Zwart op wit
Louis Tobback
Jörgen Oosterwaal (Auteur), Bart De Wever (Inleider)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij Antwerpen, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 332 OOST |
15/08/2012
De vorming van de regering Di Rupo I werd voorafgegaan door de langste regeringsonderhandelingen ooit. De Koning stelde een resem personages aan, van informateur over preformateur, clarificateur, koninklijk bemiddelaar en koninklijk onderhandelaar tot formateur. Onder hen Johan Vande Lanotte, sp.a-boegbeeld en gepokt en gemazeld in de politiek. Hij was 99 dagen lang koninklijk bemiddelaar, van 21 oktober 2010 tot 26 januari 2011, maar kon zijn opdracht uiteindelijk niet met succes volbrengen. Het relaas van deze moeilijke periode, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak, lezen we in dit boek van Jörgen Oosterwaal. Deze journalist interviewde Vande Lanotte urenlang. Hun gesprekken zijn uitgeschreven in de vorm van een dagboek dat 541 dagen bestrijkt en start met de verkiezingen van 13 juni 2010, om te eindigen met het akkoord over de zesde staatshervorming.
Enkele maanden na de eclatante overwinning van PS en NVA zaten de onderhandelingen in het slop. De Koning besloot toen om Vande Lanotte in de arena te sturen. Hij aanvaardde schoorvoetend. De NVA werd niet geraadpleegd over zijn aanstelling en zag hierin meteen een complot van de PS. Het was een moeilijke start van een moeilijke opdracht, die werd doorkruist door talloze gebeurtenissen (Fukushima, de start van de Arabische Lente, de schuldencrisis, tal van sportieve hoogtepunten,…) maar die vooral overschaduwd was door de slechte gezondheidstoestand van de moeder van Vande Lanotte. Zij zou tijdens de onderhandelingen overlijden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Wanneer het ultieme voorstel van Vande Lanotte door de andere politieke partijen werd verworpen, gooide hij de handdoek in de ring met de intussen bekende, aan het Engels ontleende boutade ‘je kan een paard naar het water leiden, maar je kan het niet doen drinken.’ Na een korte tussenkomst van Didier Reynders werkte Wouter Beke verder op basis van de nota Vande Lanotte. Elio Di Rupo zou het werk uiteindelijk afmaken en de zesde staatshervorming vorm geven in het ‘Vlinderakkoord’. Ook bij de verdere onderhandelingen zat Vande Lanotte mee aan tafel namens zijn partij spa.
Dagboek van een politieke crisis biedt een boeiend inzicht in het spel van politieke onderhandelingen en de verschillen die bestaan tussen Vlamingen en Franstaligen, zowel in opvattingen als in werkwijze. Vande Lanotte toont zich niet bitter, maar rekent wel af met politieke tegenstanders. Hij hekelt de misstappen van anderen, maar is ook kritisch over eigen werk. In het voorwoord roemt Bart De Wever Vande Lanottes inzet en verdienste als politicus. Gelukkig is dit geen verhaal geworden over de politieke crisis alleen, maar vooral over de persoon Johan Vande Lanotte, die je als lezer persoonlijk leert kennen. Hij vertelt vrijuit over zichzelf en zijn ideeën. Zo wijdt hij enkele passages aan zijn sportieve interesses, zijn jeugd, zijn carrière, zijn voorstel voor een Belgische Unie, zijn opvattingen over sociale ongelijkheid en ga zo maar door.
Voor iedereen met een beetje interesse in de Belgische politiek is dit bijzonder toegankelijk en vlot leesbaar boekje zeker de moeite waard.
[Pitou Van Hissenhoven]
Redactie Vlabin-VBC
Negenennegentig dagen lang, van 21 oktober 2010 tot 26 januari 2011, was politicus Johan Vande Lanotte koninklijk bemiddelaar. Hij kon zijn opdracht niet met succes volbrengen. Het relaas van deze moeilijke periode, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak, lezen we in dit boek. De auteur, een journalist, interviewde Vande Lanotte urenlang. Hun gesprekken zijn uitgeschreven in de vorm van een dagboek. De bemiddelingsopdracht werd doorkruist door talloze nationale en internationale gebeurtenissen maar werd vooral overschaduwd door de slechte gezondheidstoestand van de moeder van Vande Lanotte. Ze overleed tijdens de onderhandelingen. Dit boek biedt een boeiend inzicht in het spel van politieke onderhandelingen en de verschillen die bestaan tussen Vlamingen en Franstaligen, zowel in opvattingen als in werkwijze. Vande Lanotte toont zich niet bitter, maar rekent wel af met politieke tegenstanders. Ook is hij bijzonder kritisch over zijn eigen werk. Voor iedereen met een beetje interesse in de Belgische politiek is dit bijzonder toegankelijk en vlot leesbaar boek zeker de moeite waard.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.