Schemerzone
Hilde Vandermeeren
Hilde Vandermeeren (Auteur), Heleen Brulot (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds /Infodok, 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : VAND |
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items aanwezig |
Davidsfonds /Infodok, 2013 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : VAND |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds /Infodok, 2013 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : VAND |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Davidsfonds /Infodok, 2013 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : VAND |
15/06/2013
Met Het uitzonderlijke leven van Violetta Vonk is Hilde Vandermeeren aan haar 41ste jeugdboek toe. Ze is geen auteur van grootse verhalen, maar van kleine en gevoelige boeken waarin een jonge lezer zich herkent, waarin gezocht wordt naar een eigen plekje, een plaats in het gezin en de wereld. Het verhaal van Violetta past geheel in deze traditie. Na Mijn geheime papa (2008) en Operatie Bernie Buiten (2009) kiest Vandermeeren opnieuw voor het eenoudergezin als kader om haar verhaal aan op te hangen.
Violetta Vonk, een innemend meisje wier moeder enkele jaren geleden overleden is, gaat op zoek naar wat haar zo uitzonderlijk maakt. Want volgens haar mama was ze anders dan anders, bijzonder. Maar op het eerste gezicht lijkt niemand haar een antwoord te kunnen bieden. Haar vader, een verwarde professor die iets doet met wormen, is een beetje in zichzelf gekeerd en praat uit zichzelf nooit over die dingen die Violetta het liefst wil horen. De vreemde buurvrouw Roberta houdt vooral van cactussen en wil evenmin het verleden oprakelen.
Zou haar vriendje J.T. dan kunnen helpen? Helaas, ook hij twijfelt vooral aan zijn eigen identiteit en voelt zich als een vogeltje dat in het verkeerde nest geboren is.
Alle hoofdfiguren in dit boekje worstelen met zichzelf en Vandermeeren weet dat mooi weer te geven in suggestieve, beeldende taal. ‘Dat iedereen wel een of ander verhaal heeft dat een beetje pijn doet. Dat het dan net is alsof je een wondje openkrabt als je het vertelt. En daarom houden sommige mensen hun mond op slot.’
Hoewel het soms pijnlijke wonden zijn, blijft het geheel luchtig. Vandermeeren doorspekt haar verhaal met kinderlijk en speels taalgebruik. Zo is Violetta bang van de woeliegroelies onder haar bed en gelooft ze zelf dat ze het beste ‘oudemensenopbeurkind’ van de buurt is. Of toch maar het eenzaamste kind van de wereld? Of liever, een verdwijnkind?
Al wonen de hoofdpersonages samen in hetzelfde vergeten straatje, ze leven elk op hun eilandje. Dat eilandje maakt Violetta ook letterlijk op zolder, met kussens en knuffels zondert ze zich af. ‘Ik verbeeldde me dat ik daar helemaal alleen zat, met allemaal haaien om me heen.’ Dit beeld koos illustratrice Heleen Brulot voor de cover. Een kaft die jammer genoeg niet echt eigentijds oogt en waarin ze het hoofdpersonage weinig karakter weet te geven. In de acht zwart-witillustraties in het boek zelf lukt dat iets beter, hoewel ook deze tekeningen weinig toevoegen aan het verhaal.
Het verhaal blinkt uit in het klein en subtiel weergeven van grote gevoelens als afscheid en eenzaamheid. Zo wordt de geheimzinnige buurvrouw Roberta sterk neergezet doordat ze het hele jaar door een kerstboom zet. ‘Die pakjes koop ik voor mezelf’, zegt ze. ‘Ik laat ze net zolang liggen tot ik vergeet wat erin zit. Af en toe doe ik er eentje open om mezelf te verrassen.’
Het verhaal van Violetta Vonk is niet uitzonderlijk, maar zeker bijzonder genoeg om te lezen. [Vanessa Dockx]
Monique Luijben
Violetta (ca. 9, ik-figuur) is volgens haar overleden mama een uitzonderlijk meisje. Papa wil niet zeggen waarom en waarin ze dan zo uitzonderlijk is. Daarom gaat ze op onderzoek uit. Dat doet ze samen met haar beste vriendje J.T, een bolleboosje die denkt dat hij geadopteerd is omdat hij zo anders is dan zijn ouders. Violetta gaat dieren redden en oude mensen opbeuren. Is ze daar dan misschien uitzonderlijk goed in? Een vlot geschreven verhaal met een grote dosis humor en een snufje ontroering over twee kinderen die op zoek zijn naar antwoorden die alleen hun ouders kunnen geven. Geschreven in de ik-vorm vanuit Violetta, die door haar impulsieve handelingen heel wat teweegbrengt. Beide kinderen zijn herkenbaar neergezet voor de doelgroep. Geschreven in directe taal. De verhaallijn springt af en toe terug in de tijd (herinneringen). Bevat enkele bij de sfeer passende paginagrote zwart-witillustraties; de eerste bladzijde van elk hoofdstuk is op een grijze ondergrond gedrukt met de titel in speelse fantasieletters. Een goed boek voor een brede doelgroep. Vanaf ca. 8 jaar.
Hilde de Boeck
ua/an/22 j
Violetta Vonk is een uitzonderlijk meisje. Dat vond haar mama in ieder geval. Maar haar mama is gestorven en haar papa wil niet vertellen waarom ze zo uitzonderlijk is. Daarom gaat ze samen met haar beste vriend J.T. op zoek naar haar kwaliteiten. Dit leidt tot hilarische situaties. Violetta denkt dat ze misschien uitzonderlijk is in dieren redden en daarom laat ze het schaap van de buurvrouw vrij. Of misschien is ze goed in oude mensen opbeuren, dus gaat ze een bezoekje brengen aan de norse buurvrouw. Ook T.J. heeft zo zijn eigen problemen. Hij denkt dat hij geadopteerd is omdat hij zo anders is dan zijn ouders. Wanneer hij een artikel leest over de wetenschapper Percy denkt hij z'n echte vader gevonden te hebben. Maar dit valt tegen. Wanneer haar papa een nieuwe vriendin heeft, zal Violetta haar eens testen. Ze voelt zich niet begrepen. Misschien is ze gewoon uitzonderlijk LASTIG. Violeta loopt thuis weg. Ze overnacht bij T.J. Wanneer haar papa op de hoogte wordt gebracht, wordt alles uitgepraat. T.J. krijgt de verklaring waarom er geen babyfoto's van hem zijn en Violetta heeft een goed gesprek met haar papa.
De verschillende gebeurtenissen volgen elkaar heel snel op, zodat je een heel hectisch verhaal krijgt. Je valt van de ene belevenis in de andere en de samenhang is zoek. Er komen heel wat personages aan bod maar je komt slechts weinig over hen te weten. Jammer! De grappige zwart-witillustraties passen goed bij het verhaal. De hoofdstukken zijn kort en beschrijven telkens een nieuw 'avontuur'. Het ontroert wel te zien hoe de twee kinderen op zoek gaan naar hun identiteit, maar het verhaal valt nogal licht en oppervlakkig uit.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.