Onveilig
Phyllis Christine Cast
Phyllis Christine Cast (Auteur), Kristin Cast (Auteur), Henny Van Gulik (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Boekerij, cop. 2012 |
YOUNG ADULT : CAST |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Boekerij, cop. 2012 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 8471 |
28/02/2013
‘Het huis van de nacht’ is een van de vele wereldwijd succesvolle vampierreeksen. Boeken over meisjes met bijzondere krachten verschijnen er in overvloed. Steeds wordt met hetzelfde recept gelijkaardige koekjes gebakken. De ene schrijfster, want het zijn meestal vrouwen die dergelijke verhalen neerpennen, maakt het wat zoeter dan de andere. Sommigen lassen graag gruwelijke scènes in, anderen kiezen er dan weer voor om het relationele en seksuele aspect uit te diepen. Deze romans koesteren niet de ambitie om op basis van een literaire toetssteen te worden beoordeeld. De schrijvers willen met hun boeken geen inzicht geven in de wereld of de psychologie van de personages, noch wensen zij subtiele levenslessen mee te geven of de grenzen van de schrijfkunst af te tasten. Het gaat enkel om het brengen van spannende verhalen waarbij de lezer kan wegdromen, weg van het reële leven.
Het procedé ligt vast: een jong meisje, van wie de schoonheid nog ontdekt moet worden, ervaart plotsklaps dat ze bijzondere krachten bezit. Maar bij deze krachten hoort een opdracht. Deze verantwoordelijkheid ligt haar zwaar op de maag en daardoor neemt ze soms foute beslissingen of onnodige risico’s. Na enkele obstakels groeit ze echter in haar rol. En dan gaat ze voluit het gevecht met het kwade aan. Dit gevecht wordt zo lang mogelijk gerekt zodat het over honderden, zelfs duizenden, pagina’s kan worden gespreid. Het geeft de schrijfster ook de kans om nevenpersonages in beeld te brengen, vaak eerst vrienden, maar later blijken ze vijanden te zijn of omgekeerd. Natuurlijk is er een harde kern van enkele medestanders, vaak eveneens behept met magische krachten. Op deze manier kunnen ze de heldin helpen het kwaad te verslaan. Of dit ooit zal lukken is onduidelijk, want anders dan bij de peetvader van de hedendaagse magische verhalen, Harry Potter, is er vooraf geen duidelijk eindpunt bepaald. De voorspelbaarheid van deze reeksen werkt irriterend. Het recept is zo sterk ingebakken dat enkel de fantasie-elementen nog onderlinge verschilpunten geven.
’Het huis van de nacht’ speelt met de vier elementen. Sommige vampierdochters en -zonen zijn behept met krachten waarbij ze water, vuur, lucht of aarde kunnen oproepen. Vanzelfsprekend heeft de heldin Zoey de gave om over alle vier de elementen te heersen. De schrijfsters van de reeks, moeder en dochter Cast, hanteren deze macht te pas en te onpas als oplossing voor de obstakels waar de protagonisten mee kampen. Deze laatsten dienen de bovennatuurlijke kracht die ze bezitten nog te leren beheersen. Zo roept Stevie Rae, beste vriendin van Zoey, het kwade op in plaats van het goede, wat een aantal vreselijke gevolgen in gang zet. Op de koop toe wordt ze verliefd op de bastaardzoon van de verpersoonlijking van het kwade, Kalona. Deze onsterfelijke man was ooit de rechterhand van Nux, de godin van het goede, maar bezitsdrang en jaloersheid kregen de overhand en hij viel van zijn goddelijke status. Samen met een hogepriesteres, die door Zoey als haar mentor werd beschouwd, smeedt hij een pact met het Duistere. Ze hebben maar één doel voor ogen en dat is heersen over de aarde en ten volle de bovenaardse kracht van vampiers inzetten om dit te bewerkstelligen. Zoey dient deze plannen te dwarsbomen en ze kan daarbij rekenen op de steun van de godin Nux.
Maar een godin van het goede kan niet onder enkele lastige premissen uit. Zo is de vrije wil een gegeven waar niet aan getoornd kan worden. Het goede is maar mogelijk als je er ook daadwerkelijk voor kan kiezen. Het centraal stellen van de individuele keuzemogelijkheid is de rode draad door ‘Het huis van de nacht’. Dit past volledig binnen de vloed aan dystopische jeugdromans die de markt overspoelen. Niet enkel Zoey, maar alle jonge personages in de reeks staan steeds opnieuw voor de vraag of ze zich al dan niet moeten conformeren aan de gangbare machtsstructuren binnen de vampiermaatschappij. En de enige mogelijkheid om te ontsnappen aan het gruwelijke spel dat de duistere machten spelen, is net om standvastig een eigen weg te gaan. Dit geldt ook voor de mannelijke hoofdrolspelers. Ze worden niet enkel beschreven als machtige krijgers, maar gaan evenzeer gebukt onder de onmogelijkheid om hun individualiteit te uiten in de sterk matriarchale wereld. Stark bijvoorbeeld, een van Zoeys liefdes, wordt pas geheeld als hij voor zichzelf kan uitmaken welke rol hij wil spelen. Bewust kiest hij voor het pijnlijke pad van Hoeder, ook al betekent dit dat hij bijna wordt afgeslacht.
Het schrijversduo Cast verwijst vaak naar oude culturen als de Kelten of de Grieken. Daar is nog een authenticiteit te vinden waar Zoeys wereld ver van is afgedreven. Symbolisch veelbetekenend gebeurt de heling van Zoey en Stark dan ook op een afgelegen eiland waar een eigenzinnige vampierkoningin haar eigen wereld in stand houdt, weg van de corruptie en het verderf van het maatschappelijke machtscentrum.
De taal van de Casts is weinig uitzonderlijk, met een vrij eenvoudige woordkeuze. Dit zorgt wel voor een vlotte leeservaring en op deze manier mikken de schrijfsters ook nadrukkelijk op een breed en jong lezerspubliek. Door de veelheid aan personages ontspoort het relaas soms wat. De nevenpersonages krijgen een zeer ongelijke stem in het verhaal. Om alle verhaallijnen te kunnen beheersen, moeten de schrijfsters hun heil zoeken in het per hoofdstuk aan het woord laten van een andere romanfiguur. Het zal dan ook benieuwen op welke manier moeder en dochter Cast de touwtjes van hun meerdelig verhaal stevig in handen zullen kunnen houden. Een definitief slot voor de reeks vooropstellen zou hierbij al kunnen helpen. Maar de stroom aan woorden die ‘Het huis van de nacht’ produceert lijkt in de nabije toekomst niet tot stilstand te komen. [Cindy Vanhove]
Redactie
Zoey Redbird (ik-figuur) is de jongste Hoge Priesteres die er ooit geweest is. Haar ziel is versplinterd en ze bevindt zich in een soort hiernamaals. Neferet stuurt Kalona achter haar aan om te voorkomen dat Zoey terugkomt. Dat geeft haar vrienden hoop. Zoey is dus niet echt dood! Maar hoe kunnen ze haar helpen? Zevende deel in de serie 'Het huis van de nacht'*. Het perspectief wisselt tussen Zoey en een groot aantal andere personages, onder wie Kalona, Stevie Rae en Aphrodite. Ondanks dat de hoofdstukken over deze personages in de derde persoon zijn geschreven, is het taalgebruik aangepast aan de spreekstijl van het personage. Aphrodite vloekt bijvoorbeeld vrij veel en Stevie Rae heeft een aantal vaste uitdrukkingen die vaak terugkomen. De dialogen zijn vlot en erg humoristisch, waardoor je, hoe spannend en beklemmend het verhaal soms ook is, toch af en toe in de lach schiet. Het verhaal is erg breed uitgesponnen en had eigenlijk na dit zevende deel wel afgerond mogen zijn, maar het zal nog enkele delen doorgaan. Vanaf ca. 15 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.