Liever Sandra dan Samira? : over praktijktesten, mystery shopping en discriminatie
Pieter-Paul Verhaeghe
Pieter-Paul Verhaeghe (Auteur), Koen Van der Bracht (Auteur), Bart Van de Putte (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Garant, 2012 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : SOCIALE WETENSCHAPPEN : 328.7 VERH |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Garant, 2012 |
Thema: diversiteit 3.1.DIV |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Garant, 2012 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : 328.7 VERH |
15/03/2013
Zoals Inuits veel woorden hebben voor sneeuw, zo hebben Vlamingen enorm veel woorden om vreemden aan te duiden: vreemdeling, buitenlander, gastarbeider, asielzoeker, economische vluchteling, illegaal, nieuwkomer, allochtoon, etcetera. Die rijke woordenschat biedt helaas geen waarborg voor helderheid. 'Allochtoon' bijvoorbeeld wordt meestal niet gebruikt om mensen aan te duiden die elders geboren zijn, maar als verzamelnaam voor Turken en Maghrebijnen.
Migrant zoekt toekomst kijkt naar de vestiging van migrantengroepen in de stad Gent. Turken en Marokkanen zijn naar hier gekomen om te werken. Kenmerkend voor de eerste fase van de vestiging is de etnische netwerkvorming. Migranten zoeken elkaar op en vormen kleine netwerken van vrienden en kennissen die elkaar helpen bij tal van administratieve problemen, het vinden van werk of gepaste zorg bij ziekte. Die netwerken kanaliseren ook de migratie naar de plaats waar al andere volksgenoten gevestigd waren. Na de migratiestop in 1974 belandden we in een tweede fase. De gastarbeiders die hier verbleven, werden gedwongen tot een keuze tussen hier blijven of terugkeren. Een groot aantal koos voor vestiging en liet vrouw en kinderen overkomen uit het herkomstland. Al snel evolueerden de etnische netwerken naar etnische enclaves.
Sinds het eind van de jaren negentig beleven we de overgang naar een derde fase. Het belang van de relatief gesloten enclaves neemt af en de verschillende etnische groepen geraken meer en meer met elkaar verweven. De interactie met andere bevolkingsgroepen neemt toe. Het aantal huwelijken met partners uit het herkomstland neemt al enkele jaren af. Tegelijkertijd is er zowel bij Turken als Marokkanen een toenemend aantal huwelijken met etnische Belgen. Verder neemt de ruimtelijke en de institutionele segregatie af. De Turkse en Marokkaanse netwerken blijven bestaan, maar worden aangevuld met interetnische netwerken. Ten slotte is er een toenemende sociaaleconomische ongelijkheid binnen de eigen gemeenschap. Wie carrière maakt en geld heeft, verhuist van de stad naar de groene rand.
Deze fenomenen zijn bestudeerd en bekend. In Migrant zoekt toekomst proberen drie sociologen van de RU Gent te achterhalen in hoeverre nieuwe groepen van migranten zoals Polen, Slovaken en Bulgaren dezelfde ontwikkeling doorlopen. De weg die migranten afleggen hangt af van verschillende factoren. Sinds het wegvallen van de muur zijn er verschillende migratiegolven geweest. Maar de arbeidsmarkt is ook veranderd. De nieuwe ‘gastarbeiders’ beconcurreren elkaar. Werk vindt men vaak in minder aantrekkelijke sectoren zoals de bouw, preciaire statuten zoals horeca en schoonmaak of in een grijs of zelfs zwart circuit van pseudozelfstandigheid. Op andere vlakken zijn de omstandigheden eveneens veranderd. Aangezien de grenzen binnen Europa open zijn, is er geen druk om zich te vestigen. Veel Polen komen hier enkele jaren werken en keren terug naar huis wanneer ze voldoende bijeengespaard hebben.
Op basis van informatie over werken, wonen en huwelijken bij de verschillende bevolkingsgroepen concluderen de auteurs dat de Polen en Slovaken in de fase van netwerkvorming verkeren. Bij de Polen lijkt het verblijf in Gent een tijdelijk fenomeen. Voor de Slovaken is dit minder duidelijk. Mogelijk is hier wel sprake van overgang naar vestiging. De recentste groep inwijkelingen, de Bulgaren, hebben zich genesteld in de Turkse enclaves. Ze lijken wel op weg om zich te vestigen. De Bulgaren leunen sterk op de Turkse gemeenschap, maar staan open voor het Gentse verenigingsleven. Hun aanwezigheid draagt bij tot de afnemende segregatie.
Migrant zoekt toekomst is geschreven door Pieter-Paul Verhaeghe, Koen Van der Bracht en Bart Van de Putte. De auteurs zijn alle drie verbonden aan de vakgroep sociologie, maar delen ook de specialisatie in geschiedenis. Aan de hand van de migratiegeschiedenis en cijfermateriaal over de sociaaleconomische positie, de ruimtelijke vestiging en huwelijken en gezinsvorming situeren ze de Marokkaanse en Turkse migranten in de theorie rond de gemeenschapsvorming. Door een vergelijking van deze statistieken met die van de nieuwe migrantenpopulaties komen ze tot voorzichtige prognoses over gemeenschapsvorming bij de nieuwe migrantengroepen. Wellicht is het nog te vroeg om hierover al voorspellingen te doen. De economische crisis in Europa maakt dat de Polen en Bulgaren tegenwoordig concurrentie krijgen van Portugezen, Grieken en Spanjaarden. De verdienste van deze publicatie ligt voor mij niet in die voorspellingen, maar in de aandacht voor nieuwe migranten en hun levensomstandigheden. De verdienste schuilt ook in de wijsheid dat de geschiedenis zich niet noodzakelijk herhaalt. Migratie bracht Turken, Marokkanen, Polen, Slovaken en Bulgaren naar ons land, maar voor de rest heeft ieder zijn eigen verhaal.
[Johan Vangenechten]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.