Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - afdeling Rumbeke
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Querido, 2012 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : HARP |
Besprekingen
31/10/2012
Het eerste boek van Charise Harpers ‘Just Grace’-serie verscheen in 2007. Inmiddels zijn er zeven delen uitgegeven, waarvan nu het eerste door Judith Eiselin in het Nederlands is vertaald als Gewoon Lisa. Omdat er in haar klas nog drie andere Lisa’s zitten, gaat Lisa na een misverstand door het leven als ‘Gewoon Lisa’. Ze is bepaald niet blij met die naam. Als ze boos, teleurgesteld of verdrietig is, tekent ze ‘Niet zo super’-strips om zich beter te voelen. Haar strips zitten vol superhelden. Zelf heeft Lisa ook een beetje superkracht: ze weet wanneer iemand ongelukkig is en wil diegene altijd opvrolijken. Zo komt het dat ze mevrouw Luther, een lerares die tegenover haar woont, wil opbeuren wanneer zij bovenop haar kat is gevallen. Mevrouw Luther heeft haar been gebroken en de kat, Wokkel, wil niets meer van haar weten. Lisa verzint een plan om haar op te vrolijken. De uitvoering lijkt prima te verlopen, tot alles misgaat en Lisa uiteindelijk hulp uit onverwachte hoek moet accepteren.
Het verhaal wordt verteld in een combinatie van tekst, kleine stripjes en losse tekeningen met korte zinnetjes erbij. De tekst heeft het grootste aandeel in het boek, maar de tekeningen en strips in zwart-wit nemen het verhaal regelmatig over en zorgen voor een dynamische, afwisselende leeservaring.
Het is een verhaal in de ik-vorm, vanuit Lisa’s perspectief. Harper suggereert dat ook de tekeningen van Lisa’s hand zijn. Ze slaagt er overtuigend in om Lisa in het boek een stem te geven: haar taalgebruik en manier van denken passen precies bij een meisje van ongeveer negen jaar. Lisa is een vrolijke, creatieve, maar ook kritische hoofdpersoon die nog realistisch ver van de volwassenenwereld afstaat. In het begin denkt ze nogal zwart-wit, bijvoorbeeld over klasgenoot Sammy Springer, maar ze maakt een karakterontwikkeling door wanneer ze schoorvoetend inziet dat hij misschien helemaal niet zo vreselijk is.
De gebeurtenissen sluiten eveneens goed aan bij de belevingswereld van lezers vanaf ongeveer acht jaar. De problematiek is eenvoudig gehouden, zonder simplistisch te worden of in clichés te vervallen. De reacties van de betrokken volwassenen zijn realistisch: Lisa’s ouders reageren bijvoorbeeld vermanend nadat ze haar plan heeft uitgevoerd, maar weten de situatie ook te relativeren. Hoewel Lisa er dus niet helemaal zonder kleerscheuren vanaf komt en de gevolgen van haar gedrag onder ogen moet leren zien, heeft het verhaal wel een aangenaam happy end. De eenvoudige, maar spannende en grappige gebeurtenissen, Harpers prettige taalgebruik en geestige tekeningen, roepen de wens op dat ook haar andere boeken zullen worden vertaald. [Marloes Schrijvers]
Hannelore Rubie
In dit handzame boekje is Lisa (8, ik-figuur) het hoofdpersonage. Welke Lisa? Gewoon Lisa! Vanaf het moment dat Lisa zo wordt aangesproken – omdat er nog drie Lisa’s in haar klas zijn – leren we haar beter kennen. Ze voert gesprekken met Augustine Dupré (Frans, woont in het kelderappartement), ventileert allerlei opvattingen over Sammy Springer uit haar klas (stom, houdt van leeuwenpoep) en over mevrouw Luther (buurvrouw en juf), die ze een beetje vreemd en eenzaam vindt. Gewoon Lisa bedenkt een Superplan voor mevrouw Luther en Wokkel, haar kat. De bedoeling is goed, maar alles loopt uit de hand als Wokkel zoekraakt en Lisa's plan heel anders wordt uitgelegd. De vlot leesbare tekst, heel herkenbaar voor meiden uit de doelgroep, bestaat uit veel dialogen en zelfspraak en wordt met regelmaat onderbroken door kleine zwart-witte, humoristische tekeningetjes die het verhaal opvrolijken en die zeer uitnodigend werken. In de tekst komen veel lijstjes voor (van o.a. dingen die wel-niet leuk zijn, hoe je wel-geen goed idee krijgt). Ze zijn vaak grappig, maar in het begin iets te veel van het goede. Meidenboek, over ‘Gewoon Lisa’ die je hart steelt en die je nog vaak tegen wilt komen in allerlei (herkenbare) avonturen, om voor te lezen of zelf te lezen. Vanaf ca. 7 jaar.
Gewoon Lisa
Tanja Maes
ua/an/22 j
Lisa, het hoofdpersonage, doet niets liever dan stripjes tekenen en Superplannen bedenken. Dat doet ze het liefst samen met haar beste vriendin van de hele wereld: Mimi.
Het boek is geschreven in de ik-persoon. Lisa vertelt wat ze meemaakt, wat ze leuk en stom vindt. Je vindt er ook voortdurend allerlei lijstjes in terug, lijstjes van dingen die ze leuk vindt op school, lijstjes van jongensdingen, lijstjes van wat Lisa niet werd, en nog veel meer.
We volgen haar gesprekken met Augustine Dupre, die in het kelderappartement woont, we lezen haar commentaren op Sammy Springer, een leerling uit haar klas die ze echt stom vindt en ook over mevrouw Luther. Deze laatste is de buurvrouw en ook een juf. Lisa vindt haar eerder vreemd en vooral ook eenzaam. Op een dag valt mevrouw Luther van een ladder, bijna op haar kat Wokkel. Mevrouw Luther moet met haar been in de gips en haar kat is doodsbang voor haar. Lisa en Mimi bedenken een superplan om mevrouw Luther en Wokkel te herenigen, maar dat loopt helemaal uit de hand. Wokkel raakt zoek en alles, maar dan ook alles draait in de soep.
‘Gewoon Lisa’ is heel vlot geschreven en is heel herkenbaar voor de doelgroep. Je hoort als het ware een jong meisje praten. De vele dialogen, kleine tekeningetjes, foto’s, lijstjes maken het helemaal compleet en vooral erg uitnodigend. Het valt niet onder de noemer ‘hoogstaande literatuur’ maar is zeker een goed te smaken tussendoortje!
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.