffer
ua/an/22 j
Leo Meijer, een joodse jongen van zeven jaar, woont met zijn ouders in Zwijndrecht bij Dordrecht. Leo’s vader is apotheker. Op een dag worden alle joden opgehaald en naar het gemeentehuis en vervolgens naar de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam gebracht. Ze komen terecht in kamp Westerbork in Drenthe. Vader wordt tewerkgesteld in het ziekenhuis. Het gezin krijgt een klein huisje. Op 4 september 1944 worden de gezinsleden in een veewagen weggevoerd naar Auschwitz. Alleen de achtergebleven vader overleeft de oorlog.
Het verhaal is geschreven vanuit het standpunt van een joodse jongen, die zijn belevenissen in tekeningen vastlegt. Het boek is gemaakt in opdracht van het Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Het is een Anne Frank-verhaal voor jonge kinderen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.