The grand organ of King's College, Cambridge
Stephen Cleobury
Stephen Grosz (Auteur), Robert Dorsman (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Atlas Contact, 2013 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GENEESKUNDE : 607.2 GROS |
15/01/2014
‘Het stokpaardje van psychotherapeuten is dat het verleden voortleeft in het heden. Maar de toekomst doet dat ook. De toekomst is niet een vage bestemming waar naartoe we op weg zijn, maar een idee in ons hoofd, nu. De toekomst is iets dat we creëren dat ons op zijn beurt creëert. De toekomst is een fantasie die ons heden richting geeft.’ Dat schrijft Stephen Grosz in ‘Over rouwen om de toekomst’, een van de columns in The Examined Life. Het boek stond wekenlang op nummer één in de boeken top vijf van The Guardian en kreeg een uitstekende en vlotte Nederlandse vertaling van Robert Dorsman: Het leven, een handleiding.
Grosz is docent aan het Institute of Psychoanalysis and Psychoanalytic Theory van het University College London, en heeft als psychotherapeut ook al 25 jaar een privépraktijk. Episodes ontleend aan die dagelijkse praktijk zijn het onderwerp van de columns die hij wekelijks schrijft voor de Financial Times Weekend Magazine, waarin delen van dit boek eerder zijn verschenen. In vijf hoofdstukken, met de titels ‘Het prille begin’, ‘Liegen’, ‘Liefde’, ‘Verandering’ en ‘Afscheid’, bundelt Grosz een dertigtal columns die variëren van doorgaans vier tot sporadisch tien à elf bladzijden. Daardoor moet de auteur de verhalen van en over zijn patiënten kort en krachtig beschrijven. En hij is daarin ook grandioos geslaagd. Of het nu gaat om een patiënt die een zelfmoord in scène zet, om een 71-jarige professor die plots ontdekt dat hij homo is, of om het psychologische doel van leugens. Grosz schrijft ware verhalen, vaak uiterst beklijvend en concreet. Ze geven inkijkjes in de spreekkamer van de psychotherapeut en handelen vooral over verandering en verlies, die ‘diep met elkaar verbonden zijn’: ‘geen verandering zonder verlies’. Herkenbare verhalen zijn het ook, ver verwijderd van de droge klinische verslagen die we in het genre vaak voorgeschoteld krijgen. Grosz vermeldt in zijn boek wel eens onderzoek, maar doet dat maar een drietal keer, bijvoorbeeld over hoe complimentjes bij kinderen kunnen leiden tot onderpresteren. Of over het verschijnsel ‘splijting’: de ‘onbewuste strategie waarmee we proberen onszelf onwetend te houden van gevoelens die we onverdraaglijk vinden’. Maar ‘de pot verwijt de ketel’ is ‘veel raker dan de psychotherapeutische term’, voegt Grosz daar onmiddellijk aan toe, en dat typeert zijn stijl in het algemeen. Hij hanteert een duidelijke en eenvoudige taal, zonder al te veel theoretische uitweidingen.
De allesbepalende vroege jeugd en de duiding van droomanalyses zijn twee terugkerende thema’s doorheen deze bundel, en dat mag niet verwonderen bij een psychoanalyticus. Grosz gaat echter niet uitgesproken die psychoanalytische toer op, al laat hij de naam Freud wel eens vallen, als hij bijvoorbeeld het verhaal brengt van Jessica B. en haar gebrek aan seksueel verlangen. ‘Als psychotherapeut voel ik me ongemakkelijk wanneer ik me een droom niet kan herinneren,’ merkt hij zelf ergens op. Het leven, een handleiding is een uitnodigend boek, en dat zie je al aan de titels van de columns: ‘Over het lachen’, ‘De gave van pijn’, ‘Hoe paranoia het lijden kan verlichten en een ramp kan voorkomen’ of ‘Hoe verliefdheid ons weghoudt van de liefde’. Deze ‘handleiding’ richt zich niet zozeer tot de professionele hulpverlener, maar tot een ruim publiek van geïnteresseerden. [Filip Devos]
drs. E.F.D. Zurcher
De droom van iedere schrijver: uitgevers vechten om je boek en het wordt (op BBC Radio) hét boek van de week. Dit is wat psychoanalyticus Stephen Grosz nu overkomen is met zijn eerste boek. Geen wonder, want hij weet hoe je pakkende openingszinnen moet schrijven en hoe je naar een clou moet toewerken. Dat is meestal een open einde. En dat heeft tot gevolg dat we dieper gaan nadenken over onszelf. Gelukkig gebruikt hij geen vakjargon. Hij geeft de voorkeur aan uitdrukkingen als 'de pot verwijt de ketel' als hij het over 'splijting' heeft. Grosz heeft kunnen putten uit 25 jaar praktijkervaring om daaruit dertig korte verhalen van en over zijn cliënten te destilleren. Bijna elk verhaal is een reis, een zoektocht naar een intense ervaring uit de kindertijd. Als een detective gaat hij op zoek naar de juiste vragen die tot inzicht leiden. Een zelfhulpboek is dit beslist niet. De Nederlandse titel is daarom misleidend, zo ook de ondertitel. De Engelse titel 'Examined Life' draagt filosofische diepte uit: leven dat niet onderzocht wordt, heeft geen waarde. Het krijgt pas waarde als we het onderzoeken. Een boek van literair gehalte.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.