En als hij niet was opgestaan : de Christus-stadia op de weg naar de geestelijke mens

En als hij niet was opgestaan bevat zeven voordrachten die Judith von Halle en Peter Tradowsky samen hielden tussen 10 oktober 2004 en 14 mei 2005 in het Rudolf Steiner Haus in Berlijn. De Nederlandse vertaling is gebaseerd op de derde druk van de Duitse uitgave, die verscheen in 2009, nadat Judith von Halle verschillende lezingen in Nederland had gehouden. De eerste twee voordrachten handelen over de ware kennis en de werkelijkheid van de opstanding van Christus, en over de menselijke betekenis van het opstandingslichaam in antroposofisch perspectief. De concrete aanleiding van deze voordrachten was de ervaring van de stigmatisatie die Von Halle in haar leven te beurt viel. Voor een kleine kring van leden van de Antroposofische Vereniging vertelde Von Halle over deze gebeurtenis en de gevolgen ervan. Ze wou twee algemeen menselijke reacties, of houdingen, corrigeren. Enerzijds de houding die het feit van de stigmatisatie eenvoudig loochent, anderzijds de houding die de verschijnselen eenvoudig als een wonder aannemen. In de vijf voordrachten in En als hij niet was opgestaan gaan Von Halle en Tradowsky dieper in op de verschillende Christus-stadia van de geestelijke mens.
De auteurs vangen aan met het mysterie van Golgotha als het einde van de oude en het begin van de nieuwe inwijding. Daarna beschrijven ze de gebeurtenissen tussen dood en opstanding, hellevaart van Jezus, waarna ze ingaan op Jezus’ verheerlijking op de berg Thabor en zijn laatste nacht op de Olijfberg. Tot slot gaan ze in op de betekenis van Pasen en Pinksteren als de grote keerpunten der tijden in hun samenhang met de inzichten van de antroposofie. De auteurs vragen de lezer om op basis van de wetenschappelijke inzichten van Rudolf Steiner begrip op te brengen ‘voor deze door het lot gewilde, niet uitputtend te behandelen gebeurtenis’ van de stigmatisatie, en hopen dat hun uiteenzettingen andersdenkenden zullen aansporen om zich geduldig en bij herhaling met het mysterie van Golgotha bezig te houden en zo steeds dieper vertrouwd te raken met de grote impuls die van Christus uitgaat. Afbeeldingen van Lucas Cranach de Oude (Verdoemenis en verlossing), Giotto (De stigmatisatie van de heilige Franciscus), Matthias Grünewald (De opstanding van Christus) en Rafaël (De verheerlijking op de berg Thabor) verwijzen volgens de auteur illustrerend naar de antroposofische gedachtegang die wordt voorgesteld in hun lezingen. Hoe interessant deze kennismaking met de antropologische opvattingen en inzichten omtrent mens en wereld ook overkomt, het veronderstelt een fundamentele keuze voor een geestelijk leven die zich niet zomaar laat maken. [Frans Peerlinck]