Pastorale
Stephan Enter
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Oorschot, 2012 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : ENTE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Oorschot, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 2307 |
31/12/2007
Met het spel als leidmotief voert Stephan Enter zijn lezers in deze roman in verhalen mee in de wereld van de herinnering van zijn hoofdfiguur Norbert Vijgh. Norbert is 19 wanneer in het slotverhaal zijn grootmoeder komt te sterven. In zijn terugblik tekent de vertellende ik-figuur het portret van zijn oma: hoe hij haar mocht vergezellen op hun gezamenlijke reizen naar Zwitserland en hoe hij altijd het gevoel heeft gehad dat zij hem, ook toen hij nog kind was, voor vol heeft aangezien. Merkwaardig in het portret is de manier waarop de grootmoeder hem via het scrabbelen binnenleidt in haar eigen, heel persoonlijk gekleurde taalwereld, "dit weerbarstige, onmodieuze jargon van haar [...]: het vormde de sleutel tot haar wereld."
Wat aan dit slothoofdstuk voorafgaat, biedt een inzicht in Norberts ontwikkeling van zijn vijfde tot zijn 19. Enter slaagt erin, via subtiel aangereikte details en een scherpe sfeerschepping die vaak aan de natuur refereert, de werdegang van de jonge Vijgh te evoceren. Binnen het geheel van apart uitgetekende momenten, die door de lezer zelf aan elkaar gerelateerd dienen te worden, zal ongetwijfeld de 'Stoelendans' weten aan te spreken, alleen al omwille van de bijna directe herkenbaarheid die eruit spreekt. We leren Vijgh kennen als een puberende kerel, die waar het kan in de contramine gaat, maar nu, juist vanuit de herinnering, alles toch weer in perspectief weet te plaatsen: "De school was een groot en overdadig ingericht sociaal laboratorium waar naar hartelust werd geëxperimenteerd ? het was het ideale terrein om veranderingen die de laatste jaren in ons hadden plaatsgevonden, te onderzoeken."
Met de opgroeiende Norbert mijmert de lezer verder over de heldendaden van ridders, over het spel waarbij stokjes in de stroom worden geworpen en een soort race met elkaar aangaan: romantiek en nostalgie in het onooglijk dorpje Brevendal, die door Enter wel steeds naar een verrassende en soms ontluisterende ontknoping worden geleid. Wanneer de ik-figuur zovele jaren later op de zolderkamer van de ouderlijke woning zijn 'Karl May'-boekjes, de schoenendozen met het Märklintreintje en de losse stukken rails terugvindt, lezen we: "Ze hadden [...] op me gewacht om te bewijzen dat behalve de tijd niets voorbijgaat." [Jooris Van Hulle]
Redactie
De auteur tekent op een subtiele manier in elf episoden de ontwikkelingsgang van een jongen naar volwassenheid. Op zijn negende verliest Norbert de vriendschap van een Afrikaan, en op zijn negentiende begraaft hij zijn grootmoeder met wie hij een bijzondere band had. Tussen beide gebeurtenissen liggen emoties, herinneringen en teleurstellingen. Er is bij de hoofdpersoon vooral sprake van een duidingsproces van tegenstrijdige gevoelens. Voor zijn identiteit en verlangen naar zekerheid kon Norbert op zijn negende nog geen woorden vinden, maar tijdens de uitvaart van zijn grootmoeder blijkt dat hij zichzelf geworden is. Elke episode legt een ander accent. Naarmate de roman vordert wordt de afstand tussen verteller en hoofdpersoon kleiner. Bijzonder is de ingehouden stijl van de roman. Op het eerste gezicht afstandelijk, maar ieder detail is feilloos toegesneden op de ontwikkeling van de jongen. De ingehouden toon verleent aan de roman een sfeer die vanaf de eerste bladzijde boeit. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.