In het zwart van de spiegel : roman
Peter Delpeut
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Augustus, 2012 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : SPANNEND : DELP |
28/02/2013
Peter Delpeut schrijft elke keer weer een totaal ander boek. Hij schreef eerder al een boek over de eerste dertig jaar van de film, een novelle, een roman, reisverhalen gebaseerd op zijn fietstochten door woestijnen en essays over beeldende kunst. Nu heeft Delpeut een policier aan de lijst toegevoegd.
In de kop van de Noord-Hollandse bollenstreek wordt in een serre een babylijkje gevonden. Er wordt een meisje gearresteerd dat sporen draagt van een zwangerschap. Bij ondervragingen blijft ze echter hardnekkig zwijgen. Op een ijskoude eerste kerstdag contacteert Esther, die het onderzoek voert, rechercheur Martin Jansen, die de reputatie heeft om de meest onwillige arrestant aan het praten te krijgen. Hoewel hij vakantie heeft, wordt hij stilaan betrokken bij de speurtocht. Het gearresteerde meisje lijkt bovendien als twee druppels water op Kirstin, de ex-vriendin en grote liefde van Jansen. Ook draagt de rechercheur een mysterieus verleden met zich mee: op reis met Kirstin naar Sicilië is iets dramatisch gebeurd. Ondertussen ligt ook nog eens zijn demente moeder op sterven.
Kruisverhoor is een policier die wil uitstijgen boven de meer banale romans in dat genre. Daarom gebruikt de auteur een woordenschat die wat rijker is. Het probleem is alleen dat hij af en toe overdrijft. Het was lang geleden dat ik nog eens het woord ‘gotspe’ had gelezen. Om dat ietsje meer te bereiken, stopt de auteur ook nog eens enkele psychologische elementen in de roman: de rouwende rechercheur die een onverwerkt verleden heeft, de aan alcohol verslaafde Esther, de dominante moeder en een ongezond sportende ex-vriendin. Ook hier weer hetzelfde probleem: Delpeut overdrijft. Iedereen in de roman lijkt wel te kampen met psychische problemen. Verder moet een politieroman uiteraard ook spannend zijn. Daar heb ik jammer genoeg weinig van gemerkt. Ook onderschat de auteur de intelligentie van zijn lezers: iets wat al lang duidelijk is, moet nog eens heel nadrukkelijk en expliciet worden opgeschreven. Het enige waar Delpeut wel af en toe goed in is, is sfeerschepping: de besneeuwde desolaatheid van de streek rond Den Helder wordt treffend weergegeven. Maar een goede roman bouw je niet op sfeerschepping alleen. [Kris Velter]
Drs. P. van der Haar
Rond Kerstmis, tijdens een van de strengste winters ooit, wordt in de polder tussen Den Helder en Julianadorp in een kas een babylijkje gevonden. De eenzame rechercheur Martin Jansen, wiens demente moeder op sterven ligt, begint als een soort Jesse Stone uit de gelijknamige televisieserie/films het onderzoek. Want achter zijn stoere façade worstelt hij op een wat melancholiek-mannelijke manier met een dominante moeder, een ontspoorde vakantie op Sicilië met zijn ex en andere relationele perikelen. Het ijskoude, witte landschap van de kop van Noord-Holland is het sfeervolle decor waartegen de plot zich op een complexe wijze mag ontvouwen en de eenzelvige rechercheur Jansen zich naar een oplossing van alle problemen moet zien te worstelen. Beeldend geschreven verhaal, spannende polderthriller en psychologische roman ineen. Cineast en schrijver Delpeut (1956) debuteerde in 2007 met het bekroonde ‘Het tweede seizoen’. Zijn film ‘Felice...Felice...’ verscheen ook als novelle (1998). Als film zou 'Kruisverhoor' wellicht nóg beter tot zijn recht komen. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.