Bibi's bijzondere beestenboek
Bibi Dumon Tak
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Querido, cop. 2013 |
JEUGD : PEUTERBOEKEN :
Verkeer |
15/10/2013
‘Tjoeke tsjoeke... tuut tuut! Daar gaat Piep met zijn nieuwe trein.’ Het derde boek uit de reeks rond Piep zet de lezer meteen in de actie. Poes Piep loopt met zijn trektreintje op een rij stoepstenen. Knuffelbeer zit achterin. Aan het afstapje naar het zebrapad staat Piep stil. Het licht is rood. Ongeduldig wacht de poes terwijl allerlei voertuigen, spread na spread, voorbijrijden. ‘Mag Piep al oversteken?’, ‘Mag Piep nu oversteken?’, ‘Mag Piep nu eindelijk oversteken?’ Eenvoudig en raak knoopt Fleur van der Weel de spanningsopbouw aan het herhalingseffect. Wanneer het licht op groen springt, lijkt de spanning voorbij. Maar niet voor het alerte lezertje, dat ontzet opmerkt dat er wat misgaat: Beer valt uit de trein. Als Piep zonder Beer de overkant bereikt, staat het licht alweer op rood. Het oversteken herhaalt zich, met andere voertuigen, maar met dezelfde zinnen. Het blijft spannend, al brengt het herhalingseffect nu ook geruststelling: het licht zal groen worden, Piep zal Beer kunnen halen, maar daar zien we alweer dat ook nu wat mis gaat. De ongeduldige Piep draait op elke spread een rondje om het verkeerslicht met het touwtje in zijn hand. Als het licht op groen springt, zit het touw muurvast. De spanning piekt — voor de voorlezer een gedroomd moment om met zijn lezer te gaan voorspellen: hoe lost Piep dit probleem op? Op de laatste spread heeft Piep zonder de trein overgestoken en houdt hij Beer in een stevige knuffelgreep. Wat er daarna gebeurt, moeten de lezers zelf bedenken, en dat is bijzonder. Een open einde in een peuterverhaal gaat immers in tegen de raad van elke schrijfdocent. Toch kan het hier opperbest. Van der Weel morrelt vakkundig aan de ingesleten norm. Het dubbele herhalingseffect suggereert de goede afloop zo sterk, dat geen lezer er aan twijfelt. En haar aanpak levert een bonus op: een oefening in transferdenken op peuterniveau. De dieren die met hun diverse voertuigen het decor doorkruisen, milderen de spanning. Een bus zeeleeuwen, een olifant in een brandweerwagen, een varken op de fiets. Vette letters geven het geluid van hun voertuig weer. De jongste lezer zal ze enthousiast nabootsen en zo de spanning ontladen.
Fleur van de Weel brengt met Piep wil oversteken een verhaal dat in tekst en beeld door eenvoud gedragen wordt. Met op een witte achtergrond één personage, één attribuut en welgeteld vier decorelementen zet zij een voor peuters bloedspannend verhaal neer. Het is een boek om veel keer te vertellen. Want voorkennis is pret.
[Gerda Tersago]
Ria de Schepper
Piep de muis is op pad met zijn nieuwe trein waarin zijn knuffelbeer zit. Hij wil de weg oversteken, maar het verkeerslicht staat op rood. Terwijl Piep wacht, rijden allerlei soorten voertuigen voorbij. Als het groen is, haast Piep zich naar de overkant. Maar zijn beer is op de stoep blijven liggen! Het oblongformaat van dit gekartonneerde boek leent zich goed voor de prenten, die telkens de weg en de beide zijden ervan tonen. Piep ziet onder meer een auto, een bus, een brandweerwagen, een fietser en een vrachtwagen voorbijrijden. De bijhorende geluiden staan als klanknabootsingen creatief geschreven tegen de witte achtergrond. Piep is een expressief personage met duidelijke emoties. Er valt heel wat te vertellen bij de prenten. Ze zijn kleurrijk met fijne, zwarte contourlijnen. Het boek is grappig en herkenbaar. Tegelijk leren kinderen iets over voertuigen en verkeer. Peuters zullen genieten van het herhalingseffect en van de verrassende afloop. Dit stevige hardkartonnen kijk- en voorleesboek met afgeronde hoeken is, na 'Allemaal dieren!' en 'Een nieuwe dag'* het derde boek in een serie over Piep. Vanaf ca. 2 jaar.
Lieve Raymaekers
ua/an/22 j
De muis Piep wil de straat oversteken, met zijn speelgoedtrein aan een touwtje, en zijn knuffelbeer in de trein. Piep moet heel veel voertuigen laten voorbij gaan vooraleer het eindelijk aan zijn beurt is. Wanneer hij dan tenslotte aan de overkant geraakt, blijkt dat beer uit de trein is gevallen. Dus moet Piep weer oversteken. En weer wachten. Intussen heeft hij zo ongeduldig rond het verkeerslicht gedraaid, dat het touwtje van zijn trein vastzit.
Het verhaal is heel eenvoudig en aangenaam qua ritme, de didactische bedoeling zeer duidelijk maar niet storend. Elke pagina biedt een mooi evenwicht tussen enerzijds eenvoud en overzichtelijkheid: steeds dezelfde setting van zebrapad, voetpaden, en stoplicht. En anderzijds een hele reeks voertuigen die defileren, met bijhorend geluid. De laatste pagina is evenwel een afknapper, met ballonnen die plots uit het niets komen, en de flauwe afsluiter “dag piep, dag beer, dag trein, tot de volgende keer!”
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.