Libertijns Manifest
Jean-Pierre Van Rossem
Jean-Pierre Van Rossem (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Halewyck, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 339 ROSS XXL |
31/03/2012
Heart of Darkness, het hield niet op met Leopold II. Nadat diens Congo Vrijstaat in 1908 'onze Congo' werd, zijn er nog ettelijke duistere hoofdstukken aan toegevoegd en die werden door Jean-Pierre Van Rossem herschreven. Maar nu in alle grimmige duidelijkheid en ontdaan van de vaderlandse versiersels waarmee ze door het Belgische establisħment werden opgesmukt en vervalst. Het gebeurde uit naam van alle Belgen — en helaas ook in belangrijke mate door Belgen — zonder communautair onderscheid. Van Rossem dringt vooral door tot het geheim van het 'Belgisch' uranium, ontgonnen in de Congolese provincie Katanga voor rekening van de Union Minière (een machtige vertakking van de Société Générale) en gebruikt voor de aanmaak van de Amerikaanse atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. Volgens Van Rossem bezondigt de 'conventionele geschiedschrijving' zich aan 'tekstfetisjisme' en produceert ze 'halve waarheden en grove onwaarheden waarbij het burgerlijk geweten zo veel mogelijk wordt gesust'. Daar kun je Van Rossem niet van verdenken. Hij maakt heilige huisjes met de grond gelijk, maar sloopt ze niet met de voorhamer. Hij ontmantelt ze stuk voor stuk met behulp van historische feiten, deskundige bronnen en onwrikbare logica.
De eerste leveringen van uraniumoxide uit de Shinkolobwémijn (Katanga) aan de Verenigde Staten gebeurden in het grootste geheim door toedoen van Edgar Sengier, directeur van de Union Minière in Katanga. Jarenlang wist niemand ervan, noch de Union Minière, noch de Société Générale, evenmin de Belgische oorlogsregering in ballingschap in Londen, zelfs de gouverneur-generaal van Belgisch Congo, Pierre Ryckmans, had geen vermoeden. Hij wist wel van gevaarlijk uranium dat de mannelijke potentie aantast. Toen dan toch iets uitlekte in Londen, was minister van Buitenlandse Zaken Spaak de enige die een vermoeden had. Albert De Vleeschauwer, eveneens minister in Londen, niettemin hevig aanhanger van Leopold III en fel verdediger van ons koloniaal 'bezit', nam tot in 1944 aan dat al die uranium in de VS bestemd was voor bestralingen tegen kanker. Tegelijkertijd voltrok zich in bezet België een verbijsterend collaboratieschandaal: de Union Minière 'leverde achter de schermen wel minstens 1695 ton hoogwaardig uranium aan Nazi-Duitsland', uit de raffinaderij in Olen — en tegen betaling. In 1945 vonden de Sovjets in Oost-Duitsland een deel van dat 'Belgisch uranium' en gebruikten het voor hun eerste kernbom.
De V.S. wilden in 1944 af van het handjeklap met Sengier. Ze wensten een wettelijke — weze het geheime - basis voor de exclusieve Belgisch-Congolese uraniumleveringen, temeer daar de Sovjets lucht kregen van het gekonkel. Dat Amerikaans-Belgisch akkoord werd gesloten op 11 oktober 1944. Maar de Belgische regering — dan niet langer in Londense ballingschap en dus weer onderworpen aan het toezicht van het parlement — antedateerde het verdrag naar 26 september 1944, om dat toezicht te ontwijken. Die ingreep bleef politici als Spaak en De Vleeschauwer tot het einde van hun politieke loopbaan kwellen. Een gevolg was de moord te Seraing op 18 augustus 1950 op de communistische leider Julien Lahaut. Volgens Van Rossem gebeurde dat op aanstichten van De Vleeschauwer. De daders van de amateuristisch uitgevoerde aanslag kwamen uit conservatief-katholieke kringen. Spoedig waren er sporen, maar jarenlang 'werd alles gedaan' om niemand te ontmaskeren. Het feit dat de Belgische communisten blind gehoorzaamden aan de stalinistische bevelen om in volle Koude Oorlog de uraniumleveringen aan de VS te hinderen en dwarsbomen, kan in geen geval een excuus zijn voor die 'eerste politieke moord in de Belgische geschiedenis'.
En dan moeten we het nog hebben over de drievoudige moord op Patrice Lumumba (1925-1961) en zijn twee ministers Maurice Mpolo en Joseph Ikoto. In mei 1960 won Lumumba de eerste Congolese verkiezingen met zijn Mouvement National Congolais en hij werd eerste-minister van het op 30 juni 1960 plechtig onafhankelijk verklaarde Congo. Te dezer gelegenheid hield koning Boudewijn in Kinshasa een paternalistische toespraak, waarop Lumumba scherp van repliek diende. Het fraai uitgedoste en besabelde Belgische gezelschap hoorde het in het verre Keulen donderen. Quelle impertinence! Maar belhamel Lumumba had de historische evolutie beter door dan de Belgen. Hij misrekende zich echter noodlottig toen hij te verstaan gaf met de Sovjets te willen onderhandelen. De VS zagen hun exclusieve toegang tot de Congolese bodemrijkdommen — weer het uranium — bedreigd. Op 11 juli 1960 scheurde Tsjombé Katanga af van Congo. Op 5 september 1960 werd Lumumba ontslagen door president Kasavubu en vervolgens pleegde kolonel Mobutu met steun uit de VS en België een staatsgreep. Lumumba kreeg huisarrest, vluchtte, werd gevat, uitgeleverd aan Katanga en daar met medewerking van Belgische politieofficieren in Katangese dienst op 17 januari 1961 samen met zijn twee lotgenoten vermoord. Meteen was het Belgisch nut opgebruikt en zo verdween het landje weer naar de categorie diplomatieke lichtgewichten.
Van Rossem komt de verdienste toe dat hij, steunend op ernstig en uitgebreid onderzoek, vermoedens scherp heeft belicht en van hun vaagheid heeft ontdaan. [Robert Schoeters]
Redactie Vlabin-VBC
In dit lijvige werk schetst de auteur, econoom, politicus en publicist, op genuanceerde en gedetailleerde wijze een flinke hap Belgisch-Congolese geschiedenis, ontdaan van alle ‘vaderlandse versiersels’ waarmee ze door het Belgische establishment werd opgesmukt en vervalst. De auteur dringt vooral door tot het geheim van het ‘Belgische’ uranium, ontgonnen in de Congolese provincie Katanga voor rekening van de Union Minière en gebruikt voor de aanmaak van de Amerikaanse atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. De auteur maakt heilige huisjes gelijk met de grond, maar sloopt ze niet met de voorhamer. Hij ontmantelt ze stuk voor stuk met behulp van historische feiten, deskundige bronnen en onwrikbare logica. De auteur komt de verdienste toe dat hij, steunend op een ernstig en uitgebreid onderzoek, tal van vermoedens scherp belicht en van hun vaagheid ontdaan heeft. De tekst word doorspekt met zwart-witfoto’s en scans van documenten. Een uitgebreide bibliografie en een namenregister besluiten het boek. Een grote hoeveelheid voetnoten ondersteunt de tekst.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.