In een schemertijd
Gert Jochems
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Kannibaal, 2012 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 761.2 JOCHEMS |
31/03/2013
Blote prentjes — wie kijkt er niet graag naar? Out in the open, stiekem in een donker hoekje van de krantenwinkel of veilig achter ons pc-scherm, maar al te graag laten we ons verleiden door iets wat ons sinds mensenheugenis fascineert. Het naakte lichaam blijft ons prikkelen, en nog veel meer hoe mensen dat lichaam voor hun genot gebruiken en misbruiken. De meeste blote prentjes die we rondom ons zien, blijven redelijk veilig: ze tonen een geësthetiseerde vorm van seksualiteit, een glanzend ideaalbeeld dat erop gericht is onze begeerte te teasen. Maar ook naaktbeelden die niet, of niet in de eerste plaats door de porno-industrie zijn gemaakt, ontstijgen vaak de onschuld van het estheticisme niet. In Ontbloot 18+ heeft de Gentse fotografe Hilde Braet eigen werk in dialoog laten treden met op verschillende rommelmarkten bijeengezochte anonieme erotische en pornografische foto’s. Die historische beelden zijn vaak ontroerend, soms vrij expliciet voor hun tijd, maar doen bovenal braaf aan. Braets eigen foto’s zijn doorgaans pornografisch-expliciet — ze was immers jarenlang fotografe voor erotische magazines als Flirt en De erotiekgids. Haar studiowerk kenmerkt zich door een sterke drang tot esthetiseren, zelfs al gaat het geregeld om naaktportretten van ‘gewone’ amateurmodellen. Het maken van een mooie foto gaat voor op het onderzoeken van de seksualiteit. Zo blijft Ontbloot 18+ toch vooral een niemendalletje dat de lezer en kijker, ondanks de aard van de foto’s, koud laat. De gebakken lucht omtrent de aard van de fotografie en de erotiek die door enkele eerbiedwaardige heren professoren in inleiding en nawoord wordt verkocht heeft kennelijk tot doel de artistieke waarde van Braets project te pimpen, maar werkt ontzettend contraproductief.
Nee, om de kracht van seksualiteit werkelijk in beeld te brengen, moet je het anders aanpakken, toont Gert Jochems in zijn nieuwe boek S. Wie RUS kent, zijn vorige fotografische project, waarin hij het Siberische leven in al zijn rauwheid aan onze ogen blootstelde, weet dat deze fotograaf niet en nooit verbloemt. Dat deed hij dus ook niet voor S. Oorspronkelijk van plan om een reeks te maken rond de nacht, bleef zijn blik al snel haperen aan een deelaspect van dat nachtelijke leven: seksualiteit, in alle vormen, maten en aspecten. En hoe die door mensen beleefd wordt. Via gespecialiseerde sites legde Jochems contact met verschillende mensen, meestal Vlamingen, met de vraag of hij hen mocht fotograferen terwijl ze hun seksualiteit beleefden. S heeft geen mededogen met de gevoelige kijker: een heel scala aan seksuele perversiteiten (of zullen we zeggen: bijzondere manieren van seksualiteitsbeleving?) toont zich bruut en rauw voor onze ogen. Zoals die travestiet, die, verschrikt in de camera kijkend, als een angstig vogeltje in de kooi van zijn bordeauxkleurige boudoirtje zit. Of de stuitende alledaagsheid van een vrouw vastgeketend aan een beige garagepoort, plastic wasknijpers aan de tepels, centraal gepositioneerd tussen een lege bak Jupiler en een volle pmd-zak, door Jochems subtiel binnen het kader gehouden. In een soortgelijke ruimte: een man met een masker van zwart leder, gehurkt naast zijn hond en mee-etend van zijn brokken. Jochems fotografeert niet alleen de seksuele daad of het seksuele feit op zich, hij schenkt ook uitvoerig aandacht aan de setting, die we in zijn troosteloze banaliteit meestal als door en door Vlaams herkennen. Het licht in zijn foto’s is zelden genadig; nu eens vertroebelt het dat wat we zien tot een unheimlich schimmenspel, dan weer toont zich het flitslicht hel weerspiegeld in het plastic van cd-doosjes, alsof je als kijker nog meer met de neus op de feiten gedrukt moet worden. En misschien moet dat ook wel. Want wat Jochems in S blootlegt, is van een wrede menselijkheid. Hij toont mensen op hun kwetsbaarst. Op hun eenzaamst. Op het moment van hun hoogste extase. Op dàt moment waarop ze meest van al zichzelf zijn. Of dat nu verkleed is als vrouw, gehuld in latex, vastgesnoerd op een biljarttafel, verbonden met een vacuümpomp, opgetuigd als een paard, of dat nu alleen is, in gezelschap of gemeenschap. Kijken we graag naar deze verontrustende foto’s? Dat is een andere vraag. Maar in het kolkende fotoboek S toont Gert Jochems de seksualiteit op de plekken waar ze eigenlijk thuishoort: in de duistere, broeierige koterijen van de menselijke geest.
[Bart Van der Straeten]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.