Floor is smoor
Marjon Hoffman
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Ploegsma, cop. 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : HOFF |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ploegsma, cop. 2013 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : HOFF |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ploegsma, cop. 2013 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : HOFF |
31/07/2013
Wat moet je doen als je graag een huisdier wil, maar je ouders je een saai exemplaar geven? Of als iemand een cadeautje van jou niet goed behandelt? Of als je broer bij een bende gaat? Floor heeft er allemaal regels voor verzonnen en vertelt in dit boek haar belevenissen. Ze wijkt er niet voor terug om grapjes uit te halen of wraak te nemen, wat meermaals voor grappige situaties zorgt. Zo tekent ze op de bendejasjes van haar broer, waardoor hij niet meer stoer maar wel schattig is. Of geeft ze de kleren van haar mama weg aan een zwerfster. Maar dat is lang nog niet alles...
‘Regel 1: Als je ouders je een saai huisdier geven, moeten ze niet gaan piepen als je het af en toe vergeet te voeren!’ Dit is de eerste regel waarmee het boek begint, veertien volgen nog. Deze regels worden weergegeven in handschrift, wat de dagboekstijl versterkt. De regels vervangen op een originele manier de klassieke hoofdstukverdeling en geven de lezers tips om bepaalde ‘problemen’ op te lossen.
Dit boek voor meisjes vanaf zeven jaar vertelt over heel herkenbare situaties, zoals ruzie met je broer, dingen die je niet mag van je ouders, hechte vriendschappen en jaloezie. Floors creatieve benaderingen en eigenzinnige oplossingen voor de situaties daarentegen werken vaak verrassend. Je kijkt, voelt en hoort mee vanuit haar standpunt; het hele verhaal is geschreven in het ik-perspectief.
De illustraties van Georgien Overwater beelden af wat er verteld wordt en vatten goed de humoristische toon. Zo fantaseren Magreet en Floor over een plannetje dat ze uitvoeren met hun ouders en dat ze willen volhouden ‘tot we het huis uit gaan!’ Hiernaast staan twee dametjes die iemand uitzwaaien.
De personages hanteren een geloofwaardige spreektaal (‘“Dees!” roep ik en ik gris een lange roze jurk uit mijn moeders kast.’)
Dit is het achtste boek over Floor, die over haar leven vertelt aan de hand van regels. Het verhaal leent zich er vooral toe om zelf te lezen en om zo helemaal opgeslorpt te worden door de gekke plannen en ideeën van een even gek meisje. [Heleen Gielen]
Ria Scholten-Boswerger
Achtste boek met humoristische, alledaagse, herkenbare belevenissen op school en thuis, verteld door het vrolijke meisje Floor (ik-figuur). Veertien hoofdstukken beginnen steeds met een afbeelding van een velletje papier met daarop in kinderhandschrift een regel (wijsheid). Dan volgt een afgerond verhaaltje, waarin duidelijk wordt hoe Floor aan deze regel gekomen is. De regels werken leesbevorderend, omdat ze nieuwsgierig maken naar de herkomst. Bijvoorbeeld 'Als je ouders je een saai huisdier geven, moeten ze niet piepen als je het af en toe vergeet te voeren!' of 'Als je moeder tovercrème gebruikt, moet ze er wel precies bij vertellen hoe je hem moet smeren!'. De mooi verzorgde uitgave heeft een overzichtelijke bladspiegel door ruime marges, ruime interlinie en wisselende regellengtes. Het taalgebruik met veel spreektaal is gemakkelijk, waardoor het ook geschikt is voor kinderen die moeite hebben met lezen. Bijpassende humoristische, kriebelige zwart-witte pentekeningen sieren de tekst op. De titel van het boek slaat op één verhaaltje. Ook dit deel zal kinderen (vooral meisjes) vanaf ca. 8 jaar weer veel leesplezier bieden.
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
Tien jaar geleden verscheen het eerste boek met regels van Floor. Ondertussen speelt Floor de hoofdrol in haar achtste boek. Het nieuwe is er ondertussen af en het begint een beetje saai te worden. Floor legt een aantal regels vast, die haar eigenzinnige ideeën over de mensen en dingen om haar heen weergeven. De regels zijn gebaseerd op ervaringen die ze zelf opdoet. Voor wie die regels bedoeld zijn, is niet echt duidelijk.
In dit boek staan veertien genummerde en handgeschreven regels. Daaraan is telkens een anekdote gekoppeld, verteld door Floor in de ik-persoon, over hoe ze tot die uitspraak gekomen is. Haar regels verwijzen vaak naar onbegrip van haar omgeving over haar doen en laten of vice versa. Floor krijgt een vis terwijl ze eigenlijk een hamster wil, haar moeder geeft spullen van haar aan een goed doel, haar broer gaat bij een enge bende, Floor ruilt haar moeder met een vriendin en ga zo maar door. De verhalen zijn best geestig en herkenbaar, maar soms ontaarden ze in enigzins wraakzuchtige reacties van Floor op het gebeuren. Een verhaallijn ontbreekt, de regels en anekdotes staan geheel los van elkaar. Wel komen regelmatig dezelfde personages terug.
De eenvoudige, nonchalante pentekeningen die tussen de tekst zijn opgenomen, illustreren de verhalen op een grappige, speelse manier.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.