Er is dringend nood aan een duurzaam migratiebeleid
Jozef De Witte
Jozef De Witte (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
LannooCampus, 2012 |
Thema: diversiteit 3.3.DIV |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
LannooCampus, 2012 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 313 WITT |
30/04/2013
Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding heeft een bewogen voorgeschiedenis. In 1988 behaalt het Vlaams Blok een overwinning bij de gemeenteraadsverkiezingen met een uitgesproken antimigrantenprogramma. In reactie hierop wordt Paula Dhondt aangesteld als Koninklijk Commissaris voor het Migrantenbeleid. Ze schrijft een aantal rapporten waarin ze verschillende duidelijke werkpunten opgeeft voor de federale overheid, de gemeenschappen en gewesten, maar evenzeer voor de migrantengemeenschappen zelf. Haar gedrevenheid en parler vrai leveren haar grote steun op bij vriend en vijand. In 1993 trekt Dhondt zich terug. Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding wordt opgericht en de voormalige kabinetchef van Dhondt, Johan Leman, komt aan het hoofd van de nieuwe dienst. Aanvankelijk kan het Centrum nog teren op het prestige van de eerste dagen. Er worden interministeriële conferenties georganiseerd waarbij alle overheden rond de tafel gaan zitten om complexe maatschappelijke problemen op te lossen. Maar geleidelijk aan verdwijnt het draagvlak. De politieke partijen zijn het niet eens over de manier waarop de maatschappelijke problematiek aangepakt moet worden. Moet de achterstelling bestreden worden door sociale maatregelen voor de zwaksten? Moet integendeel worden ingezet op ‘activering’? Wat is de beste manier om het populisme van partijen als Vlaams Blok te bestrijden? Er worden ook existentiële vragen gesteld bij het CGKR: waarom enkel discriminatie bestrijden als er migranten bij betrokken zijn? Is het zinvol dat er aparte meldpunten bestaan voor de genderproblematiek, personen met een handicap en discriminatie op basis van afkomst? Het CGKR begeeft zich voortdurend op het terrein van andere overheden, stelt zich kritisch op tegen haar eigen broodheren, mengt zich ongevraagd in politieke debatten… Om meer vat te krijgen op het doen en laten, worden er politieke zetbazen aangeduid die Leman in het gareel moeten doen lopen. Die politisering leidt tot algemene verlamming.
In 2004 wordt Leman de laan uitgestuurd en komt Jozef De Witte aan het hoofd van het CGKR. Hij vaart een voorzichtiger koers dan zijn voorganger en houdt zich strikt aan de wettelijke opdrachten. De dienst komt in rustiger vaarwater terecht en kan wat vertrouwen herwinnen. De bevoegdheden van het CGKR worden uitgebreid tot alle discriminaties behalve de genderproblematiek, die is toevertrouwd aan het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouw en Man. Toch blijft het CGKR controversieel. Aangezien integratiebeleid een materie is van de gemeenschappen, is haar spreekrecht op dit vlak uitgespeeld. Moet het Centrum publiek reageren als Antwerpen de tarieven voor de aflevering van een identiteitskaart aan een vreemdeling verhoogt? Er is hierover geen eensgezindheid in de politieke wereld of in het middenveld. Zowel zwijgen als spreken leidt tot negatieve commentaren. De opdracht van het CGKR is een compromis tussen verschillende visies en verwachtingen, maar het is een compromis sluiten waar de opdrachtgevers zich niet in herkennen. Het gebrek aan draagvlak komt tot uiting in de positie van De Witte. Sinds 2004 is zijn herbenoeming al twee keer op losse schroeven gezet en vervolgens — met tegenzin — herbevestigd. Het is ten slotte Europa dat het CGKR uit zijn lijden verlost. Dat is de versnippering van thema’s over verschillende instellingen en de politieke inmenging beu. Op langere termijn wordt het CGKR omgevormd tot een onafhankelijk federaal mensenrechtencentrum.
In Enerzijds. Anderzijds probeert Jozef De Witte de werking van het CGKR te verduidelijken. In tien hoofdstukken wordt de huidige werking uiteengezet. Telkens wordt ook een van de vele misverstanden over het Centrum opgehelderd: kan het enkel optreden als er een individuele benadeelde is? Is het neutraal? Neemt het de zaak over als ik een klacht indien? Dan volgen twee hoofdstukken waarin De Witte zijn standpunt geeft over het migratie- en integratiebeleid en de (on)wenselijkheid van een nieuwe collectieve regularisatie. Deze laatste teksten zijn de enige waarin De Witte blijk geeft van een persoonlijke visie. In het besluit stelt hij dat het nodig is dat er een onafhankelijk mensenrechtenorgaan komt.
Enerzijds. Anderzijds biedt een momentopname van wat het CGKR vandaag is. Het boek geeft een uitgebreide voorstelling van de dienst en hoe die vandaag functioneert en dat heeft zeker informatieve waarde. Het beeld dat daaruit naar voren komt is dat van vis noch vlees, een compromis waar niemand zich in herkent. Het is spijtig om dit vast te stellen, maar na een kwarteeuw is het Centrum nog slechts een schaduw van wat het ooit was. Aan De Witte zal het niet liggen, hij heeft het Centrum voor een verdere neergang behoed. Bij het lezen bekroop mij niettemin heimwee naar de hoogdagen onder Paula Dhondt. [Johan Vangenechten]
Jos Derksen
Bundel van dertien teksten van de directeur van het 'Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding' in België. Het gaat om persoonlijke essays over het centrale thema 'omgaan met diversiteit in de samenleving'. Het boek sluit direct aan bij de Belgische wet- en regelgeving inzake migratie en discriminatie. Een aantal van de essays gaat over de werking van het Centrum. Daarnaast zijn er beschouwingen opgenomen over het migratie- en integratiebeleid, de strijd tegen racisme, het geven van voorrang, omgaan met het begrip inclusie en dergelijke. Het boek eindigt met vier ijkpunten voor toekomstig beleid (breed gedragen doelen, grondrechten, inzet van middelen, bijsturen van beleid op basis van goed cijfermateriaal). Veel van de essays sluiten aan bij de Belgische situatie; dat betekent dat niet alles direct van toepassing is op de Nederlandse situatie.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.