God is rood : het geheime verhaal over het voortbestaan en de bloei van het christendom in communistisch China
Yiwu Liao
Yiwu Liao (Auteur), Meile Snijders (Vertaler), Marcel Misset (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas Contact, 2012 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 14015 |
15/06/2013
In Gevangenisliederen doet de Chinese dichter Liao Yiwu (1958) het relaas van zijn leven als politiek gevangene na de Tiananmenopstand van 4 juni 1989. Het boek beschrijft de gebeurtenissen die geleid hebben tot zijn arrestatie en zijn verblijf in drie verschillende instellingen in en rond de miljoenenstad Chongqing. Ook bevat het latere bedenkingen bij het herhaaldelijk neerschrijven van zijn wedervaren — 'herhaaldelijk' omdat de duizenden pagina’s boeknotities tot twee maal toe door de politie geconfisqueerd zijn, waardoor hij telkens opnieuw moest beginnen schrijven. Tussen zijn arrestatie in 1990 en de vrijlating 'voor goed gedrag' in 1994 verblijft Liao eerst in voorarrest in een huis van bewaring, vervolgens in een onderzoeksgevangenis en ten slotte in een werkkamp, waar de gedetineerden dagelijks massa’s kartonnen pillendoosjes vouwen. Na zijn vrijlating verzamelt Liao in het hele land getuigenissen over het leven aan de onderkant van de Chinese maatschappij, zoals bij de gedupeerden van de grote aardbeving in Sicuaen in 2008. Het relaas van deze interviews werd in Taiwan of Hong Kong gepubliceerd, maar is verboden lectuur in de Chinese Volksrepubliek. Sinds 2011 leeft Liao als banneling in Duitsland. Zijn boek werd oorspronkelijk vertaald in zowel in het Engels (ingekort) als het Duits (met meerdere aanpassingen in overleg met de auteur). Op deze laatste editie steunt de Nederlandse versie. Het voorwoord (uit 1999) is een brief van de latere (2010) Nobelprijswinnaar voor de vrede, Liu Xiaobo, die ook in het verhaal voorkomt.
Gevangenisliederen beweegt zich op het raakpunt van journalistiek en autobiografie. Het bevat subjectieve en selectieve herinneringen en pretendeert geen wetenschappelijke neutraliteit. Toch heeft de lezer, onder meer door de overvloed aan vaak irrelevante details, vaak de indruk aanwezig te zijn in een aangrijpend universum dat doorgaans het daglicht niet ziet: het Chinese gevangeniswezen. Wat ook bijdraagt tot de geloofwaardigheid is het feit dat de auteur weerstand biedt aan de verwachtingen van de doorsneelezer, bijvoorbeeld door zijn eigen onsympathieke karaktertrekken en zijn desinteresse in politiek — te midden van het befaamde Tiananmengebeuren! — onverbloemd tentoon te spreiden. Een samenloop van omstandigheden, een paranoïde veiligheidsdienst, persoonlijke emotionele turbulenties, een bende ongedisciplineerde vrienden, een poëtische aanleg, een cassetterecorder, een bevriende sinoloog en een ontvlambare situatie… uit deze chemie ontstaat het lange gedicht 'Bloedbad' (waarvan ik de poëtische waarde moeilijk kan smaken); het wordt als luide lamentatie opgenomen, door de sinoloog Michael Day enthousiast vermenigvuldigd en over het land verspreid, en daarna in een film, 'Requiem', vervat. Een voorvechter van de democratie werd aldus geboren; een gevaarlijke contrarevolutionair voor China wordt opgepakt.
Het regime waarmee Liao in de opeenvolgende gevangenissen te maken krijgt is hallucinant: niet alleen de voortdurende honger, maar ook de lange lijst met de meest onvoorstelbare folterpraktijken gepresenteerd in de vorm van een menu, de moordende hiërarchie en brutaliteiten in de cel, de kafkaiaanse ondervragingen, de eindeloze verveling, de luizen, uitwerpselen, bloed, etter, seksuele uitspattingen… Liao’s gedetailleerd verslag gaat meermaals het bevattingsvermogen van de lezer te boven; soms moet je het boek gewoon even wegleggen. Maar er zijn ook onverwachte vriendschappen en steunbetuigingen, ontroerende gebaren en sterke figuren, die dankzij hun verhaal in dit boek niet helemaal vergeten zijn. Liao schrijft in de cel om te overleven, op elk stukje papier dat hij kan bemachtigen; niet alleen brieven en bezwaarschriften voor ter dood veroordeelde celgenoten, maar ook soms hun levensverhaal of de onbenullige gebeurtenissen van de dag. Tot vandaag is hij blijven schrijven, om niet vergeten te worden, om in het reine te komen met de doden van Tiananmen en om te overleven in de gevangenis waaruit hij naar eigen zeggen nog niet echt bevrijd is.
[Carine Defoort]
M.A. Leenhouts
Liao Yiwu (1958), van oorsprong dichter, werd in het Westen vooral bekend dankzij zijn non-fictieboek met interviews met gewone Chinezen uit de onderste strata van de samenleving, in het Engels vertaald onder de titel 'The Corpse Walker'. Zijn ook daaruit naar voren komende sociale bewogenheid heeft hem sinds de gebeurtenissen op het Tiananmenplein van 1989 in Peking meermalen in aanraking met de autoriteiten gebracht. 'Gevangenisliederen' is het verslag van deze ervaringen. Na een aanvankelijk wat grillig en in soms geëxalteerde stijl beschreven voorgeschiedenis, doet Liao in schrijnend detail relaas van zijn verblijven in ‘onderzoeksgevangenis’ en ‘heropvoedingsinstituut’, waarbij geweld en vernedering een grote rol spelen, maar ook de absurditeiten van het gevangenisleven naar voren komen. Net als in 'The Corpse Walker' is er in dit persoonlijke boek ook plaats voor portretten van medegevangenen. Liao is onlangs uitgeweken naar Duitsland, waar hij in 2012 de Duitse Vredesprijs ontving. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.