De wiebelbillenboogie
Guido Van Genechten
Guido Van Genechten (Auteur)
4 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
4 items aanwezig |
Clavis, 2011 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Seizoenen - Weer |
Uitgeleend
|
Clavis, 2011 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : GEVOELENS - GEDRAG
Gevoelens - Gedrag |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2011 |
Kleuter : gevoelens - gedrag
Gevoelens - Gedrag |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2011 |
KLEUTER : GEVOELENS - GEDRAG
Gevoelens - Gedrag |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Gevoelens - Gedrag |
30/04/2012
In 2010 liet Guido van Genechten de wereld kennismaken met Stanneke, een kleine sneeuwpop die het beu was om altijd stil te moeten staan in de mensenwereld. Daarom vluchtte hij in het vorige boek naar Vriesland, waar sneeuwmannen naar hartenlust mogen rondrennen en spelen. Daar treffen we hem aan in dit nieuwe boek. Stanneke heeft intussen heel wat vrienden gemaakt, in alle vormen en maten: klein en groot, dik en dun, met een sjaal, met een bezem… Maar één ding hebben ze met elkaar gemeen: ze dragen allemaal iets op hun hoofd. Een hoed, een bloempot, een emmer of je kunt het zo gek niet bedenken. Als de vreemdeling Dimitri in Vriesland aankomt zonder hoofddeksel, valt hij dus meteen uit de toon. Hij vertelt treurig dat hij zijn hoed onderweg is kwijtgeraakt, waarop Stanneke hem uit medelijden zijn eigen muts leent. Maar dan wil Dimitri die na een paar dagen niet meer teruggeven en is het Stanneke die ongelukkig is… Het boek eindigt met de oplossing van de oude, wijze sneeuwman Alfred: voortaan zullen alle sneeuwpoppen hun hoeden aan elkaar doorgeven, met een beurtrol. ‘En iedereen die een dag met een bloot hoofd rondliep, voelde zich opgelucht. GEWOON OMDAT HIJ KON DELEN.’
Niet alleen is dat einde wat bruusk, het valt ook te betwijfelen of kinderen dit een bevredigende uitkomst zullen vinden. Het thema ‘delen’ wordt passend geïntroduceerd wanneer Stanneke Dimitri zijn muts geeft, maar de manier waarop de oplossing aan het einde wordt gepresenteerd, lijkt te gekunsteld om kinderen echt aan te spreken of te overtuigen. De waardevolle boodschap wordt voor een deel ontkracht door het moraliserende vingertje op de laatste bladzijde.Grafisch is Misschien kunnen we delen knap werk. De tekenstijl mag dan klassiek zijn, de sneeuw dwarrelt levendig over elke bladzijde, de sneeuwmannen zien er een vrolijke bende uit en de felle kleuren van hun vaak originele hoofddeksels (een cakevorm, een vergiet, een conservenblikje…) en sjaals contrasteren mooi met het zachte blauw, lila en groen van het winterlandschap. De paginavullende prenten ondersteunen hier en daar ook de psychologische ondertoon van het verhaal. Zo suggereert Dimitri’s zwarte sjaal van bij aanvang dat hij minder goede bedoelingen heeft dan de andere sneeuwpoppen, en torent hij letterlijk boven Stanneke uit wanneer hij weigert de muts terug te geven.De tekst werd toegevoegd in kleinere blokken. Het taalgebruik is aangepast aan de doelgroep (vierplussers) en de vele dialogen geven het boek de nodige dynamiek. Jammer dus dat het verhaal een beetje te dun is. [Annemiek Seeuws]
Drs. A. ten Bruggencate
In Vriesland, waar de kleine sneeuwpop Stanneke woont, komt een vreemdeling langs. Alle sneeuwpoppen in Vriesland dragen een hoofddeksel, maar deze sneeuwman is de zijne verloren. Stanneke leent hem zijn muts, maar krijgt hem niet meer terug. Dan bedenken de sneeuwpoppen dat ze de mutsen ook kunnen delen: iedere sneeuwpop draagt dan een dag geen hoofddeksel. De grote, vriendelijk ogende illustraties over twee pagina’s, geven de sneeuwpoppen weer in een lichtblauw en lila met wit winterlandschap. De wortelneuzen, de dasjes en hoofddeksels zorgen voor kleur. In de tekst, gedrukt in ca. twee- tot tienregelige blokjes in de illustraties, wordt veel dialoog gebruikt. Het thema ‘samen delen’ is wat geforceerd uitgewerkt, maar biedt zo wel mogelijkheid om het met jonge kinderen te bespreken. Soms is het woordgebruik (hoofddeksel, opgelucht, zalig) niet op deze doelgroep gericht. Het feit dat de vreemdeling het geleende niet terug wil geven, kan negatief worden geïnterpreteerd. Dit grote, bijna vierkante prentenboek is een zelfstandig te lezen vervolg op 'Stanneke Sneeuwmanneke'*. Vanaf ca. 4 jaar.
Tinne Geuens
ua/an/22 j
'Stanneke sneeuwmanneke. Misschien kunnen we delen' is het tweede boek dat Guido Van Genechten schrijft over Stanneke. In dit winterse prentenboek komt er op een dag een vreemdeling in Vriesland aan. Dimitri - hij komt uit het oosten - is verdrietig omdat hij onderweg zijn muts is kwijtgeraakt. Stanneke wil zijn muts wel voor een paar dagen aan hem uitlenen, maar hij krijgt hem niet meer terug. Samen met Alfred, een oude wijze sneeuwman, zoekt Stanneke naar een oplossing. Alle sneeuwmannen worden samen geroepen en er wordt besloten om te delen. Ieder zal op zijn beurt even zijn muts afstaan.
Guido van Genechten schrijft met dit boek een erg belerend betoog dat bovendien nogal dubbelzinnig gelezen kan worden. Het is immers de schuld van “de vreemdeling” dat er problemen komen in Vriesland. Eén van de sneeuwmannen stelt voor om de vreemdeling te laten terugkeren naar zijn eigen land omdat hij de muts niet wil terug geven. Ook de andere 'oplossingen' van de sneeuwmannen bevallen Alfred niet, tot Stanneke voorstelt om te delen. Het effect van het delen wordt ook onduidelijk beschreven. Alfred die het goede voorbeeld geeft, voelt zich “zalig” en “opgelucht” omdat hij kan delen. Waarom voelt hij zich opgelucht? En wat is zalig? Waarom voelt het goed om te delen? Dit zijn allemaal vragen waarmee een kleuter waarschijnlijk nog zal blijven zitten na het voorlezen van dit boek als er geen volwassene is die zorgt voor een korte nabespreking. Ook vragen als vinden kleuters het eerlijk wat Dimitri doet? en afspraken over delen, woord houden en afspraak is afspraak kunnen hierin aan bod komen.
De prenten zijn knus en winters van sfeer en geven goed aan wat er gebeurt in het verhaal. Dit maakt het wel gemakkelijker voor de kleinsten om het verhaal te volgen, maar verder is er niet veel speciaals aan. Kortom: over de ganse lijn valt het boek wat tegen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.