De mooiste van de hele wereld : 300 gedichten van de 20ste eeuw
Koen Stassijns
Koen Stassijns (Samensteller), Ivo Van Strijtem (Samensteller)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2011 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : POEZIE : THEMABUNDEL : RELIGIE |
15/02/2013
'Wat wint men wel, wat raakt men kwijt / Aan 't tragisch tikken van de tijd ? / De hemel zwijgt, en god is dood, / Hoe groot is 's mensen eenzaamheid!'
Niet het troostrijke geloof, maar de existentiële twijfel en het onvermijdelijke ongeloof zijn de onderwerpen van deze anthologie van de moderniteit, die worden vertolkt in honderdtachtig gedichten van bijna evenveel dichters. Vanuit alle hoeken en uithoeken van de wereld stijgen hier de vragen op (Pär Lagerkvist, Rainer Maria Rilke), weerklinken de laatste appèls (Gerdur Kristny, Femi Fatuba), hoor je diepe teleurstelling (Aleksander Blok, Jorge Luis Borges), soms ook wel aanvaarding en berusting (Emily Dickinson, M. Vasalis), spot natuurlijk (Durs Grünbein, Philippe Soupault) en diepe ontgoocheling (Anna Achmatova, Osip Mandelstam). Dikwijls schreeuwen de dichters hun woede uit (Carlos Drummond de Andrade, Rose Ausländer) of beleven toch nog een soort goddeloze gelovigheid (Maurice Maeterlinck, Gerard Reve).
'Een vrijmoedige bloemlezing', zoals het hier heet, maar niet vrijblijvend. In het spoor van Nietzsches Zarathoestra wordt de lezer in dit dichterlijk parcours geconfronteerd, niet met de dood van God als zodanig — want dat is al lang bekend — maar met de verantwoordelijkheid die daarmee samenhangt om onszelf en de samenleving vanuit dat onmiskenbare gegeven te beleven en te leven. De poëzie kan ons wellicht helpen dat inzicht onder woorden te brengen, net zoals ooit religies dat probeerden. Uiteindelijk zijn ze, zoals een van de samenstellers, Ivo Van Strijtem, het in zijn inleiding zegt, gelijktijdig ontstaan. Nu blijft er van die bron van geloof, hoop en verandering die ze ooit waren alleen nog gestolde poëzie over. 'Maar', zeggen we met de Amerikaanse dichter William Carlos Williams, er is altijd hoop, ook al is er geen geloof meer als zodanig, want 'de verbeelding / kent alle verhalen / voordat ze zijn verteld'. Een verrassend mooie en indringende reeks gedichten die er toe doet. [Jan Baes]
Redactie Vlabin-VBC
Niet het troostrijke geloof, maar de existentiële twijfel en het onvermijdelijke ongeloof is het onderwerp van deze anthologie van de moderniteit, die wordt vertolkt in honderdtachtig gedichten van bijna evenveel dichters. Vanuit alle hoeken van de wereld stijgen hier de vragen op, weerklinken de laatste appèls, hoor je diepe teleurstelling, soms ook wel aanvaarding en berusting, uiteraard ook spot en diepe ontgoocheling. Dikwijls schreeuwen de dichters hun woede uit of beleven toch nog een soort goddeloze gelovigheid. De lezer wordt in dit dichterlijk parcours niet geconfronteerd met de dood van God als zodanig, maar met de verantwoordelijkheid die daarmee samenhangt om onszelf en de samenleving vanuit dat onmiskenbare gegeven te beleven en te leven. De poëzie kan ons wellicht helpen dat inzicht onder woorden te brengen, net zoals ooit religies dat probeerden. Uiteindelijk zijn ze gelijktijdig ontstaan. Nu blijft er van die bron van geloof, hoop en verandering die ze ooit waren, alleen nog gestolde poëzie over. Een verrassend mooie en indringende reeks gedichten die ertoe doet. Register achteraan. Kleine letter.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.