De rommelzolder van Wal
Brigitte Minne
Brigitte Minne (Auteur), Pieter Van Eenoge (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2012 |
Woord Jeugd Verhalen :
|
28/02/2013
Oma Lily heeft meer dan honderd porseleinen poppen. Die vragen heel wat zorg, elke dag moeten ze worden afgestoft en elke zaterdag moeten ze in bad en dan gekapt en aangekleed worden. Oma heeft het zo druk dat ze nauwelijks nog tijd heeft voor opa en voor haar kleindochter Noortje. De poppen nemen haar zozeer in beslag dat ze er ziek van dreigt te worden. Als Noortje met haar klas ‘een museum over vroeger’ bezoekt, krijgt ze een idee. Alle poppen krijgen een plaatsje in een speciale zaal in het museum, waar opa en oma ze elke dag kunnen bezoeken. Daardoor heeft oma weer tijd om te genieten van de echt belangrijke dingen in het leven: de eendjes in het park en de zon, pannenkoeken, het ganzenbord, een picknick buiten en kijken ‘naar alles wat vliegt, wiebelt en kriebelt’.
Het verhaal bevat een interessante boodschap over loslaten en tijd maken voor wat echt telt in het leven, maar die mocht wat minder breed uitgesmeerd zijn. Het geheel had aan kracht kunnen winnen als Brigitte Minne haar verhaal strakker in de hand gehouden en uitgeschreven had met minder woorden en meer suggestie. De scène in het museum is nodeloos gerekt, met weinig relevante fragmenten over de snoepwinkel en de bakkerij van lang geleden. Ook de uitweiding over het verschillende speelgoed van rijke en arme kinderen vroeger is te weinig functioneel, net als Noortjes gedachte daarbij: ‘Arme kinderen hadden het dus leuker’. Waar deze passages te veel uitgewerkt zijn, is de verhuizing van de poppen dat te weinig. Door de bruuske overgang van Noortjes plan naar de realisatie ervan, lijkt het alsof oma probleemloos afscheid genomen heeft van haar poppen, wat moeilijk voor te stellen is.
Pieter van Eenoge zet op een merkwaardige manier de band tussen poppen en mensen in de verf, door ook deze laatste af te beelden, als waren ze van porselein. Ondanks hun statische, als het ware bevroren uiterlijk, drukken ze toch emoties uit. Enkele prenten steken vol symboliek. Het fascinerendste is de illustratie met het silhouet van oma’s zieke hoofd, waar de poppen over heen lijken te zweven. Het gevoel van de feestelijke opening van de poppenzaal beeldt de illustrator uit met een doorgeknipt lint en confetti, wat veel meer oproept dan het doorknippen zelf. De slotprenten, met een vaas vol bloemen en opa, oma en kleinkind gezellig op een picknicklaken, verbeelden krachtiger dan de tekst waar het in het boek om gaat.
[Jan Van Coillie]
Maike van der Velde-de Boer
Noortje heeft een lieve oma en opa, maar er is een probleem. Oma heeft een grote verzameling antieke porseleinen poppen met prachtige kleding, kapsels en hoeden. Ze zorgt heel goed voor haar poppen maar heeft het er veel te druk mee en wordt er bijna ziek van. Opa moppert en maakt zich druk om oma. Noortje bedenkt een oplossing: bij een museumbezoek ziet ze soortgelijke poppen, en ja hoor: alle poppen mogen naar dit mooie museum, en worden daar prachtig tentoongesteld. Oma komt iedere dag naar ze kijken, samen met opa. En... oma heeft weer tijd voor andere gezellige dingen. De illustraties met veel details zijn geschilderd in vrij donkere pasteltinten, voornamelijk in roze, rood, bruin en donkerblauw. Ze passen goed bij het verhaal en beslaan vaak de hele of een dubbele pagina. De tekst, die in of naast de illustraties is gedrukt in een bijpassende gekleurde schreefletter, is in eenvoudige taal geschreven leent zich uitstekend tot voorlezen. Origineel prentenboek over een bijzonder onderwerp. Vanaf ca. 4 jaar.
Katrien Van Tongerloo
ua/an/22 j
Oma houdt ontzettend veel van haar porseleinen poppen. Ze houdt er zo veel van dat ze niet doorheeft dat opa het niet meer fijn vindt. Ook Noortje, haar kleindochter, houdt niet van de poppen van oma. Eigenlijk mist iedereen oma, want oma heeft voor niemand of niets nog tijd. Al haar energie steekt ze in het verzorgen van de poppen. Op een dag komt de dokter langs voor oma omdat ze zich niet zo goed voelt. De dokter adviseert haar om het wat rustiger aan te doen. Rustiger aan? Hoe kan dat als je honderd poppenkleertjes moet wassen en strijken, krullen moet draaien in poppenhaar en honderd poppen moet afstoffen … Dan komt Noortje met een oplossing. Wanneer de poppen een goede thuis hebben gevonden in een museum, heeft oma weer tijd voor haar familie en om andere leuke dingen te doen.
Het verhaal wil ons iets vertellen over hoofdzaken en bijzaken in het leven. Op een manier die voor kinderen toegankelijk is, wordt duidelijk gemaakt dat materialisme niet gelukkig maakt, wel de contacten met echte mensen.
De illustraties vind ik nogal somber, maar dat past wel bij het verhaal. Daarom denk ik dat een kind niet spontaan naar het boek zal grijpen. In de tekst worden er hier en daar zinsdelen en zinnen groter afgedrukt. Dat helpt de (voor-)lezer om beter de essentie van het verhaal te benadrukken of te vatten.
Mooi verhaal.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.