Rosie en Moussa
Michael De Cock
Michael De Cock (Auteur), Stephan Vanfleteren (Fotograaf)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds, 2012 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 12630 |
15/11/2012
Na vijftig jaar ontmoeten een man een vrouw elkaar opnieuw. Ooit waren ze een koppel, maar zij trouwde toch met zijn beste vriend, en nadien verloren ze elkaar uit het oog. Ook hij trouwde, en beide verloren ze na vele jaren hun respectievelijke huwelijkspartner. En dan stuurt hij haar een simpel en kort mailtje: ‘Wil je zien’. Zij gaat daar onmiddellijk op in. Ze spreken af, halen herinneringen op aan gebeurtenissen die ze samen hebben beleefd maar toch anders hebben onthouden. Ze ontdekken elkaar opnieuw en worden weer geliefd. Ze spreken af in een park, in een hotellobby, gaan met elkaar naar bed in een rendez-voushotel. Tot ook in deze nieuwe relatie scheurtjes komen. Beiden hebben ze een familie, kinderen, kleinkinderen. Past dit alles wel in een gemeenschappelijk plaatje? Zij moedigt hem aan, maar houdt hem toch ook duidelijk op een afstand. En de herinnering aan de vroegere huwelijkspartner sluipt onweerstaanbaar de hotelkamer binnen. Op een dag is zij niet op de afspraak. Is dit te wijten aan een toeval of is dit het einde? Je hebt er het raden naar, maar heimelijk hoop je vurig dat het toch nog goed komt met die twee.
Theateracteur, regisseur en theaterdirecteur Michael De Cock is verantwoordelijk voor deze theatertekst, die in nauwe samenwerking met de zeventigers Chris Lomme en Jo Demeyere tot stand is gekomen. Het is een eenvoudig maar aangrijpend toneelstuk over een liefdesrelatie, met herkenbare personages van de ‘zilveren generatie’. Over de vreugde en het plezier van een nieuwe passionele relatie. En over de onzekerheid en de angst om hiermee door te gaan. Maken wijzelf keuzes of doet het ongrijpbare ‘leven’ dat voor ons? De auteur aarzelt niet om gewone, zelfs banale woorden of beelden te gebruiken. Maar zij passen in dit verhaal, waarbij de personages zich verschuilen achter hun ‘alledaagse’ woorden uit schrik om zich (te vlug) bloot te geven. Een tekst zonder pretenties, maar innemend en pakkend. [Toon Brouwers]
Peter Bosma
Toneeltekst. Een man en een vrouw zien elkaar na vele jaren weer. In hun studententijd waren ze op elkaar verliefd, maar ze namen allebei een andere afslag in het leven. Ze zijn elkaar wel uit het oog, maar niet uit het hart verloren. Na vijftig jaar ontmoeten ze elkaar weer, op het moment dat ze allebei hun partner verloren hebben. Ze wisselen herinneringen uit, een terugblik vervuld van bitterzoete melancholie. Welke keuzes hebben ze gemaakt en wat zijn hiervan de gevolgen geweest? Ze mijmeren over gemiste kansen lang geleden en over hun actuele rouwverwerking. Ze beginnen met voorzichtige avances en beleven een ironische flirt met elkaar, vervuld van uitgestelde hartstocht. Een hotelkamer wordt tijdelijk hun vluchtheuvel tegen het gevoel van eenzaamheid. De dialogen zijn een stroom van beheerst omschreven menselijke emoties, een tekst waar acteurs goed mee uit de voeten kunnen. Het toneelstuk ging in 2011 in première en werd 140 keer succesvol opgevoerd, vertolkt door de ervaren acteurs Chris Lomme en Jo De Meyere. Met een inleiding van Michael De Cock. Verfilmd door regisseur Cecilia Verheyden, de film ging februari 2016 in België in première. Met een aantal foto's uit de film.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.