Sporen liegen niet : de strijd van een forensisch rechercheur tegen de zware criminaliteit
John Pel
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Sijthoff, cop. 2012 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 5925 |
15/07/2012
Vrouwenhandel spreekt altijd aan, moet Bert Muns gedacht hebben. De combinatie met een (kritische?) onderzoeksjournalist is ons echter al veelvuldig gepresenteerd. Het is niet meer vanzelfsprekend daarmee een pakkend verhaal te brengen.
In een godverlaten gat in Moldavië ontploft een chemische fabriek. Een Tsjernobil op kleinere schaal. Dorpsbewoners sterven een langzame dood door giftige dampen. In Moldavië is sowieso geen toekomst, dus vlucht weduwe Martha Roibu. Haar oom schildert haar een hoteljob met een riant salaris voor, maar natuurlijk komt Martha via de ene mensenhandelaar na de andere in de prostitutie in verschillende Europese steden terecht, dat alles vergezeld van haar viool – sentiment verzekerd. Ben Wartena, een aan lager wal geraakte journalist, is zo onder de indruk van een documentaire met de schone Martha dat hij de waarheid over de Moldavische ramp aan het licht wil brengen en Martha wil redden.
De openingsscène moet het tegendraadse karakter van de protagonist etaleren. Wartena steekt zijn vingers graag in potjes die anderen liever gedekt houden. Vijanden creëren is zijn talent, zijn naïviteit zijn grootste vijand. Een journalist die tegen de schenen van zijn oversten trapt kan het bindmiddel tussen de lezer en het verhaal vormen, maar de combinatie van arrogantie en domheid maken van Wartena de antiheld van het boek. Zijn onkunde torent hoog uit boven de onmacht van de verhandelde vrouwen, waardoor de thematiek ongewild bijzaak wordt.
Je hebt als lezer sterk het gevoel dat Muns het verhaal koste wat het kost moet doen kloppen. De toevalligheden rijgen zich aaneen, wat menige verzuchting tot gevolg heeft. Goed onderbouwde menselijke relaties zorgen voor de tragische dimensie van een literaire thriller, maar Muns weet die emoties niet goed neer te pennen, zodat het De vrouwenfabriek totaal ontbreekt aan authenticiteit. Overspelige vrouwen, corrupte vrouwen, weerloze vrouwen – hij levert ze allemaal af, als consumptieartikelen die van de band rollen: in wezen identiek en zonder echte identiteit. Het verhaal leest vlot, maar het is wachten op wat nooit komen zal.
De vrouwenfabriek pretendeert een hedendaagse roman met een indringende plot te zijn, maar is vooral een gekunstelde poging tot dramatiek . Een spannend verhaal rust nog steeds op een goede plot, en is niet noodzakelijk gefabriceerd uit excessief geweld en actuele thema’s. [Loes Heylen]
Wim Kleisen
In een dorpje in Roemenië ontploft een fabriek, de enige broodwinning van de bewoners. De meeste arbeiders overlijden als gevolg van ingeademde giftige lucht. Een jonge vrouw, Martha, nu weduwe, geeft een interview aan een BBC-ploeg, die in het dorpje een documentaire vervaardigt. Die wordt bekeken door Ben Wartena, een Amsterdamse journalist. De vrouw boeit hem en hij besluit een artikel hieraan te wijden. Met waarheidsgetrouwe elementen zet de auteur een plot op, waarin corruptie, vrouwenhandel en verboden strijdgassen de basis vormen. Hij werkt die plot overtuigend uit met veel gevoel voor het opvoeren van spanning. De vele momenten waarop de hoofdpersoon op het nippertje kan overleven, blijven geloofwaardig. De vanuit de beleving van Wartena en Martha beschreven gebeurtenissen maken het de lezer goed mogelijk zich in hen te verplaatsen. De afloop is buitengewoon spannend en overtuigend. Kleine druk en ruime marges.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.