De kerstwens van Raffie
Annemieke Pecht
Annemieke Pecht (Auteur), Julie Van Zessen (Illustrator), Mieke Driessen (Illustrator)
4 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items niet beschikbaar |
Clavis, 2011 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : FEESTEN
Sinterklaas |
4 items aanwezig |
Clavis, 2011 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Sinterklaas |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Clavis, 2011 |
Kleuter : feesten
Sinterklaas |
30/06/2012
Als Sinterklaas komt, mag iedereen zijn schoen zetten. Maar hoe moet dat als je een straathond bent en helemaal geen schoenen hebt? Dat is het wat geforceerde uitgangspunt van dit boek.
Terwijl de andere honden en katten zich tegoed doen aan het snoepgoed dat achtergebleven is in de haven waar de boot van de Sint aanmeerde, loopt Stinkie loopt vervuld van zelfbeklag terug naar de vuilnisemmer waar hij in woont: 'ik heb geen schoenen. Ik zal nooit iets krijgen van Sinterklaas'. Maar dan vindt hij de mooiste schoen die hij ooit gezien heeft. En jawel, de volgende dag zit er snoep in, en ook een briefje dat er nog een verrassing aankomt. Want de schoen die Stinkie gevonden heeft, blijkt niet zomaar een schoen te zijn, maar de verloren pantoffel van Sinterklaas zelf! De Sint wil Stinkie bedanken, en omdat hij al een dagje ouder wordt en soms wat vergeetachtig is, wil hij het hondje dat zijn pantoffels altijd voor hem kan vinden, wel houden. Zo krijgt Stinkie niet alleen wat lekkers, maar ook een nieuw baasje. En de Sint heeft nooit meer koude voeten. Eind goed, al goed.
Julie Van Zessen en Mieke Driessen zorgden voor geslaagde illustraties: een mix van waterverf en collages, vrolijke kleuren tegen een donkere achtergrond. Vooral de wat antropomorfe tekeningen van de straathonden en -katten zijn geweldig. Eén kat heeft een ooglapje, een ander loopt rond met een stoppelbaard. De kater Black Jack ziet er echt uit als een onguur type uit de onderwereld. Stuk voor stuk karakterkoppen, wiens stank je van de pagina's tegemoet komt.
Hoe het komt dat Sinterklaas nooit koude voeten heeft is een modern Sinterklaasverhaal dat vlot voorleest, maar verder weinig verrassend is. We kunnen ons ook wat vragen stellen bij de moraal. De straathond wordt gered van zijn leven aan de zelfkant van de maatschappij door een zuivere toevalligheid, maar wat is zijn nieuwe geluk anders dan een staat van dankbare dienstbaarheid? Voordat hij mag blijven, moet Stinkie in bad: met een beetje kwade wil kan je dit lezen als een ritueel waarin de hond zijn identiteit moet opgeven voordat hij zijn nieuwe rol mag opnemen. Vergezocht? Misschien. Alle betekenis blijft onvermijdelijk een vorm van projectie. [Lisbeth Vandoorne]
Stefan Rovers
Straathond Stinkie hoort dat Sinterklaas dit jaar aanmeert in zijn woonplaats. En dat iedereen zijn schoen mag zetten. Maar hoe moet Stinkie zijn schoen zetten? Honden hebben geen schoenen. Wanneer de Pakjespieten een schoen verliezen is Stinkie blij, want nu kan hij ook een schoen zetten. Deze schoen blijkt de pantoffel van Sinterklaas te zijn. Als dank voor het zorgen voor die pantoffel, mag Stinkie voortaan bij Sinterklaas en de Pieten blijven wonen. En Sint heeft nooit meer koude voeten. Modern sinterklaasverhaal dat zeker in een behoefte zal voorzien en kleuters zal aanspreken. Het is voorzien van wat naïeve kleurenillustraties in een gemengde techniek van o.a. waterverf en collage, in vrolijke kleuren tegen een nachtelijke achtergrond, die merendeels dubbele pagina's beslaan. Ze vullen het verhaal aan. De ca. drie- tot tienregelige tekst, gedrukt in een duidelijke schreefloze letter, laat zich goed voorlezen. Het einde is wensvervullend en weinig verrassend. Een bruikbaar boek dat het in de sinterklaasperiode goed zal doen. Op het blauwe omslag staat Sinterklaas met Stinkie in zijn armen. Vanaf ca. 4 jaar.
Annelies Verbist
ua/an/22 j
Een prentenboek dat het sinterklaasgebeuren op een originele manier bekijkt. Straathondje Stinkie hoort voor het eerst dat kinderen een schoen voor de Sint zetten. Dat wil hij ook! Maar mag een hondje wel een schoen klaar zetten? En vooral: heeft hij een schoen? Net wanneer hij de moed wil opgeven, vindt hij een schitterend mooie schoen. Hij steekt er een briefje bij met zijn pootafdruk en valt in slaap. Die nacht gaan de zwarte pieten op zoek naar de pantoffel die Sinterklaas heeft verloren. Ze vinden hem bij een slapend hondje. De volgende ochtend wordt hij opgehaald door Grote Piet en Kleine Piet met de auto. Hij mag op bezoek bij Sinterklaas! Omdat de pieten hem zo leuk vinden mag Stinkie voortaan bij Sinterklaas wonen. Hij krijgt tot taak op de pantoffels van de Sint te passen. Hoewel Stinkie het nu ongelooflijk naar zijn zin heeft, vergeet hij zijn vrienden van de straat niet. Zij krijgen meer snoep dan ze ooit gezien hebben.
Een eenvoudig te volgen sinterklaasverhaal dat het vooral van de tekeningen moet hebben. Dit zijn levendige, nogal drukke collagetekeningen met grappige details. Vooral de prenten met de bende zwerfhonden en andere dieren van de straat zijn goed geslaagd.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.