Broer, moordenaar
Ellen Heijmerikx
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Nieuw Amsterdam, 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 12723 |
31/12/2011
Ellen Heijmerikx debuteerde in 2009 met Blinde wereld, een roman over een vrouw die zich probeert los te maken van de Noorse Broederschap, de geloofsgemeenschap waarin ze opgroeide. Voor deze roman kreeg ze de Academica Debutantenprijs. Wij dansen niet vertelt het verhaal dat aan haar vorige roman voorafgaat. Janne groeit op in een doorsneegezin. Ze maakt wel eens ruzie met haar broer en ook tussen haar ouders is het niet altijd pais en vree, maar dat is niet ongewoon. Tot op een dag haar ouders verleid worden door de harmonie die de Noorse broeders beloven — ‘Iedereen leek wel betoverd door de toespraak van de Vikingen’. Het gezin bekeert zich.
De schrijfster laat zien hoe het is om in een geloofsgemeenschap op te groeien en welke impact een dogmatisch religieuze leer heeft op de ontwikkeling. De wereld binnen de geloofsgemeenschap klinkt en oogt enerzijds erg mooi en aantrekkelijk. Janne ervaart een groot samenhorigheidsgevoel en er wordt geen ruzie meer gemaakt. Anderzijds moet je er ook heel wat voor opgeven. Zo moet Janne afscheid nemen van alle wereldse elementen. ‘Eén voor één mochten ze iets in het vuur gooien. […] Haar moeders hoge hakschoenen rekten zich tussen geelgroene vlammen, verschrompelden en stonken alsof ze weigerden hun ijdele levenswandel op te offeren aan het vuur. […] Janne lachte en juichte terwijl het gezichtje van [haar pop] Lilli langzaam zwart wegsmolt.’ Als goede dochter en toekomstige ‘bruid van Jezus’ probeert Janne te doen wat van haar wordt verwacht, maar heel vaak primeert verwarring en gemis. ‘Het huis was zo stil, een kuil zonder knikkers, haar bed zonder beer, haar pols zonder armband, de muntjes die ze steeds opnieuw had geteld.’ De angst om iets fout te doen zadelt Janne op met een aanhoudend schuldgevoel en een verlangen naar tuchtiging (met de pollepel).
Het is een benauwende werkelijkheid die Heijmerikx schetst, al probeert het boek ook duidelijk te maken wat mensen ertoe brengt om voor dit leven te kiezen. Een keuze die echter door een kind niet kan worden gemaakt. [Mieke Opstaele]
E.Y.M. Zwanenburg
Tweede roman van de auteur over een kind dat opgroeit in een streng christelijke geloofsgemeenschap. In tegenstelling tot haar vorige boek, 'Blinde wereld'*, is de hoofdpersoon, Janne, jonger, rond de acht jaar en heeft ze nog herinneringen aan haar ouders vóór ze bekeerd waren. Ze vertrouwt haar ouders volledig en toont geen spoor van opstandigheid. Zelfs als ze haar speelgoed moet weggooien, doet ze dat zonder aarzelen, want haar moeder zegt: 'Alles wat we opgeven voor God, krijgen we terug. Tienvoudig. Honderdvoudig. En niet alleen dat. We krijgen het echte geluk. Het eeuwige leven'. Dat ze daarbij haar oudere broer en een geliefde tante verliest, die zo hun twijfels hebben, wordt hartverscheurend neergezet. Lijden leidt tot inzicht en tot geluk en hoe klein ze ook is, Janne probeert dit in praktijk te brengen. Het huiveringwekkende slot van het verhaal toont de lezer de waanzin van een dergelijke godsdienstige beleving. Juist door het consequent volgehouden perspectief ontroerend en overtuigend. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.