Ma vie en rose : een jaar in Frankrijk
Annemie Struyf
Annemie Struyf (Auteur), Lieve Blancquaert (Fotograaf)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2012 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GODSDIENST : 245.4 STRU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2012 |
VOLW. : NON FICTIE : 245.4 STRU |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Lannoo, 2012 |
VOLWASSENEN : NON FICTIE : 245.4 STRU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2012 |
VOLW. : NON FICTIE : 245.4 STRU |
15/05/2013
In 2009 bracht reportagemaakster Annemie Struyf een week door in het Trapistinnenklooster in Brecht. Het was een uitgelezen kans om een slotklooster van binnenuit mee te maken en de contemplatieve bewoonsters aan het woord te laten. Struyf, en ook fotografe Lieve Blancquaert, die Struyf vergezelde, hadden zich verwacht aan saaie, bekrompen en wereldvreemde wezens, maar het tegendeel bleek het geval. Met de overvloed aan materiaal werden twee tv-uitzendingen gemaakt die meer dan één miljoen kijkers konden boeien. In 2012 maakte ze dan, na een nieuw verblijf van een week in het klooster, de boekversie van In godsnaam. Ze vulde haar dagboeknotities van 2009 en 2012 aan met interviews met de zusters, foto’s en informatie over bijvoorbeeld de regel van Benedictus, die hun levenswijze bepaalt.
Struyf heeft het in haar voorwoord over zichzelf als een gedesinteresseerde katholiek, die heeft leren leven met de ontkerkelijking van de maatschappij en zich resoluut ‘los van de kerk en een concreet geloof’ situeert, al blijven zingeving en de grote levensvragen haar wel boeien. Om die reden was ze ook zo gefascineerd door de geloften van armoede, celibaat en gehoorzaamheid, en het zich vrijwillig opsluiten achter tralies. Struyf is gekend voor haar openhartige en spontane stijl, waarmee ze in dit geval zelfs contemplatieve, oudere nonnen aan het praten krijgt. Verschillende zusters komen achtereenvolgens aan het woord, met zeer uiteenlopende karakters en temperamenten en toch verbonden door een gezamenlijk ‘zich geroepen weten’ door God. Die unieke gebeurtenis noemen ze stuk voor stuk een waar keerpunt in hun leven. Sommige zusters geven blijk van heel wat levenswijsheid, en dat laat Struyf niet onberoerd. Uiteraard schuilt er ook een vorm van voyeurisme in het kijken achter de muren van een slotklooster.
Struyf stelt bij zichzelf vast dat het leven in het slotklooster haar doet terugdenken aan ‘de tijd van toen’, dat het nostalgie oproept. Maar nostalgie naar wat precies, blijft ze zich kritisch afvragen. Het klooster is natuurlijk een oase van rust en stilte, en dat is bijzonder in onze hectische tijd. De trapistinnen zijn voor haar de incarnatie van onze eigen, bijna vergeten, westerse spiritualiteit in een wereld waarin exotische oosterse godsdiensten en islam meer onder de aandacht van de media komen. Ook de radicaliteit van hun geloften van armoede, gehoorzaamheid en celibaat in een wereld die houdt van afwisseling en kicks, vindt ze confronterend. Sober en onopvallend leven, niet alle lusten meteen botvieren, persoonlijk keuzes die wijken voor een ‘gedecentreerd leven’: ondanks dat alles zag Struyf tevredenheid en geluk bij deze zusters, en dat raakt haar.
[Jan Scheers]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.