Survivalgids voor het consumptieparadijs : over geld, groei en geluk in tijden van crisis
Pepijn Vloemans
Pepijn Vloemans (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Querido, cop. 2012 |
VERDIEPING 3 : SIBERIË : REISVERHALEN : VLOE |
28/02/2013
Onder de sterk relativerende, tot op zekere hoogte zelfs ironische titel ‘Wat hebben we weer genoten’ doet Pepijn Vloemans verslag van zijn reis door de Hoorn van Afrika. Als het boek al als een traditioneel reisverslag gelezen kan worden, dan is het omdat de lezer Vloemans op de voet volgt op zijn tocht door Sudan, Ethiopië, Somalië, Djibouti en Eritrea. Maar er is meer: aan zijn belevenissen – vaak geestig, soms op het randje van het opzoeken van het gevaar – verbindt Vloemans voortdurend bedenkingen: over de vrijheid onder meer, dit in vergelijking met zijn geboorteland Nederland waar alles en nog wat geregeld is voor de burger die zo in een vorm van schijnvrijheid leeft, of over het reizen zelf. Vloemans stoffeert zijn relaas met verwijzingen naar illustere voorbeelden als Gustave Flaubert, Thomas Mann, Karel van het Reve, Wilfred Thesiger of Robert Kaplan. Hun ideeën over reizen tillen het verhaal van Vloemans meteen op tot een hoger niveau en nodigen de lezer ertoe uit zelf te gaan nadenken over de confrontatie met andere culturen.Hoe Vloemans ertoe is gekomen deze tocht te ondernemen wordt verklaard in het begin van het boek: een bezoek aan Charleroi, waar hij de ‘Walloonse’ (sic) industrie-in-verval leert kennen, overtuigt hem: ‘Hier had ik deel aan de echte wereld, de wereld van puinhopen, de mislukkingen, het verval. De normen en verwachtingen waren laag en dat was een bevrijding.’ Het is die bevrijding uit de wurggreep van een overgestructureerde samenleving die hem het idee en de kracht schenkt naar Afrika te trekken. Vloemans trekt door de verschillende landen, niet als een toerist, maar als iemand die kijkt, zich inleeft en zich hoe dan ook, waar mogelijk, solidair opstelt met de bewoners. Duidelijk is dat hij zich in de eerste plaats afvraagt hoe de Afrikaanse mensen hem bekijken, eerder dan dat hij zelf de anderen gaat bekijken. Het omgekeerde dus van wat de doorsnee toerist voor ogen heeft. Reizend in het gezelschap van andere bezoekers aan de streek, verder trekkend met een trucker of een local: steeds is hij erop uit het land en zijn bewoners aan te voelen. Het levert een vlot geschreven en boeiend relaas op. [Jooris Van Hulle]
Drs. F.A.M. Welman
Over 'Wat hebben we weer genoten' denk je qua titel dat het om een doorsnee reisverhaal gaat. Maar nee, het is eerder een onderkoeld relaas van wat reizen met een vaag doel, zonder voorbereiding, teweegbrengt. Vloeimans blijkt een meester in het vertellen over eigen gevoelens die hij paart aan reizigers die hem voorgingen. Hij doet dat met een gevoel voor humor die verrast: van ironisch tot cynisch. Zijn boek is een vertelling van de wens om naar Sudan te reizen en heel weinig van het land of de bevolking te weten. Zijn relaas kluistert je; het is typisch zo’n boek dat je in een ruk uitleest. Zeker voor rugzakreizigers die massatoerisme willen mijden, is dit boek een belevenis. Citaat: 'Georganiseerd reizen is georganiseerde verveling' of, in de voetsporen van Thesinger, 'reizen is zelfkastijding'. En 'reizen is een aardige ontsnapping aan de logica van comfort'. 'Wat hebben we weer genoten' is daardoor alleen al een absolute aanrader. Met getekende kaartjes in zwart-wit.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.