Dooie dino's
Martin Oliver
Martin Oliver (Auteur), Terry Deary (Auteur), Daniel Postgate (Illustrator), Martin Brown (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Kluitman, [2012] |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD INFO (TURKOOIS) : GESCHIEDENIS
Oertijd |
30/09/2012
Dooie dino’s en Steengoed die steentijd zijn twee boeken in één, in de populair-wetenschappelijke reeks ‘Waanzinnig om te weten’. Daarin komen de meest uiteenlopende onderworpen aan bod. Zo gaan een hoop boeken over aardrijkskunde, biologie en geschiedenis, maar ook over sport en spel. De auteurs willen kinderen en jongeren warm maken voor zaken waarvoor ze over het algemeen niet altijd even veel interesse kunnen opbrengen. En hier lijken ze zeker en vast in te slagen.
Veel kinderen zijn in de ban van dino’s, maar die steentijd, dat ligt meestal toch iets anders. In het voorwoord beweert de auteur dat geschiedenis nog nooit zo spannend was, en gelijk heeft hij. Zo komt de lezer alles te weten over ‘rare rituelen’, ‘steentijdspoken’, ‘bizar bijgeloof’, ‘eng eten’ – kortom, allemaal zaken die de aandacht trekken. En die aandacht wordt niet enkel vastgehouden door middel van onderhoudend taalgebruik met de nodige kwinkslagen, grappige illustraties en hilarische stripverhaaltjes. De lezer wordt om de haverklap uitgedaagd om zijn hedendaagse hersenen aan het werk te zetten en dit door middel van boeiende quizjes en doe-opdrachten. Zo kan je een ontbijt uit de steentijd bereiden, of een steen in duizend stukjes slaan en weer in elkaar zetten zodat je je even archeoloog waant.
In Dooie dino’s wordt dezelfde werkwijze gehanteerd. Hier spelen niet enkel de dino’s de hoofdrol, maar wordt ook heel veel aandacht besteed aan de archeologen en de paleontologen. En het mag duidelijk zijn dat zij het niet steeds even gemakkelijk hebben en hadden. Ook de fossielen komen aan bod en er worden heel wat praktische, zij het niet altijd even realistische, tips gegeven om zelf fossielen te maken.
Dooie dino’s en Steengoed die steentijd kunnen perfect los van elkaar gelezen worden, en zijn vooral bedoeld om even een vrij moment op te vullen. De auteurs weten de aandacht vast te houden, maar gaan niet steeds even diepgaand te werk. Het blijft allemaal redelijk oppervlakkig en de zaken die besproken worden zijn duidelijk geselecteerd op een hoog entertainmentgehalte. Daar is uiteraard niets mis mee, maar deze boeken dienen eerder als aanvulling op de bestaande kennis en kunnen zeker geen geschiedenisboeken vervangen. Toch zullen kinderen, jongeren en zelfs volwassenen veel plezier beleven aan deze grappige boeken, vol nuttige of compleet overbodige wetenswaardigheden. [Cien Van Ranst]
Redactie
Omkeerboek met de eerder los verschenen uitgaven 'Dooie dino's' (2001) en 'Steengoed die steentijd' (2006) uit de populaire serie 'Waanzinnig om te weten'. In het eerste boek worden op humoristische wijze serieuze, bizarre, grappige en verbazende feiten verteld over onder meer de eerste ontdekking van fossielen van dinosauriërs, de tijdperken in de geologie, de indeling en kenmerken van families dinosauriërs en het leven van dinosauriërs. Op dezelfde wijze gebeurt dit in het tweede boek, maar dan over de steentijd. Zo komen aan bod uitgestorven dieren, tafelmanieren, spannende sporten, bijgeloof, archeologen en hoe ze te werk gaan, tips om te leven als een oermens, rare rituelen en grafheuvels. Naast de duidelijke teksten is er ook veel te zien op de vele erg leuke stripachtige zwart-wittekeningen. Vrij volle bladspiegel. Voor de teksten zijn steeds verschillende lettertypen gedrukt, hetgeen de bladspiegel verlevendigt. Beide uitgaven zijn voorzien van een uitgebreid register. Een aantrekkelijk vormgegeven uitgave met veel behapbare informatie over twee thema's die bij elkaar aansluiten. Vanaf ca. 11 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
Hier heb je twee boeken samen, elk van een andere auteur en geïllustreerd door een andere illustrator. Ik bespreek ze chronologisch, dus eerst 'Dooie Dino's'. In een inleiding probeert de auteur de blijvende belangstelling voor dieren die al zolang uitgestorven zijn te duiden. Hoe werden de sporen van de eerste dino's gevonden? Het begon in 1822 bij een Engels plattelandsdokter met grote interesse in fossielen. Zijn vrouw, die de tekeningen maakte bij het boek dat hij erover schreef, vond bij wegwerkzaamheden vreemde fossielen, volgens dokter Mantell afkomstig van een vreemd dier. Hij werd niet geloofd. Pas twintig jaar later, toen er nog meer dergelijke fossielen gevonden waren, hechtte men geloof aan het verhaal van Mantell. Men geloofde dat er miljoenen jaren voordat de mens verscheen enorme reptielen hadden geleefd. Sindsdien is de belangstelling voor dinsauriërs niet meer gestopt. De vraag naar de reden van hun verdwijning hield/houdt talrijke wetenschappers bezig. Op fiches worden de verschillende dino's en hun leefmilieu gesitueerd. Er was een grote variatie tussen de dino's, niet alleen in uitzicht, ook in eetgewooonten. Misschien is het feit dat men bij dino's alleen kan uitgaan van sporen en beenderen e.d. uitdagend. Het boek besluit met dino-vondsten veraf en dichtbij, bijv. in Bernissart en in de streek rond Maastricht. Zoals gewoonlijk in deze reeks is de tekst pseudo-wetenschappelijk en luchtig van toon. De illustraties met tekstballonnen verlevendigen het geheel.
Als je het boek omkeert, ga je een miljoen jaar geleden terug in de tijd naar de prehistorie maar wel lang nadat de dino's al verdwenen waren. Na een evolutie die miljoenen jaren duurde, ontwikkelde zich uit een mensaap de eerste mens: de homo sapiens met grotere hersens. De resten van de oudste homo sapiens zijn gevonden in Eritrea. Aan de hand van hun werktuigen, hun manier van wonen en eten kan men de evolutie van de prehistorische mens min of meer reconstrueren. Enkele niet al te smakelijke menu's tonen hoe een oermaaltijd er zou kunnen uitzien hebben. Met elk nieuw werktuig of materiaal veranderde de levenswijze van de mensen. Van een jagend en zwervend bestaan gingen ze over tot vestiging in vaste woonkernen, communiceren deden ze soms met grotschilderingen. Later gingen ze hun doden begraven en gaven ze grafgiften mee, die op hun beurt weer veel vertellen over de levenswijze van deze mensen. Omdat in de prehistorie geschreven bronnen ontbreken, trachten archeologen de geschiedenis te reconstrueren aan de hand van opgravingen. Dat vergissingen voor de hand liggen lijkt logisch maar met de moderne technologische middelen als koolstofdatering wordt het gemakkelijker om een vondst te dateren. Maar er blijven ongetwijfeld nog heel wat sporen uit het verleden verborgen.
Beide boeken behoren tot dezelfde reeks en zijn opgevat volgens hetzelfde concept. Het zijn interessante opstapjes om belangstelling te wekken voor een periode die al zo lang achter de rug ligt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.