Ilias : wrok in Troje
Homerus
Patrick Lateur (Samensteller)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds, 2012 |
VOLW. : NON FICTIE : ITALIE 990 |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds, 2012 |
VOLW. : NON FICTIE : ITALIE 990 |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds, 2012 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ITALIE 990 |
15/04/2013
Italië-kenner en classicus Patrick Lateur bracht in de bloemlezing Italië in 100 brieven een intrigerende verzameling brieven samen, waarvan vele nog niet eerder in vertaling verschenen. Per brief verzorgde hij een korte inleiding over de context en annotaties. Deze brievencollectie overspant vele eeuwen, vanaf de oudheid tot heden, en speelt zich af in de laars van Italië. Het briefgenre is erg divers. Zo komen er reisbrieven, ambtelijke pennenvruchten, liefdesbrieven, briefgedichten en filosofische brieven aan bod. De oudste brief is geschreven door de Griekse filosoof Plato aan de verwanten van de vermoorde Dio van Syracuse. Soms gaat het om bekende auteurs of brieven, zoals de beroemde brief van Plinius de Jongere aan Tacitus over de uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus. Hij had reeds een mogelijke publicatie van deze brief voor ogen. De meeste schrijvers in deze collectie hadden dit echter niet, waardoor we een interessante inkijk krijgen in hun gedachtegang. Interessant zijn in dat opzicht de kunstenaarsbrieven van Michelangelo, Monteverdi en Leonardo da Vinci, die een ‘sollicitatiebrief’ aan de hertog van Milaan schreef. Ook Louis Couperus leek tijdens zijn reis in Firenze in 1912 vooral bezig met zakelijke aangelegenheden omtrent de publicatie van zijn werk.
Sommige brieven komen nu humoristischer over dan ze wellicht bedoeld waren, zoals de brief van paus Leo IX uit 1051, waarin hij pleit voor kuisheid bij priesters. Toch vraagt hij om de goddelijke barmhartigheid voor wie ‘hun zaad storten met eigen handen of met en bij elkaar of ook wie het tussen andermans dijen uitstorten, zolang het geen vastgeroest gebruik is en evenmin met verscheidene partners.’ Een van de mooiste brieven is de bizarre, maar ontroerende, liefdesbrief van Italo Svevo van juni 1900, waarin de auteur droomt van zijn dode opgebaarde vrouw, die hij ’s ochtends schrijft, overgelukkig omdat ze nog in leven is. Hij doet prachtige uitspraken over hun huwelijk en zijn jaloezie: ‘Je echtgenoot is dus je vijand’. Svevo stond trouwens model voor het Bloom-personage in Ulysses van James Joyce, die vanuit Triëste eveneens een verontwaardigd kort briefje schreef naar zijn geliefde Nora, omdat ze hem niet uitvoerig schrijft: ‘Niet één woord over de plekken in Dublin waar ik je ontmoet heb en die voor ons beiden zoveel herinneringen bevatten!’
In deze brieven is het ook genieten van de speling van het lot. E.M. Forster vermeldt in zijn brief (1901) zijn slaapkamervenster in Perugia, voor hij zijn prachtige A Room with a View schreef, dat zich in Firenze afspeelt. Ook Schopenhauer hield van deze stad, maar hij had meer moeite met het land: ‘Met Italië leeft men als met een geliefde, vandaag in grote ruzie, morgen in aanbidding.’ Vlaamse schrijvers hielden duidelijk ook van Italië, zoals Hugo Claus, die De Oostakkerse gedichten in Rome schreef. In zijn brief beschrijft hij prachtig zijn appartementsgenoten. Gerard Walschap verzucht dan weer vanuit Palermo hoe graag hij hier met zijn gezin zou willen wonen. Hij ziet zijn vrouw al in de hangmat liggen en beschrijft tot in detail de luchtige kledij van de Italianen.
Het boek heeft een stijlvolle lay-out. De brieven zijn chronologisch geordend en de hoofding met gegevens over auteur en geadresseerde en de tekstkaders zijn telkens wat aangepast aan de sfeer van deze periode (lettertype, versierde initiaal, kleine tekening). Voor de schutbladen werden mooie collages gebruikt. Dit boek is een echte aanrader. Je verlangt als lezer alleen maar naar meer brieven van eenzelfde schrijver om je nog een beter beeld te kunnen vormen. Het maakt de lezer van het digitale tijdperk wat nostalgisch naar het prachtige, intieme gebruik van brieven krijgen en schrijven. [Hilde Lauwers]
Bernard Huyvaert
Bloemlezing van een honderdtal brieven die vanuit of naar Italië geschreven zijn. Het eerste document is een brief die Plato schreef vanuit Athene naar Syracuse, waarin hij een aantal politieke ideeën uiteenzet. De laatste is van Geerten Meijsing, die op Sicilië verblijft. De anthologie omvat dus een ruime periode: van de Grieks-Romeinse oudheid tot deze tijd. Vanaf de zestiende eeuw gaan kunstenaars naar Italië om zich te vervolmaken. In de zeventiende eeuw komen hier de kunstliefhebbers bij die de Grand Tour ondernemen langs de Italiaanse kunststeden. Sommige brieven hebben een privékarakter; andere waren reeds bij het schrijven voor publicatie bedoeld, zoals de didactische brieven die Seneca schreef aan zijn vriend Lucilius. Zij bevatten filosofische ideeën uit de Stoa en zijn ook en vooral voor latere generaties bestemd. Er zijn liefdesbrieven (Sand, Musset, d’Annunzio), maar er zijn ook religieuze brieven (Paulus). Alle slag van mensen komen aan bod: pausen, filosofen, kunstenaars, handelaars. Een boek vol variatie, waaraan een Italiëminnaar zijn hart kan ophalen. Alle brieven zijn voorzien van kort inleidingen. Verzorgde uitgave met enkele illustraties, een register op plaatsnaam en een bronnenoverzicht.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.