Herinneringen
Alexis De Tocqueville
Alexis De Tocqueville (Auteur), Ineke Mertens (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Gennep, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 321.2 TOCQ |
15/09/2012
Uitgeverij Van Gennep brengt voor het eerst de prachtige vertaling van het essay Over het pauperisme dat Alexis De Tocqueville in 1835 na een reis door Engeland schreef. Inleider Albert Jan Kruiter — auteur van Mild despotisme: democratie en verzorgingsstaat door de ogen van Alexis de Tocqueville — stelt onomwonden dat wij de nadagen van de verzorgingsstaat beleven. We zijn aan een radicale transformatie toe. Alexis de Tocqueville zette de kwestie al op scherp in 1835. Hij juicht de ontluikende verzorgingsstaat toe, maar heeft er ook fundamentele kritiek op. In een eerste 'Memorie' analyseert hij de transformatie in Engeland van (vrije) naastenliefde naar (dwingende) armenwetten. De bureaucratische overheid komt tussen de rijken en de armen in de samenleving te staan; in een tweede 'Memorie' gaat hij op zoek naar oplossingen. Zo zouden arbeiders mede-eigenaar moeten kunnen worden van de fabrieken waarin ze werken of associaties moeten oprichten om zelf goederen te produceren. Hij pleit ook voor een eerlijk spaarsysteem voor armen tegen een billijke rente. De Tocqueville vat de lezer meteen bij de lurven: 'Wanneer men de verschillende landen van Europa doorkruist, wordt men getroffen door een zeer ongewoon en op het oog onverklaarbaar verschijnsel. De landen waar de toestand het erbarmelijkst lijkt, blijken in werkelijkheid de minste armen te tellen, en bij de naties die we om hun welvaart bewonderen, blijkt een deel van de bevolking genoodzaakt een beroep te doen op de giften van het andere deel om in leven te blijven'. In een indrukwekkend en zeer logisch betoog toont De Tocqueville aan dat een systematische en bureaucratisch georganiseerde armenzorg vaak ten koste gaat van mensen die zorg het hardste nodig hebben. Ook het welvarende Vlaanderen worstelt met die paradox. Volgens de Vlaamse armoederisicobarometer werd in 1997 4 procent van de kinderen geboren in een kansarm gezin. Dat aantal is in 2009 verdubbeld tot 8,3 procent. Bijna de helft van die kinderen woont in Antwerpen of Gent, steden waar bovendien nog een sterke bevolkingsgroei wordt verwacht. De Vlaamse armoederisicobarometer toont ook aan dat nog steeds een op de acht Vlamingen kansarm is…
Kortom: net als Over de democratie in Amerika vertoont Over het pauperisme tal van parallellen met de huidige politieke en maatschappelijke situatie en is het dus nog bijzonder actueel. [Gunter Bousset]
Drs. Maurits Groen
Een curieuze uitgave, deze originele vertaling van een relatief onbekend werk van de Franse politiek filosoof Alexis de Tocqueville (1805-1859), over het pauperisme en de mogelijke oplossingen daarvoor in het negentiende-eeuwse (West-)Europa. Zijn redenering is dat armen in de meest ontwikkelde landen er relatief slechter aan toe zijn dan in minder ontwikkelde, en dat dit een logische uitkomst is van de economische ontwikkeling. De reden van/motivatie voor deze keurige en leesbare vertaling wordt in deze herdruk toegelicht in een nieuw toegevoegd voorwoord; het nawoord bevat feitelijke informatie over de auteur en de context van de oorspronkelijke Franse uitgave.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.