Condor
Walter Baele
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Clavis, 2011 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : AVONTUUR : VERHALEN : CLAE |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Clavis, 2011 |
JEUGD : VERHALEN BLAUW (12-14 J.) : CLAE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2011 |
JEUGD : VERHALEN BLAUW (12-14 J.) : CLAE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CLAE |
31/03/2012
De reeks 'Rugzakavontuur' bestaat uit avonturenboeken waaraan reeds heel wat bekende auteurs meewerkten, zoals Anna Woltz, Niels Rood, Rindert Kromhout, Anna van Praag, en Lydia Rood. In Bliksem in de bergen gaat Mees met zijn vader op reis naar de Andes in Peru. Zijn vader maakt een reportage over het Niños-restaurant, een restaurant waar arme straatkinderen kunnen eten. Mees voelt zich niet erg op zijn gemak tussen al die hongerige kinderen. Maar wanneer hij zijn bord eten aan Amilcar, de jongen naast hem, geeft, maakt hij een vriend, want ‘alleen een vriend geeft zijn eten weg,’ besluit Amilcar. Amilcar leert Mees slingeren. Dat avontuur eindigt in een ruzie en Mees' nieuwe vriend verdwijnt. De volgende dagen is er geen spoor van Amilcar en Mees trekt de bergen in om hem te zoeken.Karen Van Holst Pellekaan gebruikt een eenvoudige taal met levendige dialogen die het verhaal vaart geven – soms te veel vaart, want op dit punt in het verhaal gaat alles plots wel heel snel. Mees vindt Amilcar en redt hem. Amilcar moet vechten voor zijn leven, maar de reddingsactie laat weinig aan de verbeelding over en is nergens spannend: ‘Amilcar hangt spartelend aan het koord. Hij is er nog. Daar, vlak onder Mees, vechtend voor zijn leven! (…) Met alle kracht die hij heeft zet Mees zich schrap. Het voelt alsof zijn lijf uit elkaar getrokken wordt.’
De redding en het gevaar dat daarmee gepaard gaat weet niet echt te overtuigen en het is vooral het Niños-project dat de aandacht trekt. Dit project bestaat echt en achter in het boek krijgt de lezer er meer informatie over. Zes dagen per week komen ongeveer 600 kinderen eten in vijf kinderrestaurants. Amilcar moet wel vijf uur lopen voor een bord eten, iets waarvan Mees erg onder de indruk is. Net als van het feit dat de kinderen uit Peru sandalen maken van oude autobanden terwijl hij klaagt over een beetje modder op zijn nieuwe sportschoenen. Amilcar kijkt bewonderend naar de schoenen van Mees en concludeert dat zijn moeder wel heel erg veel van hem moet houden. Mees vindt dit een opmerkelijke uitspraak. Alle moeders houden toch van hun kinderen?
Tijdens zijn reis naar Peru leert Mees dat niet iedereen hetzelfde geluk heeft als hij. Deze verschillen worden echter niet zwaar beladen gepresenteerd. Integendeel, ze zijn hier en daar verweven doorheen het verhaal alsof ze geen verdere uitleg nodig hebben, wat jammer is, want zo blijf je met heel wat vragen zitten. Zo weten we dat de vader van Amilcar drinkt en geweld gebruikt, maar verder wordt er geen aandacht aan besteed. Wel treffend is dat Mees zich terecht afvraagt: ‘Maar als er zoveel aardappelen zijn, waarom hebben zo veel kinderen dan honger?’
Van Holst Pellekaan schreef met Bliksem in de bergen een levendig verhaal zonder dat het echt spannend wordt. Het begint sterk met de tocht naar het dorp en de kennismaking met de kinderen in het Niños-restaurant, maar dan gaat het allemaal te snel: de zoektocht naar Amilcar, de redding, de kennismaking met het dorp van Amilcar en het afscheid. Het boek leest vlot maar er gebeurt teveel op korte tijd waardoor je met veel vragen blijft zitten. [Kris Mattheeuws]
31/01/2013
Code F242 opent als een heus maffiaepos op de Piazza di Spagna in Rome, waar we een conversatie krijgen die doorspekt is met Italiaanse woorden. De openingsscène doet denken aan het begin van de zoveelste slechte maffiafilm, maar dit is alleen maar schijn. Vanaf dan worden we meegesleurd in een actieverhaal dat begint in het Historisch Museum van Vordersteen, waar een gruwelijke moordpartij heeft plaatsgevonden. De enige overlevende is de veertienjarige Vigo Morris, maar een zware klap op het hoofd bezorgde hem totaal geheugenverlies. De ietwat sjofele en norse hoofdinspecteur O’Quin ziet in Vigo de meervoudige moordenaar — het moordwapen stond vol met Vigo's vingerafdrukken — en houdt hem sterk in de gaten. Ondertussen wil Vigo natuurlijk de ware toedracht kennen en weten of hij zelf werkelijk in staat zou zijn tot zoiets, en waarom. In zijn zoektocht wordt hij geholpen door zijn vriendin Karen en zijn klasgenoot Linus. Langzaamaan komen ze meer te weten en worden ze ingewijd in oude verhalen over de ridderorde van Malta, Xinimedes en de Zwarte Adem. Ze gaan zelf op onderzoek uit bij professor Van der Sloot, die kort nadien ook vermoord wordt. Als even later ook Karens stiefvader van het leven wordt beroofd en men op de hoogte komt van een internationale kunstzwendel waarbij zelfs de schooldirecteur is betrokken, is het hek helemaal van de dam. Ondertussen heeft ook agent Mulders het loodje gelegd bij een interventie in het museum. De toon is gezet, de personages zijn geschetst, maar de ontknoping is voorbehouden voor een volgend deel in deze trilogie.
Het plot lijkt goed uitgekiend: alles zit tot nog toe goed in elkaar en de informatie sijpelt mondjesmaat door. De karakters komen goed uit de verf. De klemtoon ligt op de actie, met een snelle opeenvolging van de gebeurtenissen, maar rustpunten zorgen voor de nodige afwisseling. Ook de scènes in het college zijn herkenbaar voor jongeren. Voor wie houdt van spanning. [Kris Mattheeuws]
Ellie de Ridder
De 14-jarige Vigo was bij een moord in het Historisch Museum betrokken, maar herinnert zich niks meer. Op de psychiatrische afdeling waar hij verblijft, krijgt hij vrienden. Langzamerhand ontvouwt zich een mysterie rond een eeuwenoud verhaal over een zwaard en de mysterieuze Zwarte Adem waar wereldwijd naar gezocht wordt. Zo ongeveer niemand blijkt te vertrouwen te zijn, zelfs de aan het witte spul verslaafde arts niet. Tamelijk veilig eindigt het boek met een ontluikende liefde en een alweer gruwelijk begin van het nog te verschijnen tweede deel. Veel geweld en grof taalgebruik in een snelle thriller, die in de dialoog een stijlfiguur hanteert, waarbij overbodige woorden worden overgeslagen. De historische context over de 'code F242' doet uiteraard denken aan de bestseller 'De Da Vinci Code'. Het omslag met een uitgebrande auto bij een historisch gebouw, samen met het goedkope papier en de vele hoofdstukken die midden op de bladzijden beginnen maken de pretentie van een al jaren geleden aangekondigde serie niet waar, maar geven het beeld van snel leesvoer voor jongeren vanaf ca. 15 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.