Meneer Kandinsky was een schilder
Daan Remmerts de Vries
Thé Tjong-Khing (Illustrator), Anna Woltz (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Leopold, cop. 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Kunst |
30/04/2012
Willemina is nog klein. Maar als ze voor haar tantes poppenhuis staat, is ze plots een reus. Ze mag natuurlijk niets aanraken uit het poppenhuis, want daar dient zoiets niet voor. Maar Willemina kan er niet aan weerstaan om de leuke porseleinen hond te aaien wanneer haar tante haar even alleen laat. Dan breekt plots de staart van de hond af. Gauw verstopt Willemina de staart in het huis. 's Nachts sluipt ze met een bang hart en een potje lijm naar het poppenhuis. Terwijl ze staat te kijken, haalt de echte klok de tijd van de poppenklok in, en begint alles te draaien. Wanneer Willemina weer bij bewustzijn komt, ligt ze in het poppenhuis, even piepklein als de rest van de porseleinen mensjes. Maar de bewoners zijn bepaald niet blij om haar te zien: zij is de hondenhakster en de staartendief en daar zal ze voor boeten. Gelukkig hoort een deftige heer dat ze weet waar de staart is, en hij bevrijdt haar uit de enge zolder. Ze vinden samen de staart terug en Willemina raapt al haar moed bijeen: Benno de hond leeft, dus moet ze hem opereren, en niet zomaar zijn staart weer aanlijmen. De operatie lukt, en iedereen viert feest. Willemina valt met Benno in slaap en wordt wakker naast het poppenhuis. Benno's staart is weer heel en in het poppenhuis staat nu een minuscuul potje lijm.
Nacht in het poppenhuis gaat over groot en klein zijn, de relativiteit daarvan, en over hoe je toch groot kan zijn als je klein bent. Willemina leert te durven ondanks haar leeftijd. Anna Woltz' tekst mist soms wat levendigheid, mogelijk door een gebrek aan beeldspraak en echte creativiteit. Thé Tjong-Khings tekeningen lijken dan weer een beetje geroutineerd. Zijn schaduwenspel in het donkere (poppen)huis is wel erg geslaagd, vooral in de prent waarin Willemina wordt opgesloten. Verder valt het op dat de gezichten van de figuren het meest aanspreken wanneer er heel weinig detail wordt getoond. Willemina's gezichtje is het mooist in die tekeningen waarin ze enigszins bedeesd grote kamers betreedt: met drie puntjes en een klein streepje voor de mond is ze zoveel liever dan wanneer we haar in close-up zien, met een vreemd, bijna gemaquilleerd gezicht.
De bladspiegel is aangepast aan de strenge zeventien- of achttiende-eeuwse omgeving waarin Willemina opgroeit: de tekst en tekeningen wordt in een strak keurslijf gedwongen, zodat bijna het hele boek er precies hetzelfde uitziet. Bijna, want gelukkig is daar de prent waarop we zien hoe het poppenhuis het maken van Benno's staart viert: hier neemt het poppenhuis de hele bladspiegel en meer in, en zien we bovenaan nog halve figuurtjes dansen. De pret en gekkigheid springen heel even van de pagina. Maar al bij al blijft Nacht in het poppenhuis helaas weinig opmerkelijk. [Lien Devos]
Ria de Schepper
Willemina gaat logeren bij haar tante. In de mooiste kamer van het statige herenhuis staat een schitterend poppenhuis. Willemina mag het niet aanraken, maar doet het toch. Ze breekt de staart af van het hondje. 's Avonds laat wil ze de staart plakken. Als het in het grote huis net zo laat is als op de klok in het poppenhuis, bevindt Willemina zich plots als indringer in het poppenhuis. De wisselende stemmingen van het meisje komen goed tot uiting in dit spannende verhaal. De logeerpartij van Willemina wordt een avontuurlijke belevenis waarin ze moet tonen dat ze vastberaden, dapper en slim kan zijn. Het verhaal speelt zich af in de 18e eeuw, waarin de burgerij zich met koetsen verplaatste, in herenhuizen woonde en als pronkstuk in huis een kostbaar poppenhuis bezat. De grote, sprookjesachtige illustraties geven perfect de sfeer weer. Ze zijn romantisch, statig en expressief. Dit kunstboek kwam tot stand in samenwerking met het Gemeentemuseum in Den Haag, naar aanleiding van een tentoonstelling. Voorlezen vanaf ca. 5 jaar, zelf lezen vanaf ca. 7 jaar.
Ilse Verhulst
ua/an/22 j
De kleine Willemina mag gaan logeren bij tante Sara. Tante Sara laat haar meteen de mooiste kamer van het huis zien. In deze kamer staat een grote glazen kast. Wanneer Willemina voor de kast staat, voelt ze zich opeens heel groot. Voor haar staat een prachtig poppenhuis met negen kamers. Willemina mag er alleen naar kijken van haar tante. Maar dan ziet Willemina de droevige hond in de hal van het poppenhuis. Hij kijkt haar zo verdrietig aan dat ze het niet kan laten om hem op te pakken en te troosten. Maar dan breekt de staart van de hond. Willemina verstopt hem vlug in het poppenhuis zodat tante Sara niets merkt. Vannacht zal ze zijn staart er wel komen aanlijmen. Wanneer Willemina ’s nachts naar het poppenhuis terugkeert, gebeurt er iets magisch.
'Nacht in het poppenhuis' is het zesde kinderkunstboek dat het Gemeentemuseum Den Haag uitgeeft in samenwerking met Uitgeverij Leopold.
Het verhaal speelt zich af rond het achttiende-eeuwse poppenhuis van Sara Rothé van Amstel uit de collectie van het Gemeentemuseum Den Haag. Naar aanleiding van het uibrengen van ieder kinderkunstboek organiseert het museum een tentoonstelling met de originele prenten uit het boek. Maar ook voor wie niet “museumminded” is of niet dadelijk richting Den Haag wil vertrekken, is het verhaal een aanrader.
Het magische dat een poppenhuis oproept, de verbeelding die het stimuleert, de verhalen die het tevoorschijn tovert … het is iets wat velen onder ons wel herkennen. En dit verhaal heeft ook dat magische, mysterieuze aspect in zich.
Wanneer je het boek voor het eerst ziet, zit er ook wel een donker kantje aan. De tekeningen van Thé Tjong-Khing versterken dit. Hij gebruikt heel veel grijs- en wittinten die het ruwe kantje aan het verhaal ondersteunen.
Willemina schittert in het begin van het verhaal in haar gele jurk. Wanneer ze midden in het poppenhuis terechtkomt, is ze net een porseleinen poppetje. Fragiel en breekbaar. Maar ze staat dan ook voor een ontzettend moeilijke opgave. Op het einde van het verhaal zie je haar terug vlak voor het poppenhuis staan, net een poppetje dat ontsnapt is uit het verhaal.
Dit verhaal is zeker geen klassiek meisjesverhaal en zal door de spannende verhaallijn ook wel jongens kunnen bekoren!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.