Leven aan de onderkant : het systeem dat de onderklasse instandhoudt
Theodore Dalrymple
Theodore Dalrymple (Auteur), Bart De Wever (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Pelckmans, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 330.3 DALR |
31/08/2012
'Dit verklaart het succes van figuren zoals Theodore Dalrymple die met een zeer krachtige retoriek van leer trekt tegen onze verzorgingsmaatschappij. Zijn stelling is zeer simpel, in meerdere betekenissen van het woord: de stortvloed aan problemen zijn een gevolg van onze verwenmaatschappij, en dan vooral van een gezondheidssector die mensen in de patiëntenrol blijft duwen, waardoor ze nooit de moeite doen om hun lot in eigen handen te nemen […] In tijden van crisis vindt een dergelijke oproep altijd vlot gehoor, zeker als het uit de mond van een vlotte spreker komt die zijn betoog lardeert met anekdotische bewijsvoeringen.' De Gentse hoogleraar Psychoanalyse Paul Verhaeghe haalt in zijn veelgeprezen essay De neoliberale waanzin snoeihard uit naar de Britse arts en essayist Theodore Dalrymple, ideoloog en inspiratiebron van N-VA-voorzitter Bart De Wever. Ook PVDA-voorzitter Peter Mertens valt in zijn bestseller Hoe durven ze? achttien bladzijden lang uit naar 'de kwakzalverij van dokter Dalrymple'.
Theodore Dalrymple raakte in ons land bekend dankzij Bart De Wever, die hem een grote invloed toedichtte. In De Standaard hebben beiden een column, waarbij ze mooi op elkaar inspelen en zo het debat verrijken. Op 3 mei 2011 ontving Dalrymple de jaarlijkse Prijs voor Vrijheid van de liberale denktank LIBERA!. Uitgeverij Pelckmans verzamelt de laudatio van NV-A-voorzitter Bart De Wever en het dankwoord van Theodore Dalrymple in een handzaam boekje. Vlaams parlementslid Boudewijn Bouckaert (LDD) overbrugt in de inleiding de kloof tussen het sociaalconservatisme van Dalrymple en het klassiek-liberalisme aan de hand van het concept van de welvaartsdriehoek, ontwikkeld door de Zweedse economist Ingmar Stahl. Die onderscheidde drie sociale dimensies, namelijk de staat, de markt en de samenleving, die in een gezond evenwicht moeten worden gehouden om tot welvaart te komen. De grote politieke stromingen kunnen worden afgebakend door het belang dat zij aan die drie dimensies hechten. In een bijwijlen gechargeerd betoog — links wordt gekarikaturiseerd — stelt Bouckaert dat op dit ogenblik één bepaalde combinatie in ons politiek bestel ontbreekt: een stroming die zowel de markt als de samenleving behoedt voor 'kannibalisering door de staat'. Een samengaan van conservatieven (in Angelsaksische zin) en liberalen (in klassiek-liberale zin) kan die stroming belichamen. Voorwaarde is echter een hernieuwd waardebesef waarin een sterke band bestaat tussen vrijheid en verantwoordelijkheid. Volgens Dalrymple moet de middenklasse die waarden belichamen en als rolmodel fungeren voor de rest van de samenleving. Wie zich onderaan de sociale ladder bevindt, zal naar die moreel sterke middenklasse opkijken als een bereikbaar sociaal streefdoel. 'Slechts wanneer de middenklasse een zekere deugdzaamheid uitstraalt zullen de instellingen uit de samenlevingssfeer hun rol kunnen spelen om alle sociale klassen op te trekken naar niveaus van hogere en duurzame levenskwaliteit. Het morele forfait van de middenklasse bracht de samenlevingsdimensie in het Westen ei zo na in de afgrond'. Bart De Wever brengt een mooie laudatio aan Dalrymple in zijn kenmerkende polemische stijl: messcherp, ironisch, breed gekaderd, erudiet, coherent, controversieel. Zijn stuk vormt een keiharde afrekening met Paars, zowat het antagonisme van Dalrymples ideeëngoed: 'Het waren de hoogdagen van Paars, een regeringscoalitie van socialisten en liberalen ontstaan uit de contradictorische combinatie van een moreel relativisme dat sociale onverschilligheid promootte en een interventionistische staat die steeds verder doordrong in het dagelijkse leven […] Wat is onze samenleving geworden? Een anonieme massa van in alle opzichten gelijke individuele, rusteloos bezig met het bevredigen van hun pietluttige en triviale pleziertjes. Elk individu vormt zijn eigen kleine, onbetekenende wereldje, met zijn vrienden en familie als het geheel van de mensheid […] Voor hem is er geen gemeenschap, alleen gemeenschappelijke belangen'. Dalrymple zelf schrijft een goed geconstrueerd artikel over het corporatistische Groot-Brittannië dat armen in de armoede laat en de klassen tegen elkaar opzet ('Socialisme met supermarkten'). Op een zelden geziene wijze valt hij het hele Britse samenlevingsmodel ('een onverzadigbaar monster') frontaal aan.
Vrijheid en oprechtheid biedt een goede samenvatting van de sociale standpunten van een intellectueel tweespan dat op dit ogenblik een grote invloed uitoefent op de Vlaamse en Belgische politiek en samenleving. Intussen is het intellectuele weerwerk van andere opiniemakers op gang gekomen, wat leidt tot een in Vlaanderen zelden gezien interessant en scherp intellectueel debat. [Gunter Bousset]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.